#64792

Dzisiaj będzie co nie co, o osobach, które rozdają ulotki. Nie mam nic przeciwko takiej pracy, uważam, że to praca jak każda inna , najlepsza dla studentów i aby dorobić coś dla siebie. Zwykle biorę ulotki, no, ale nie zawsze. Kto był bardziej piekielny ocenicie sami.

Kto chociaż raz był w Gdańsku Głównym, wie, że najbardziej oblegane jest tam przejście podziemne- to ono łączy pod ziemią dworzec PKS z PKP, oraz z tramwajami, SKMkami, autobusami i przejściem na drugą stronę. Schody są wszędzie, jest ich pełno i często dosyć sporo. A na samej górze (bo w tunelu jest zakaz) stoją ludzie, rozdający ulotki. Przez tunele przechodzą codziennie tysiące ludzi, więc miejsce idealne.

Ostatnio, w związku ze zdaniem wszystkich egzaminów stwierdziłam, że wypadałoby wrócić do domu. Jako, że wyjeżdżałam na ponad tydzień miałam ze sobą większość moich ubrań, kosmetyki, książki do poczytania, oraz ciężkiego (3 kg) laptopa. Dojechałam na Główny tramwajem. Zeszłam do tunelu, przeszłam do schodów, chwyciłam w jedną rękę walizkę, w drugą laptopa, a na plecach miałam wypchany plecak. Nie jestem dziewczyną, która dużo ćwiczy, i mogę ledwo co unieść to całe obciążenie. Ledwo co wdrapuję się po schodach a w połowie podchodzi do mnie chłopak z ulotkami i wtyka mi ją prawie przed sam nos.
[J]a: Proszę mi to wsadzić w zęby.
[F]acet od ulotek: Słucham?
[J]: Proszę mi to wsadzić w zęby, bo niestety nie mam rąk wolnych.
[F]: Pani jest nienormalna!
[J]: Ja? To Pan widzi, że ledwo co idę z walizkami i jeszcze wciska mi ulotkę! Nie mam trzech rąk aby jej wziąć, jedynie zostały mi zęby, aby ją chwycić, więc jak Pan tak bardzo chce mi dać tą ulotkę, to proszę ją mi w zęby dać.

Obrażony odszedł ode mnie.

Czy to jest aż takie dziwne, że młoda, szczupła kobieta, która jest cała zawalona walizkami i torbami nie da rady wziąć ulotki w rękę?

ulotki