janhalb
Wiele late temu... To ja byłem "piekielnym klientem", choć nie do końca z mojej winy...
Londyn, indyjski kawiarenko-sklepik z kilkoma stolikami, gdzieś na Camden bodaj. Siedzimy sobie z dziewczyną (dziś już od 12 lat żoną) i z kumplem. Podchodzi właściciel i kelner w jednej osobie, Hindus rzecz prosta. Pyta co chcemy do picia - ja zamawiam kawę, kumpel jakąś colę, moja towarzyszka się zastanawia (za kawą nie przepada). Uprzejmy Hindus proponuje zatem znakomity napój - a mówi angielszczyzną poprawną, ale wymowę ma... Łomattko. Rozumiemy tyle, że może podać coś, co się nazywa (cytuję fonetycznie) "kapatii".
Co to jest "kapatii", na brodę Nelosna?! Jakiś indyjski specjał? Mówię, że nie bardzo wiemy i proszę, żeby wyjaśnił. Hindus robi wielkie zdziwione oczy i minę pod tytułem "Jak można tego nie wiedzieć?".
Przez dłuższą chwilę usiłujemy się o tym tajemniczym napoju czegoś dowiedzieć - ale okazuje się to niełatwe, bo właściciel jest ewidentnie przekonany, że robimy sobie z niego jaja. Irytuje się coraz bardziej (muszę, po prostu muszę zapisać to fonetycznie):
- Ju mast noł, łot is kapatii! Evry łan nołs what is kapatii! Evry łan drinks a kapatii!!!
Sytuacja robi się niezręczna. Żeby jej nie zaogniać, zgadamy się na "kapatii", zakładając że jak będzie niedobra, to najwyżej się ją zostawi i tyle.
Nieco udobruchany, ale wciąż zirytowany Hindus znika na kilka minut, wraca, przynosi kawę (dla mnie), colę (dla kumpla), a przed moją towarzyszką stawia...
...A CUP OF TEA, oczywiście.
Śmialiśmy się tak, że prawie się nie udusili. Hindus śmiał się razem z nami, choć chyba nie do końca był przekonany, że wie z czego...
Londyn, indyjski kawiarenko-sklepik z kilkoma stolikami, gdzieś na Camden bodaj. Siedzimy sobie z dziewczyną (dziś już od 12 lat żoną) i z kumplem. Podchodzi właściciel i kelner w jednej osobie, Hindus rzecz prosta. Pyta co chcemy do picia - ja zamawiam kawę, kumpel jakąś colę, moja towarzyszka się zastanawia (za kawą nie przepada). Uprzejmy Hindus proponuje zatem znakomity napój - a mówi angielszczyzną poprawną, ale wymowę ma... Łomattko. Rozumiemy tyle, że może podać coś, co się nazywa (cytuję fonetycznie) "kapatii".
Co to jest "kapatii", na brodę Nelosna?! Jakiś indyjski specjał? Mówię, że nie bardzo wiemy i proszę, żeby wyjaśnił. Hindus robi wielkie zdziwione oczy i minę pod tytułem "Jak można tego nie wiedzieć?".
Przez dłuższą chwilę usiłujemy się o tym tajemniczym napoju czegoś dowiedzieć - ale okazuje się to niełatwe, bo właściciel jest ewidentnie przekonany, że robimy sobie z niego jaja. Irytuje się coraz bardziej (muszę, po prostu muszę zapisać to fonetycznie):
- Ju mast noł, łot is kapatii! Evry łan nołs what is kapatii! Evry łan drinks a kapatii!!!
Sytuacja robi się niezręczna. Żeby jej nie zaogniać, zgadamy się na "kapatii", zakładając że jak będzie niedobra, to najwyżej się ją zostawi i tyle.
Nieco udobruchany, ale wciąż zirytowany Hindus znika na kilka minut, wraca, przynosi kawę (dla mnie), colę (dla kumpla), a przed moją towarzyszką stawia...
...A CUP OF TEA, oczywiście.
Śmialiśmy się tak, że prawie się nie udusili. Hindus śmiał się razem z nami, choć chyba nie do końca był przekonany, że wie z czego...
Ocena:
697
(861)
Komentarze