Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

#79410

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Matka z serii "mam chorom curke, daj mi za darmo bo mi sie nalerzy".

Liceum już dawno skończyłam, ostatnio po wizycie w rodzinnym domu w szafce przyuważyłam kilka podręczników, repetytoriów, kserówek, notatek itp. z tegoż okresu. W większości historia, WOS i rozszerzony angielski.

Zerkam na stronę LO, wykaz książek ten sam, no to wrzucam ogłoszenie na fejsbuczka, że mam do sprzedania to i tamto. Cenę dałam dokładnie o połowę niższą, niż są obecne (o podręczniki zawsze dbałam, więc nie były zniszczone ani porysowane długopisami). Mi się już nie przydadzą, a jakiś dzieciak z tej wiedzy skorzysta, więc co mi tam. Najdroższy był podręcznik do j. angielskiego - kupiłam za 160 zł, wystawiłam za 80.

Dopisałam, że do miejscowości X (gdzie jest liceum) mogę nawet podjechać autem i przekazać te skarbnice wiedzy za dodatkowe 20 zł (koszty dojazdu, bez względu na to, czy ktoś weźmie książki, czy się rozmyśli, a od siebie do X mam spory kawałek).

Zgłasza się jakaś dziewczyna. Pyta o cenę, mówię, że bez zmian. Dobra, ona spyta mamy.

Telefon wieczorem.

- Dzień dobry, córka mówiła, że ma pani podręczniki do sprzedania... A nie dałoby się coś zejść z ceny?
- Proszę pani, zeszłam z połowy ceny. Więcej mi się po prostu nie opłaca (no bo jak, podręcznik załóżmy za 20 zł, więc mam zejść do ilu, do pięciu?).
- Ale 80 zł za angielski to już przesada!
- Przesada, proszę pani, to było to, że mi nauczycielka kazała go kupić za 160 zł.
- No dobrze... Ale wie pani, moja córka jest chora, mnie nie stać. No ale dobrze, najwyżej chleba nie kupimy. Niech pani jutro przyjedzie do X.
- W porządku, do zobaczenia.

Jadę do X. Umówiłyśmy się pod budynkiem LO. Wysiada mamuśka. Z zaje*istego merca, szpileczki, długie tipsy, droga marynara itp. Pokazuję jej książki.

- A czemu tu takie zagięte?!
- Nie zagięty, tylko rozwarstwiony dolny róg, to normalne przy książkach, gdy nosi się je kilkadziesiąt razy w plecaku.
- No dobra, masz pieniądze.


Wciska mi plik banknotów (plik = 10,10,10,10,10,20,50…), bierze reklamówkę i idzie w stronę auta. Przeliczam szybko. Powinno być za wszystko 360, jest 220. Biegnę za panią.
- Zaraz, nie dała mi pani jeszcze 140 zł!

Tu następuje zwrot akcji, mamuśka rzuca w moją stronę na asfalt reklamówkę z książkami.

- KU*WA, co za czasy! Wszyscy to złodzieje! Ty gówniaro, nie rozumiesz, że mam chorą córkę?! ONA MA GRYPĘ!
- Współczuję pani bardzo (o ironio, przecież to GRYPA! A ja durna myślałam podczas rozmowy telefonicznej, że jakiś rak czy coś). Proszę, 200 zł, 20 za moją fatygę tutaj.

I spłynęłam w swoją stronę. Jeszcze się za mną darła, wyzywając od złodziejek itp.

Książki wylądowały u koleżanki.

madki

Skomentuj (28) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 190 (222)

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…