Historię dodaję, chcąc nie tylko podzielić się tym, co mnie spotkało, ale również ostrzec Was przed zagrożeniem.

Jakiś czas temu, podczas spaceru po Placu Zamkowym w Warszawie, zaczepiło mnie dwóch mężczyzn. Twierdzili, że biorą udział w jakimś programie i proszą o ocenę ich uśmiechów w skali od 1 - 10. Chcą, aby wypełnić im formularz, wpisując swoje imię i ilość tych punktów.

Dopiero po wpisaniu ilości okazuje się, że panowie są wolontariuszami fundacji ,,Gwiazdeczka" i zbierają pieniądze na chore dzieci. Próbują zmanipulować napotkaną osobę, aby zapłaciła tyle, ile punktów wpisała w tabeli.

Ja nie dałam się nabrać, ale brałam udział w wycieczce zorganizowanej - wiem, że kilka osób dało tym ludziom pieniądze. Oszuści mieli przy sobie nawet dokumenty, udowadniające, że są wolontariuszami fundacji.

Tak jak myślałam, panowie okazali wyłudzaczami. Zaraz gdy miałam możliwość, wyszukałam tę fundację w internecie i skontaktowałam się z nią. Oczywiście moje podejrzenia potwierdziły się, a sprawa jest już na policji.

Przeraziło mnie, jak wiele znanych mi osób dało się na to nabrać. Nie bądźcie następni.

Biedronka. Stoję przy kasie, grzecznie czekając na swoją kolej. Mam raptem trzy rzeczy. Za mną stoi ON. Gdy nadchodzi moja kolej, ON przekłada swoje produkty przed moje i liczy na to, że wryje się przede mnie.
- Ale kto tu był pierwszy? Kogo mam skasować? - spytał kasjer, biorąc moje rzeczy. Ja klasycznie wybuchłam śmiechem.
Szanownemu Piekielnemu przyznaję Medal Krecika w kategorii "Rycie". Plan nie wypalił, ale plan cwany.

sklepy

Na fali historii o niesprawiedliwości konkursów i ja zdecydowałam się na opisanie pewnej sytuacji. Niestety, w podstawówce byłam źle traktowana przez rówieśników. Była to banda bachorów, przez ich okrutne zachowanie 4 inne ofiary zmieniły szkołę. Problemem okazali się także niektórzy nauczyciele, którzy zamiast walczyć z przemocą, wzięli w niej udział. Wybitnie złośliwa była dla mnie wychowawczyni małych potworków, uczyła mnie wf i plastyki.

Tak się złożyło, że zajęłam I miejsce w miejskim konkursie plastycznym. Jednak nie zostałam o tym poinformowana. Pani zamiast zabrać mnie na rozdanie nagród, wzięła inną dziewczynę ze swojej klasy. Odebrała ona za mnie dyplom i nagrodę. Oczywiście przekazały mi ją później w szkole, lecz niesmak pozostał. Odebrano mi satysfakcję i przyjemność wynikającą z własnoręcznego przyjęcia nagrody.

Dla mnie, wówczas dręczonej jedenastolatki, odebranie takiej nagrody byłoby czymś wielkim. Podbudowało by mnie i podniosło wiarę w siebie. Szkoda, że pani postanowiła obdarzyć tą przyjemnością inną, lepszą jej zdaniem, dziewczynkę.

Szkoła