Może nie jest to wybitnie piekielne, może po prostu nieszczególnie rzadkie, ale mi ciśnienie podniosło.

Dziewczynka (lat na oko sześć) wyprowadza kota na smyczy pod opieką rodziców. W pewnej chwili zaczyna się jazgot psa - jeszcze nie zwróciłam uwagi. Po jakimś czasie do jazgotu doszło kocie darcie się - to już przykuło moją uwagę. Co widzę? Pies obskakuje kota, dziewczynka nie ma pojęcia co robić, rodzice w sumie niewiele lepiej, jakoś starają się nie dopuścić psa za blisko.
Gdzie w tym wszystkim właścicielka psa? Dobre pytanie, ponieważ dopiero po dłuższej chwili (3 minuty na oko) łaskawie podeszła i zabrała psa.

Z jednej strony o podobnych sytuacjach czytałam nie raz na tym portalu (przykre, że takie głupie i bezmyślne zachowania powszednieją). A z drugiej strony, bardzo mnie irytuje, jaki świetny przykład dorośli wydawałoby się ludzie dają dzieciom - odpowiedzialność? Po co? Ja sobie pieska luzem puszczę, niech pobiega, przecież nic się nie stanie...

głupota bezmyślność właściciele psów

Byłam dziś w przychodni chirurgicznej. Wspólna rejestracja do chirurga i do ortopedy. Do chirurga rejestracja "na dziś", kolejki pod gabinetem znośne. Natomiast absurd części ortopedycznej mnie załamał.

Przede mną w kolejce kobieta, chce zarejestrować wnuka na "zdjęcie gipsu" (według słów rejestratorki to nie na samo zdjęcie, ale na konsultację; trochę mnie dziwi, że to ortopeda, ale nie znam się). Przy zakładaniu gipsu było polecenie, żeby przyszli po trzech tygodniach. Gdzie absurd? Najbliższy wolny termin jest za dwa miesiące.

słuzba_zdrowia