Jestem hodowcą kóz. Zajecie trochę nietypowe, ale piekielności nie brak. Sytuacja wydarzyła się w tamtym roku.
Pewnego jesiennego wieczora naszło mnie na surówkę z porem. Pogoda taka, że psa nie wygonisz, ale żeby zdobyć pora, musiałam pójść na ogródek. Niechętnie wyszłam i kawałek za domem usłyszałam żałosne meczenie. Pierwsza myśl - moje kozy jakoś się wydostały na zewnątrz. Ale coś mi nie pasowało w głosie - mam 30 kóz, każda ma imię i każdą poznam po jej meczeniu :)
Szybko skierowałam się w stronę głosu i aż mi serce stanęło. Do bramy ktoś uwiązał kozę na sznurku od snopowiązałki, który miała założony na pętelkę i za każdym ruchem jeszcze bardziej się zaciskał. Na pierwszy rzut oka obraz nędzy i rozpaczy, szybko została zaprowadzona do koziarni.
Nie dość, że ktoś chamsko podrzucił zwierzę, to jeszcze wyrwał jej kolczyki z uszu. Każda koza powinna być zarejestrowana i mieć specjalne kolczyki, które się nie odpinają i ciężko je też przeciąć, więc ktoś jej po prostu je wyrwał, zostawiając uszy rozcięte po długości. Rany były świeże. Do tego koza zabiedzona, kotna i z ogromnym zapaleniem wymion - zamiast mleka dosłownie leciała ropa. W nocy poroniła dwa koźlęta (około 3 miesięczne) ze stresu albo po prostu została poturbowana.
Na szczęście policja nie olała sprawy, ale sprawcy niestety nie znaleziono. Urzędnicy w ARiMR wykazali się zrozumieniem i pomogli mi zarejestrować kozę, w innym wypadku ją czekała by śmierć, a mnie kara za posiadanie kozy bez kolczyków. Leczenie kosztowało mnie ponad 700 zł i masę stresu, ale nie żałuję żadnej wydanej złotówki i spędzonej z nią chwili.
Bieda, jak została nazwana, dalej mocno się wzdryga, kiedy wykona się przy niej nagły ruch, ale mimo to jest po prostu kochanym i inteligentnym zwierzęciem. Za każdym razem, kiedy na nią patrzę, zastanawiam się jakim trzeba być "człowiekiem" żeby tak traktować zwierzę. Tyle dobrego, że jej poprzedni "właściciel" w końcu zdecydował się ją mi podrzucić.
Podobnych piekielnych historii znam wiele - chcecie je poznać?
Pewnego jesiennego wieczora naszło mnie na surówkę z porem. Pogoda taka, że psa nie wygonisz, ale żeby zdobyć pora, musiałam pójść na ogródek. Niechętnie wyszłam i kawałek za domem usłyszałam żałosne meczenie. Pierwsza myśl - moje kozy jakoś się wydostały na zewnątrz. Ale coś mi nie pasowało w głosie - mam 30 kóz, każda ma imię i każdą poznam po jej meczeniu :)
Szybko skierowałam się w stronę głosu i aż mi serce stanęło. Do bramy ktoś uwiązał kozę na sznurku od snopowiązałki, który miała założony na pętelkę i za każdym ruchem jeszcze bardziej się zaciskał. Na pierwszy rzut oka obraz nędzy i rozpaczy, szybko została zaprowadzona do koziarni.
Nie dość, że ktoś chamsko podrzucił zwierzę, to jeszcze wyrwał jej kolczyki z uszu. Każda koza powinna być zarejestrowana i mieć specjalne kolczyki, które się nie odpinają i ciężko je też przeciąć, więc ktoś jej po prostu je wyrwał, zostawiając uszy rozcięte po długości. Rany były świeże. Do tego koza zabiedzona, kotna i z ogromnym zapaleniem wymion - zamiast mleka dosłownie leciała ropa. W nocy poroniła dwa koźlęta (około 3 miesięczne) ze stresu albo po prostu została poturbowana.
Na szczęście policja nie olała sprawy, ale sprawcy niestety nie znaleziono. Urzędnicy w ARiMR wykazali się zrozumieniem i pomogli mi zarejestrować kozę, w innym wypadku ją czekała by śmierć, a mnie kara za posiadanie kozy bez kolczyków. Leczenie kosztowało mnie ponad 700 zł i masę stresu, ale nie żałuję żadnej wydanej złotówki i spędzonej z nią chwili.
Bieda, jak została nazwana, dalej mocno się wzdryga, kiedy wykona się przy niej nagły ruch, ale mimo to jest po prostu kochanym i inteligentnym zwierzęciem. Za każdym razem, kiedy na nią patrzę, zastanawiam się jakim trzeba być "człowiekiem" żeby tak traktować zwierzę. Tyle dobrego, że jej poprzedni "właściciel" w końcu zdecydował się ją mi podrzucić.
Podobnych piekielnych historii znam wiele - chcecie je poznać?
Wieś
Ocena:
474
(488)
Komentarze