hebe
Szukam pracy i będzie tutaj o Piekielnych pracodawcach. Pokrótce powiem, że sytuacja dzieje się w stolicy. Szukam pracy jako pomoc przedszkolna. Mam wykształcenie wymagane, aczkolwiek zaczynam się przekwalifikowywać, aby zupełnie pasowało, mam też doświadczenie.
Sytuacja 1. Po kilku już rozmowach o pracę doszłam do wniosku, iż wynagrodzenie jakiego oczekuję jest chyba zbyt wygórowane (1800 zł :/), więc na kolejnej rozmowie obniżyłam je do 1600 zł, na co usłyszałam: Niestety posiadamy inne zasoby finansowe, tych wymagań nie jesteśmy w stanie spełnić. Człowiek się uczy 5 lat na studiach, w między czasie oczywiście pracując, aby usłyszeć, że jego praca jest warta 7 zł/h?
Sytuacja 2. Rozmowa konkretna, praca obiecująca, aczkolwiek w tej chili możemy Pani zaproponować staż bezpłatny 160 h, a później możliwe, że przedłużymy współpracę. Miło podziękowałam, jednak warunek zarabiania jest jednym z głównych kryteriów dla których szukam pracy, a stanowisko na które aplikowałam, było równorzędne z wykonywanym we wcześniejszej firmie.
Sytuacja 3. Rozmowa, wszystko ładnie pięknie. Dzień próbny. 4 godzinki, przygotowywałam zajęcia pół poprzedniego dnia. Wszystko dobrze wyszło. Dziękujemy odezwiemy się i oczywiście ni widu ni słychu... Tak się zastanawiam czy nie codziennie mają taką dziewczynę na dzień próbny i dzieci na kilka godzin z głowy.
Przytoczyłam tylko kilka ze zdarzeń, które mi się w ostatnim okresie przytrafiły. Naprawdę zaczynam się zastanawiać, czy to ja za dużo wymagam (mam tu na myśli pensję) czy może się naprawdę nie nadaję. Dzieci mnie lubią, poprzednie pracodawczynie były bardzo zadowolone z mojej pracy. Koniec roku się zbliża, a pracy brak. Tylko nie piszcie, że mogłam skończyć inne studia niż pedagogika, bo mam inną specjalizację, aczkolwiek nie mogę w Niej pracować z powodów zdrowotnych, co wyszło dopiero w zeszłym roku. A poza tym ja naprawdę bardzo lubię dzieci i pracę z Nimi. Może historia nie jest tak piekielna jak inne, ale takie sytuacje mogą człowieka wykończyć.
Sytuacja 1. Po kilku już rozmowach o pracę doszłam do wniosku, iż wynagrodzenie jakiego oczekuję jest chyba zbyt wygórowane (1800 zł :/), więc na kolejnej rozmowie obniżyłam je do 1600 zł, na co usłyszałam: Niestety posiadamy inne zasoby finansowe, tych wymagań nie jesteśmy w stanie spełnić. Człowiek się uczy 5 lat na studiach, w między czasie oczywiście pracując, aby usłyszeć, że jego praca jest warta 7 zł/h?
Sytuacja 2. Rozmowa konkretna, praca obiecująca, aczkolwiek w tej chili możemy Pani zaproponować staż bezpłatny 160 h, a później możliwe, że przedłużymy współpracę. Miło podziękowałam, jednak warunek zarabiania jest jednym z głównych kryteriów dla których szukam pracy, a stanowisko na które aplikowałam, było równorzędne z wykonywanym we wcześniejszej firmie.
Sytuacja 3. Rozmowa, wszystko ładnie pięknie. Dzień próbny. 4 godzinki, przygotowywałam zajęcia pół poprzedniego dnia. Wszystko dobrze wyszło. Dziękujemy odezwiemy się i oczywiście ni widu ni słychu... Tak się zastanawiam czy nie codziennie mają taką dziewczynę na dzień próbny i dzieci na kilka godzin z głowy.
Przytoczyłam tylko kilka ze zdarzeń, które mi się w ostatnim okresie przytrafiły. Naprawdę zaczynam się zastanawiać, czy to ja za dużo wymagam (mam tu na myśli pensję) czy może się naprawdę nie nadaję. Dzieci mnie lubią, poprzednie pracodawczynie były bardzo zadowolone z mojej pracy. Koniec roku się zbliża, a pracy brak. Tylko nie piszcie, że mogłam skończyć inne studia niż pedagogika, bo mam inną specjalizację, aczkolwiek nie mogę w Niej pracować z powodów zdrowotnych, co wyszło dopiero w zeszłym roku. A poza tym ja naprawdę bardzo lubię dzieci i pracę z Nimi. Może historia nie jest tak piekielna jak inne, ale takie sytuacje mogą człowieka wykończyć.
Warszawa
Ocena:
223
(411)
Komentarze