#78602

Przychodnia przyszpitalna, poczekalnia przed gabinetem USG.

Na badanie czeka mocno starsza pani z wnuczką. Pani zapewne po wylewie/udarze, bo ruchowo niepełnosprawna bardzo, do tego ma niedosłuch, więc trzeba do niej mówić nieco głośniej i sama też mówi dość donośnym głosem. Niemniej intelektualnie wszystko z nią w najlepszym porządku, gada się z nią świetnie, do tego ma super poczucie humoru.

Wnuczka za to ciężko przerażona, bo przyszła z babcią całkiem niespodziewanie - mieszka w innym mieście, kilka dni wcześniej przyjechała na trochę do rodziny i z powodu jakiegoś kataklizmu domowego nagle stała się jedyną osobą, która tego dnia mogła babci towarzyszyć podczas badań.
Z gabinetu wychodzi Piekielna Pielęgniarka [PP] i zaczyna ankietę przed badaniem. Wszystkie pytania zadaje wnuczce, wnuczka oczywiście nie wie (bo i skąd ma wiedzieć), więc pyta babcię, babcia odpowiada, [PP] zapisuje. Wyglądało to mniej więcej tak:

[PP]: Babka (!) brała wczoraj leki?
[W]nuczka: Babciu, brałaś wczoraj leki?
[B]abcia: Nie brałam, w zaleceniach było napisane, żeby dzień przed badaniem nie brać.
[PP]: Babka śniadanie jadła?
[W]: Babciu, jadłaś dziś śniadanie?
[B]: Nie, nie jadłam.
[PP]: Babka ile wody piła?
[W]: Babciu, ile wody wypiłaś?
[B]: Tyle, ile miałam napisane w zaleceniach.
I tak dalej...

Wreszcie pytania się skończyły, [PP] odwróciła się, żeby wrócić do gabinetu, i w tym momencie starsza pani BARDZO donośnym głosem:

- Zobacz, wnusiu, jaką ciężką sytuację finansową muszą mieć w tym szpitalu, że wywiad przed badaniem babcia klozetowa musi robić. Bo to przecież nie może być pielęgniarka, pielęgniarki się zawodowo zajmują pacjentami, wiec umieją się do nich odnosić uprzejmie...

Ludzie w śmiech, [PP] z burakiem na twarzy popędziła do gabinetu, jakby ją kto gonił. Chyba jestem wredna, bo poprawiło mi to humor na cały dzień :)