Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

#77320

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Właśnie, po trzech godzinach pogaduchy, pożegnałem kumpla jeszcze z czasów technikum (czyli ponad dwadzieścia lat temu).
Wspólne wspominki przypomniały mi przeczytane historie o piekielnych sąsiadach. Konkretnie chodzi mi o to, że żeby drzeć paszczę, trzeba się najpierw upewnić, czy ma się do tego podstawę.

Otóż w wakacje po trzeciej klasie technikum funfel do mnie podbił, czy bym nie reflektował na postawienie betonowego płotu u jego przyszłego/niedoszłego teścia. Na potrzeby historii nazwijmy go Tadek (T). Faceta znałem, jego córkę też, kumplowi ufam i zarobek naprawdę niezły. Wprawdzie robota jak w kamieniołomach, bo kopiąc pod słupki wyciągaliśmy z ziemi wszystkie śmieci, które złośliwie nie chciały spłonąć w piecu, ale za taką kasę + wikt i ew. nocleg naprawdę chciało się robić. Doły kopało się dwumetrowymi brechami, bo szpadle "wysiadały" max po trzech dołkach.

Bardzo ważne dla historii jest to, że wiejska posiadłość była spadkiem po zmarłych rodzicach Tadka. Płot był wspólny z posesją obok, na której już zdążył powstać odbudowany dom z przyległym garażem i trwały tam już tylko roboty wykończeniowe. Płot był wspólny, zrobiony częściowo z siatki, częściowo sztachet i z czego tam jeszcze dało się to ogrodzenie sklecić. Żeby nie wbić się na minę, Tadek, po wyrwaniu starego płotu, poszedł do sąsiada ustalić kwestię płotu. Wypili flaszkę z (okazało się) wnuczkiem zmarłych właścicieli posesji sąsiadującej i wrócił z bananem na twarzy, że wszystko obgadane i stawiamy płot tak jak stał tamten stary.

Byliśmy już gdzieś w 1/4 dwustumetrowego płotu, gdy okazało się, że na końcu działki wylądujemy centralnie na drzewkach owocowych. Tadkowi było szkoda pracy, pieniędzy i drzewek, więc z następną flaszką udał się do młodego sąsiada z prośbą o zgodę na przesunięcie płotu o 0,5 metra. Zaproponował rekompensatę pieniężną (kwoty nie znam) i się zaczęło.

Na drugi dzień młody sąsiad wparował do niego z prawnikiem (!) i wyliczoną kwotą odstępnego. Dość powiedzieć, że był to mniej-więcej roczny zarobek mojej mamy. Chyba nie muszę dodawać, że Tadek, jak już pozbierał szczękę z ziemi, odmówił. Pat. Wieczorem w sobotę wspólnie doszliśmy do wniosku, że rozbierzemy ten zrobiony kawałek, ale właściciel zapłaci za geodetę, żeby mieć 100% pewności, że płot na pewno będzie stał w miejscu właściwym.

W poniedziałek przyjechał geodeta z gminy z mapkami/rysunkami (czy jak się to tam nazywa) i zaczął mierzyć. Czym dłużej mierzył, tym bardziej był zdziwiony. W końcu oznajmił, że przejdzie się jeszcze do sąsiadów po drugiej stronie, bo mu się za cholerę pomiary nie zgadzają. Przemili autochtoni wyjaśnili geodecie, że stary Kargul z Pawlakiem się dogadali, że jeden sobie wykopie staw na końcu działki, a za to drugi odda część działki po szerokości. Lata 60., wszystko "na gębę". Nieboszczycy, niestety, zeznawać nie chcieli.

Geodeta uzbrojony w dodatkową wiedzę wymierzył granice działek od nowa. To był bardzo wielki zonk dla młodego sąsiada.

Okazało się, że faktyczna granica przebiega w ok. 1/3 szerokości jego nowiutkiego garażu. Tadek, uzbrojony w tę wiedzę i stosowne dokumenty, udał się do młodego. Nie znam szczegółów negocjacji, ale młody codziennie mówił Tadkowi "dzień dobry" głośno i z uśmiechem (przyklejonym), my wypiliśmy Finlandię i dostaliśmy ekstra premię, więc chyba się coś o pieniądze otarło.
Podsumowując: zanim zażądasz pieniędzy, upewnij się, czy masz do nich prawo.

sąsiedzi

Skomentuj (5) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 292 (312)

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…