#76192

Pecha ciąg dalszy.
Tym razem z poprzedniego tygodnia.

Mieszkamy w domku na wsi. Został zbudowany przez zespół patentowanych partaczy i idiotów.
Że wspomnę choćby o postawieniu dwóch kominów i nie zrobieniu ani jednej wyczystki...
Kominiarz, na ten widok, słabym głosem zasugerował natychmiastowe poprawki, pod groźbą zamknięcia możliwości dogrzewania się drewnem.
Moja wina. Bo, po pierwsze, pozwoliłem ówczesnej połowicy na zaangażowanie pijanego kretyna i jego wesołej brygady, a po wtóre, nie miałem czasu pilnować ich poczynań.
W efekcie, rozstałem się zarówno z brygadą, jak i żoną...
Ale do rzeczy.

Dom posiada dach. To podobno ważny element konstrukcyjny.
Nasz cieknie.
Od początku. Przy obydwu kominach.
Najpierw próbowałem zmusić partacza do poprawek. Zgodnie z zasadami rękojmi, czy jak to się tam nazywa.
Spróbował dwukrotnie.
W wyniku prób, zniknęła część trawnika, zryta drabinami, zaś dach nadal przeciekał.
Potem próbował drugi fachowiec jako, że budowlaniec roku uciekł za granicę i przestał reagować na moje prośby i groźby.
Ten odniósł sukces zaledwie połowiczny. Przestało zaciekać przy jednym kominie.
Za to zaciek przy drugim, kiedy przyszła jesień, powiększył się dwukrotnie i porósł formami życia nieznanymi botanikom.

Toteż, od trzech miesięcy próbowałem znaleźć dekarza, który uszczelni ten cholerny dach...
Myślicie, że w kraju ludzi biednych łatwo znaleźć chętnych do pracy?
Poprzedni poprawiacz odebrał, a jakże, obiecał przyjść i ... nie przyszedł.
Kolejny, umówił się ze mną na telefon za trzy dni. On zadzwoni, a gdyby zapomniał, to ja mam zadzwonić.
Zapomniał. I przestał odbierać telefony. I - na wszelki wypadek - usunął z sieci numer komórki, zostawiając jedynie nieczynny stacjonarny.
Wreszcie sukces!

Dodzwoniłem się do poważnych ludzi. I tu zaczął się prawdziwy dramat.
Firma rodzinna, tata z synem. Przesympatyczni. Fachowi. Punktualni.
Przyjechali w czwartek, wleźli na dach, uraczyli mnie historią o sklejonych kropelką popękanych dachówkach i braku obróbki komina od tyłu. Zmierzyli wszystko.
Tego samego dnia, zadzwonili, żeby potwierdzić zakres robót.
Mieli wejść w sobotę.
Tego dnia przyjechałem na dyżur. I zobaczyłem starszego fachowca na swoim oddziale.
Doznał czegoś w rodzaju wstępu do udaru mózgu...
Przyjęliśmy go do właściwego oddziału.
Poleżał do środy.

W środę zadzwonił jego syn. Tata wychodzi ze szpitala, czuje się świetnie, w czwartek widzimy się na moim dachu.
W czwartek rano, zajechałem do pracy. I widzę znajome nazwisko na liście pacjentów.
Tym razem nie było ostrzeżenia, pełny udar...

Dzisiaj zadzwonił młodszy fachowiec z informacją, że w sobotę sam z kolegą wchodzi na dach...
Ja tam przesądny nie jestem, ludziom życzę jak najlepiej, ale... kwiaty chyba na wszelki wypadek kupię...

uslugi