Librariana ♀

@Armagedon: no nie wiem... miałam kiedyś znajomą, która potrafiła rzucać pierścionkiem zaręczynowym, bo jej narzeczony się spóźnił pół godziny... Są osoby, które lubią dramaty i widowiskowe akcje.

@78FS: można by też pobierać kaucję za pożyczony długopis, wtedy pewnie by wracały.

Nie wiem czy dobrze zrozumiałam, ale jeśli proponujesz, że zamiast płacić te 50 zł oddasz w zamian książki, to tak, biblioteka może zażądać konkretnego tytułu. Prościej jest wyłożyć kasę. Terminali nie ma, bo to się nie opłaca, natomiast w wielu bibliotekach można po prostu zrobić przelew, jeśli się nie ma przy sobie gotówki. A jeśli chodzi o książki z bieżącego roku - często takie są wewnętrzne przepisy, dotyczące wprowadzania darów - żadnych egzemplarzy starszych niż rok. Wtedy starsze wydania można wykorzystać tylko do podmiany, jeśli biblioteczny egzemplarz jest zniszczony albo niezwrócony.

Osoba, która pracuje w przychodni to rejestratorka. Recepcjonistka jest w hotelu.

Tak bardzo chcesz wzajemnego szacunku, a kilka zdań później stwierdzasz, że "Jeśli uważacie głosujących na inne partie niż ty za kretynów (...) to tak naprawdę sami jesteście idiotami bez dozy empatii". Wspaniały przykład szacunku.

@niepodam: i do tego zieleń. Na starych osiedlach są stare, rozłożyste drzewa, trawniki i skwerki.

Nie rozumiem tego fundowania czegokolwiek z prywatnych pieniędzy. Prezenty? Jeśli nie ma materiałów na fikuśne upominki, niech każdy dzieciak namaluje laurkę. Dekoracje? Też nie bardzo rozumiem konieczność robienia specjalnych dekoracji na taką okazję. Pytanie kto decyduje o takiej, a nie innej formie obchodzenia uroczystości. Dyrekcja? Rodzice? Może warto poruszyć ten temat na zebraniu z rodzicami, omówić ich oczekiwania i przy okazji koszty realizacji.

Gdyby kobieta chciała dobrze, to wszelkie wątpliwości związane z rzekomymi problemami finansowymi załatwiałaby po cichu, poza klasą. Pytania odnośnie podręczników czy wycieczek powinna zadawać dyskretnie, komentarze o "ciężkiej sytuacji" albo "ciuchach dla biednych" są w ogóle niedopuszczalne i piętnujące.

@gstronaostro: jak ci zależy to możesz nawet przyprowadzić krawcową, żeby obejrzała dokładnie wzór :) Ale pamiętam, jak mi panie z salonów robiły idiotyczne notatki, żebym mogła odnaleźć kiecki, które zmierzyłam, jak wrócę. Cyrk.

@Shi: z tego, co pisze autorka, bez tego "papierka" odbija się od ściany u wielu "specjalistów". Poza tym ten "papierek" umożliwia korzystanie z różnego rodzaju terapii - autyzm to nie jest zaburzenie, na które dostajesz tabletki.

@iks: albo w ogóle poradnia specjalizująca się w spektrum autyzmu. Ale Synapsis najlepsze.

@digi51: opisujesz idealną rzeczywistość. Tak naprawdę nawet porzucone przez klientów mrożonki trafiają po dłuższym czasie z powrotem do chłodziarek, nie mówiąc o nabiale czy wędlinach.

Rękawiczkę do brania pieczywa należy zakładać (nie "ubierać") zawsze. Już nawet, jeśli ciebie nie brzydzi to, ilu rzeczy dotknęłaś wcześniej, możesz się w trakcie zakupów rozmyślić i zrezygnować z tych wymacanych przez siebie bułek.

@ZrzedliwyBuc: pamiętam, że kiedyś wdałam się z autorką w dyskusję pod jedną z jej historii, ponieważ uważała, że jak jej kurier przywozi umowę do podpisania to ona nie będzie jej czytać w drzwiach, bo nie ma czasu, a potem ma pretensje, że w umowie są błędne dane.

@SmoczycaWawelska: według mnie to nie do końca trafne porównanie - bo często te czasopisma kupowało się tylko ze względu na dodatek - a samą gazetkę czytało się niejako przy okazji. Pamiętam, jak w okolicach roku 2000 był szał na dżinsową torbę z Filipinki i miała ją niemal każda nastolatka.

Z tego, co opisujesz, to kołchozy, a nie zakłady pracy. Jeśli znasz tę branżę, dokształcasz się i widzisz się w zawodzie, spróbuj z własną działalnością. Szkoda, żeby talent i pasja zmarnowały się w jakimś Januszeksie, gdzie głównie sprzątasz i użerasz się z kierownictwem.

A woda z kranu zaczęła lecieć dopiero po obejrzeniu reklamy? ;)

Szkoda, że tak szybko się zniechęciłaś, bo szczerze - po pierwsze, z tego co piszesz, świetnie się nadajesz na wspaniałą nauczycielkę, którą dzieci będą długo i dobrze wspominać. Po drugie - nie ma zawodu, który cieszy się uznaniem całego społeczeństwa. Jako bibliotekarz często słyszę, jak mi dobrze, że sobie siedzę i czytam książki. Mało kto zauważa zajęcia z dziećmi, prelekcje dla młodzieży, warsztaty dla seniorów, wystawy, spotkania autorskie, desperackie szukanie funduszy i sponsorów, bo na nic nie ma pieniędzy. Nikt mnie nie chwali, a jak siadam za biurkiem słysząc, że idzie czytelnik, to jestem postrzegana jako pani, która tylko podaje książki.

@78FS: nie wierzę... "na stale zostali publicznie oznaczeni jako wariaci" - naprawdę uważasz, że osoba z zaburzeniami psychicznymi to "wariat"? Poza tym podejrzewam, że zdjęcia z ośrodka to głównie dokumentacja warsztatów i imprez, które organizują, więc nie ma w tym nic uwłaczającego. W przeciwieństwie do twojego komentarza.

@pasjonatpl: jeśli zauważysz że coś z książką jest nie tak przy zwrocie to ok. Ale często takie rzeczy wychodzą przypadkiem (np. kartki pomazane długopisem, brak kartki, jakaś plama w środku). A nawet jak powiesz komuś, że zniszczył lub uszkodził książkę to będzie się zapierał, że to nie on...

@Michail: nie ma, ale jeśli wyrwiesz stronę naruszając miejsce złączenia książki, zaczynają wypadać inne kartki i książkę trzeba kleić.

@helgenn: i właśnie dlatego dyrekcja często nie zgadza się na studniówkę w szkole - bo mimo, że uczniowie są w większości pełnoletni, to spożywanie alkoholu w szkole jest zabronione.

@Ohboy: @digi51: Też lubię brokat. Nie twierdzę, że noszenie tego typu paznokci czyni z kogoś "patologię", ponieważ słowo patologia to dla mnie negatywne odstępstwo od normy, a nie przynależność do jakiejś grupy społecznej. Zwłaszcza, że użyłam tego słowa w stosunku do stwierdzenia "patologia staje się standardem".

@Niveam: spotkałam się z cudownym rozwiązaniem w jednej z aptek - mała klawiatura numeryczna, na której wpisujesz PESEL. Do innych aptek chodzę po prostu z karteczką z numerem recepty i PESELem.