#77469

Wybrałam się z trzyletnią córą do galerii handlowej na zakupy. No i wracamy już obkupione do samochodu przez spory parking.

Półmrok, ja wytężam wzrok jak tylko mogę w poszukiwaniu mojego autka, gdy nagle dobiega mnie poirytowany głos kobiety: "co pie*dolona księżniczko, tyle ku*wa miejsca potrzebujesz?", po czym słyszę odgłosy szarpania i płacz małego dziecka (na moje ucho dziecko około roku, ale ręki nie dam uciąć). Robię kilkanaście kroków i znajduję źródło hałasu: kobietę usiłującą dosłownie wepchać dziecko na fotelik samochodowy. Generalnie zagotowało się we mnie i wiele nie myśląc mówię:

Ja: - Proszę tak nie przeklinać przy dziecku!
Babsztyl 1: - A co cię to obchodzi?
Babsztyl 2: (wysiadając z auta z miejsca pasażera, ton głosu typowego Sebixa) - Masz jakiś problem?

Szybka kalkulacja, w sumie nie moje dziecko, teoretycznie nie powinnam się wtrącać babsztylowi w wychowanie.

Ja: - Tak, mam problem. Jestem z córką i nie chcę, żeby tego słuchała. (Babsztyl darł się na tyle głośno, że nie dało się tego nie usłyszeć).
Babsztyl: - Nie dopi*dalaj się!

Ponowna kalkulacja:- ja idąca z dzieckiem za rękę, obładowana torbami, kontra dwa babsztyle dwa razy ode mnie większe, ciemno, dookoła nikogo nie widać. Hmm... Odwrót. Rzuciłam tylko w stronę pierwszego babsztyla, który jak zakładam był matką tej biednej dziewczynki:
Ja: - Powinna się pani wstydzić!
I odmaszerowałam w stronę mojego samochodu.

Obie panie przez cały czas miały miny, jakby im ktoś podstawił psią kupę pod nos. Wielce zniesmaczone moim wtrącaniem się w wychowanie dziecka. Szczerze mówiąc nie wiem na co liczyłam. Może na to, że kobiecie zrobi się chociaż trochę wstyd i przynajmniej ten jeden raz przestanie się wyżywać na bogu ducha winnym dziecku. No cóż, mam nadzieję, że panie z oczoje... rzucającego się w oczy seledynowego Volkswagena New Beetle (celowo podaję markę i kolor auta, może któraś z pań to przeczyta i da jej to trochę do myślenia), kiedyś zobaczą jaką krzywdę wyrządzają biednemu dziecku.

Madka