#62647

Od października studiuję pielęgniarstwo. Zawsze planowałam wybrać się na kierunek związany ze służbą zdrowia, więc była to raczej przemyślana decyzja. Nie mam w głowie nierealnych wizji przyszłej pracy, wiem na czym ona będzie polegać. Jednak od kiedy dostałam się na ten kierunek, nagle każdy jest ekspertem z dziedziny medyny i funkcjonowania szpitala.

1. Jako, że to dopiero początki, poza pościeleniem łóżka, umiem bardzo niewiele. Nie jest to jednak przeszkodą, żeby w mniemaniu cioci, sąsiadek i ich znajomych, być świetnym materiałem do robienia zastrzyków w domu, doradzania co do leków. Przytrafiło mi się nawet, że poproszono mnie o diagnozę lekarska!

2. „Miłego mycia tyłków"- to stwierdzenie które pada najczęściej. Nie wmawiam sobie, że to mnie ominie, ale czy to naprawdę tylko jedyny aspekt mojej przyszłej pracy? I skąd to wie koleżanka studiująca pedagogikę?

3. „Narobisz się, a nie zarobisz". Kwestia zarobków jest ważna, ale nie wyobrażam sobie pracy w zawodzie, który kompletnie mi się nie podoba. Nawet jeśli czeka mnie jedzenie kanapek z chlebem, nikogo nie powinno to interesować.

4. Dość często spotykam się też z niewybrednymi żartami o „obracaniu" pielęgniarek przez lekarzy. Wiadomo, że takie sytuacje na pewno mają miejsce, ale nie znaczy to, że każda młoda pielęgniarka tylko czeka na okazje. Ktoś kiedyś powiedział w moim towarzystwie, że pewnie poszłam na pielęgniarstwo, bo chcę „wyrwać" lekarza. No jasne, rozgryźli mnie.

Takie rzeczy dzieją się tylko na przestrzeni jednego miesiąca studiów. Widzę jak bardzo ludzie popadają ze skrajności w skrajność. Z jednej strony jestem pielęgniarką, lekarzem i farmaceutą w jednym - i do tego za darmo. Z drugiej jednak popychadłem lekarza i jego maskotką. A wszystko to, przez ludzi wyznających zasadę: „Nie znam się, to się wypowiem".

studia słuzba_zdrowia