#78018

Miałam ostatnio pewną sytuację. Osobiście nie czuję się winna, ale oceńcie sami.

W październiku 2016, pożyczyłam wujkowi samochód, nie ma znaczenia, gdzie nim jeździł, ale co ważne woził nim wiertarkę i dużo dużych wierteł. Akurat po tym jak mi go oddał, przeprowadziłam się jakieś 400 km, więc nie było okazji do rozmowy.

Ale do rzeczy. Z reguły nie używam bagażnika, zakupy kładę na tylne siedzenie i wierzcie mi lub nie, ale od października do kwietnia nawet nie otworzyłam bagażnika. W kwietniu właśnie wyjeżdżałam do rodzinnego miasta, a że bagaż miałam spory, to w końcu użyłam bagażnika. Po otwarciu znalazłam w nim ok. półmetrowe wiertło. Postanowiłam oddać je właścicielowi, będąc już u rodziców. Rodzice i wujek mieszkają w tym samym mieście, więc mając wolną chwilę podjechałam do niego.

On ucieszony, że nalazłam, bo myślał, że gdzieś zgubił, chociaż zdążył kupić nowe, zapasowe zawsze się przyda. Za to ciotka, oburzona, że dopiero teraz je oddaje, że jak tak mogłam przetrzymywać cudze rzeczy. W ogóle nie dała sobie wytłumaczyć, że nie miałam pojęcia o tym, że coś zostawił. Po tym, jak mi oddał samochód nie dzwonił, żeby zapytać, czy coś zostawił. Ciotka kazała mi oddać pieniądze za wiertło, które wujek sobie kupił, na szczęście on powiedział, że nie muszę, bo to nie moja wina, a dla studenta to jednak jest obciążenie (takie wiertło jak on używa kosztuje ok. 100zł, plus paliwo, bo w naszym mieście takich się nie kupi).

Od tej sytuacji widziałam się z nimi jeszcze kilka razy. Przy każdej sytuacji ona rozpowiada, że przeze mnie ponieśli koszta. Na szczęście reszta rodziny też jest normalna i poznała sytuację, więc trzyma moją i wujka stronę, a ciotka nadal utrzymuje, że powinnam im to oddać. Przestała się ze mną witać na rodzinnych spotkaniach, a gdy jesteśmy na osobności z jakiejś przyczyny, powtarza mi, że po mnie się tego nie spodziewała, że myślała, że rodzice inaczej mnie wychowali itd. Ja osobiście nie zamierzam oddawać tych pieniędzy. Co wy sądzicie?