mabmalkin
Historia opowiedziana przez kuzynkę [W] (lat 14). Na początku zaznaczam, że nie mam nic do kształtu ciała danej osoby, ale nie rozumiem niektórych rzeczy.
Są osoby skrajnie chude i skrajnie grube. W klasie kuzynki jest dziewczynka, powiedzmy - Ola. Należy do drugiej grupy. Ola ma lat 14 i waży DUŻO za dużo. Nie jest to wywołane żadnymi lekami/chorobą itp.
Dziewczyna po prostu lubi jeść (chociaż może jest to rodzaj choroby) i widocznie jej najbliższe otocznie nie zauważa tego. Czasem podjeżdżałam po W. pod szkołę i przy okazji zabierałam Olę i jeszcze jedną koleżankę, więc nie przesadzam; wydawała się szersza niż wyższa. W zasadzie moja kuzynka była najbliższą osobą dla Oli, bo reszta odsuwała się, docinała, wyzywała od "świń" itd. A wszystko, co niżej opiszę, wiem od W, która uważała ją za dziewczynę miłą, z pasją do malowania i ogólnie miały dużo wspólnych tematów.
Wychowawczyni klasy wykonała telefon do rodziców Oli, z pytaniami o jej stan zdrowia (mimo, że szkoła miała informację o jej stanie zdrowia i "lekkiej otyłości"), z informacją, że tusza Oli może zagrażać jej życiu i z pytaniem o kroki jakie w tejże sprawie podejmują. (Ola rzekomo podsłuchała rozmowę mamy z wychowawczynią, o czym powiedziała W.).
Dzień później, w trakcie lekcji, do klasy wpada ojciec dziewczynki z awanturą, dlaczego nauczycielka DYSKRYMINUJE jego córkę, dlaczego sugeruje jakąś pomoc JAK DLA JAKICHŚ ANOREKTYCZEK, że jego córka będzie jadła to na co będzie miała ochotę i że w sumie on się nie dziwi, że dziewczyna ma problemy, skoro WSZYSCY TUTAJ wyglądają jak chucherka.
Olę zabrał ze szkoły. Podobno przepisują ją do innego miasta.
Dziewczyna przechodzi zapewne przez piekło. Może nie przez swoje "widzimisię", lecz przez najbliższą rodzinę, która widocznie nie zauważa problemu i która odpowiednio jej nie dopilnowała, dlatego dziewczyna nie uważa, że robi coś złego dla samej siebie.
Są osoby skrajnie chude i skrajnie grube. W klasie kuzynki jest dziewczynka, powiedzmy - Ola. Należy do drugiej grupy. Ola ma lat 14 i waży DUŻO za dużo. Nie jest to wywołane żadnymi lekami/chorobą itp.
Dziewczyna po prostu lubi jeść (chociaż może jest to rodzaj choroby) i widocznie jej najbliższe otocznie nie zauważa tego. Czasem podjeżdżałam po W. pod szkołę i przy okazji zabierałam Olę i jeszcze jedną koleżankę, więc nie przesadzam; wydawała się szersza niż wyższa. W zasadzie moja kuzynka była najbliższą osobą dla Oli, bo reszta odsuwała się, docinała, wyzywała od "świń" itd. A wszystko, co niżej opiszę, wiem od W, która uważała ją za dziewczynę miłą, z pasją do malowania i ogólnie miały dużo wspólnych tematów.
Wychowawczyni klasy wykonała telefon do rodziców Oli, z pytaniami o jej stan zdrowia (mimo, że szkoła miała informację o jej stanie zdrowia i "lekkiej otyłości"), z informacją, że tusza Oli może zagrażać jej życiu i z pytaniem o kroki jakie w tejże sprawie podejmują. (Ola rzekomo podsłuchała rozmowę mamy z wychowawczynią, o czym powiedziała W.).
Dzień później, w trakcie lekcji, do klasy wpada ojciec dziewczynki z awanturą, dlaczego nauczycielka DYSKRYMINUJE jego córkę, dlaczego sugeruje jakąś pomoc JAK DLA JAKICHŚ ANOREKTYCZEK, że jego córka będzie jadła to na co będzie miała ochotę i że w sumie on się nie dziwi, że dziewczyna ma problemy, skoro WSZYSCY TUTAJ wyglądają jak chucherka.
Olę zabrał ze szkoły. Podobno przepisują ją do innego miasta.
Dziewczyna przechodzi zapewne przez piekło. Może nie przez swoje "widzimisię", lecz przez najbliższą rodzinę, która widocznie nie zauważa problemu i która odpowiednio jej nie dopilnowała, dlatego dziewczyna nie uważa, że robi coś złego dla samej siebie.
gimnazjum
Ocena:
199
(247)
Komentarze