izamarkow
Tym razem to raczej my byliśmy piekielni.
Tytułem wprowadzenia: na mięsie znam się jak kangur na lataniu, więc robię do domu wszelkie zakupy oprócz właśnie mięsa. Mogę zamówić łopatkę, dostać karkówkę z informacją, że kupiłem pieczeń i pewnie bym się nie kapnął. Jeśli muszę mięso zakupić osobiście, robię to wyłącznie w zaprzyjaźnionym sklepie osiedle dalej, gdzie nawet został mi podany prywatny nr telefonu do właścicielki. Czyli wchodzę, proszę (z kartki) o mięcho, płacę i wszyscy są zadowoleni. Szkopuł tkwi w tym, że sklep ma renomę i w godzinach popołudniowych, to można najwyżej pomóc chłodnie umyć.
Siłą rzeczy, mając echo w lodówce, udaliśmy się z Żoną do jednego z osiedlowych sklepów mięsnych, celem zakupu jakiejś padliny. Ja stanąłem zupełnie z boku, bo co się będę gapił na coś, na czym zupełnie się nie znam.
Kobiety w kolejce raczej wpatrzone w wysoką chłodnię z mięsem i wędlinami, ale ja, głowę wyższy od nich, rozglądam się z nudów po sklepie. Bardzo mnie zdziwił obrazek pani sprzedawczyni rąbiącej spore kawały mięsa na zapleczu, na takim drewnianym pieńku. Sama czynność dziwna nie była, ale pani trzymała spory kawał padliny na pieńku, natomiast odrąbane kawałki radośnie lądowały bezpośrednio na podłodze.
Po porąbaniu całego mamuta(?) pani spokojnie zaczęła zbierać mięso z podłogi, rozdzielając je pomiędzy poszczególne kosze. Obrzydliwy specjalnie nie jestem, a poza tym mięso przed krojeniem/duszeniem/smażeniem i tak zawsze myję, ale coś we mnie pękło. Wywiązał się krótki dialog między mną(J) i panią sprzedawczynią (PS):
(J) - Przepraszam, ale można by podłożyć jakąś folię, chociaż papier. Ja nawet psu nie daję jedzenia z podłogi.
(PS) - Podłoga jest codziennie myta! A jak się nie podoba, to nie musi kupować!
Mnie, szczerze mówiąc, kompletnie zatkało. Ale gorzej, że zatkało też moją Żonę. Spojrzała przez oszkloną ladę na mięso leżące na ziemi i zaczęła zmieniać kolory jak kameleon złapany w światła dyskoteki. Dlaczego, jeśli też nie jest specjalnie obrzydliwa?
Otóż jest kierownikiem jednego z laboratoriów w wojewódzkim Sanepidzie (WSSE). Od razu mówię, że nie jemy w domu ze sterylnych talerzyków i nie pijemy z jednorazowych probówek. Jednak...
Nie znam się na tym kompletnie, ale w razie jakichkolwiek salmonelli, eboli i innych świńskich gryp ich pracownicy są wzywani do pracy jak bohaterzy amerykańskich filmów, niezależnie od pory dnia, czy dni świątecznych.
I tutaj należy się wyjaśnienie (może nieprecyzyjne, ale to przez moja niewiedzę): WSSE nie robi „nalotów” na Bogu ducha winnych przedsiębiorców, bo tym zajmują się Sanepidy powiatowe. Ale wojewódzkie je nadzorują i kontrolę jak najbardziej mogą takową zlecić.
Sina z wściekłości Żona wyszła z kolejki, wyciągając telefon. Do kogo zadzwoniła nie wiem. Ale sklep od trzech dni jest zamknięty.
Tytułem wprowadzenia: na mięsie znam się jak kangur na lataniu, więc robię do domu wszelkie zakupy oprócz właśnie mięsa. Mogę zamówić łopatkę, dostać karkówkę z informacją, że kupiłem pieczeń i pewnie bym się nie kapnął. Jeśli muszę mięso zakupić osobiście, robię to wyłącznie w zaprzyjaźnionym sklepie osiedle dalej, gdzie nawet został mi podany prywatny nr telefonu do właścicielki. Czyli wchodzę, proszę (z kartki) o mięcho, płacę i wszyscy są zadowoleni. Szkopuł tkwi w tym, że sklep ma renomę i w godzinach popołudniowych, to można najwyżej pomóc chłodnie umyć.
Siłą rzeczy, mając echo w lodówce, udaliśmy się z Żoną do jednego z osiedlowych sklepów mięsnych, celem zakupu jakiejś padliny. Ja stanąłem zupełnie z boku, bo co się będę gapił na coś, na czym zupełnie się nie znam.
Kobiety w kolejce raczej wpatrzone w wysoką chłodnię z mięsem i wędlinami, ale ja, głowę wyższy od nich, rozglądam się z nudów po sklepie. Bardzo mnie zdziwił obrazek pani sprzedawczyni rąbiącej spore kawały mięsa na zapleczu, na takim drewnianym pieńku. Sama czynność dziwna nie była, ale pani trzymała spory kawał padliny na pieńku, natomiast odrąbane kawałki radośnie lądowały bezpośrednio na podłodze.
Po porąbaniu całego mamuta(?) pani spokojnie zaczęła zbierać mięso z podłogi, rozdzielając je pomiędzy poszczególne kosze. Obrzydliwy specjalnie nie jestem, a poza tym mięso przed krojeniem/duszeniem/smażeniem i tak zawsze myję, ale coś we mnie pękło. Wywiązał się krótki dialog między mną(J) i panią sprzedawczynią (PS):
(J) - Przepraszam, ale można by podłożyć jakąś folię, chociaż papier. Ja nawet psu nie daję jedzenia z podłogi.
(PS) - Podłoga jest codziennie myta! A jak się nie podoba, to nie musi kupować!
Mnie, szczerze mówiąc, kompletnie zatkało. Ale gorzej, że zatkało też moją Żonę. Spojrzała przez oszkloną ladę na mięso leżące na ziemi i zaczęła zmieniać kolory jak kameleon złapany w światła dyskoteki. Dlaczego, jeśli też nie jest specjalnie obrzydliwa?
Otóż jest kierownikiem jednego z laboratoriów w wojewódzkim Sanepidzie (WSSE). Od razu mówię, że nie jemy w domu ze sterylnych talerzyków i nie pijemy z jednorazowych probówek. Jednak...
Nie znam się na tym kompletnie, ale w razie jakichkolwiek salmonelli, eboli i innych świńskich gryp ich pracownicy są wzywani do pracy jak bohaterzy amerykańskich filmów, niezależnie od pory dnia, czy dni świątecznych.
I tutaj należy się wyjaśnienie (może nieprecyzyjne, ale to przez moja niewiedzę): WSSE nie robi „nalotów” na Bogu ducha winnych przedsiębiorców, bo tym zajmują się Sanepidy powiatowe. Ale wojewódzkie je nadzorują i kontrolę jak najbardziej mogą takową zlecić.
Sina z wściekłości Żona wyszła z kolejki, wyciągając telefon. Do kogo zadzwoniła nie wiem. Ale sklep od trzech dni jest zamknięty.
sklepy
Ocena:
361
(393)
Komentarze