Grav
Dlaczego pracodawcy wykorzystują pracownika w Polsce? Bo im na to pozwalamy.
Tak, wiem, są regiony, gdzie z pracą jest krucho, nie każdy jest gotowy przeprowadzić się za obietnicą lepszego jutra, nie każdy ma dostęp do samorozwoju, żeby zmienić swoje życie.
Ale są ludzie, którzy mogą coś zrobić, ale i tak tego nie robią.
Pracuję sobie w dużym korpo. Duże korpo zajmuje duże budynki. Duże budynki mają swoją administrację, a ta administracja jest odpowiedzialna za utrzymanie czystości, ot naturalna kolej rzeczy.
W celu utrzymania tej czystości, opłacana jest zewnętrzna firma sprzątająca, zatrudniająca ileś-tam pań. Czasem w jednej z kuchni można trafić na walne zebranie tychże pań z ich szefem, czasem można trafić na kilka z nich plotkujących w przerwie od pracy. Pomijając okazjonalne narzekanie, że ktoś jest chory i trzeba robić cudzą robotę, regularnie przewijającym się tematem są opóźnienia w wypłacie. I to nie o dzień, czy dwa, ale one potrafiły zasuwać nawet 2 miesiące bez pieniędzy.
Zapytałem kiedyś jak to jest, przecież wystarczy zgłosić się do sądu pracy, baaa, wystarczy takowym zagrozić, i pracodawca znajduje magicznie fundusze na wypłatę - no chyba że już naprawdę jest o krok od upadłości. Panie się zdziwiły, że przecież one są na umowach cywilnoprawnych, no przecież, paanie, my nie mamy tak dobrze jak wy w korpo.
No ok. Czy pracują w wyznaczonym czasie, wyznaczonym miejscu i pod nadzorem? Tak. No to ich umowy noszą znamiona umowy o pracę. Powiedziałem im zatem, że mogą wystąpić do PIPu o ustalenie stosunku pracy - wystarczy, że zrobią to wszystkie razem, dostaną umowy i nagle będą miały prawo do urlopu, L4, wypłaty w terminie i cała masę innych bajerów.
To było miesiące temu. Nadal siedzą i narzekają na warunki pracy i opóźniające się wypłaty. Kiedyś przechodząc przypomniałem im o możliwości ustalenia stosunku pracy. Machnęły ręką, że "aaa tam, paanie, po co..."
Po co? Po swoje prawa. Ale jak nie to nie ;)
Tak, wiem, są regiony, gdzie z pracą jest krucho, nie każdy jest gotowy przeprowadzić się za obietnicą lepszego jutra, nie każdy ma dostęp do samorozwoju, żeby zmienić swoje życie.
Ale są ludzie, którzy mogą coś zrobić, ale i tak tego nie robią.
Pracuję sobie w dużym korpo. Duże korpo zajmuje duże budynki. Duże budynki mają swoją administrację, a ta administracja jest odpowiedzialna za utrzymanie czystości, ot naturalna kolej rzeczy.
W celu utrzymania tej czystości, opłacana jest zewnętrzna firma sprzątająca, zatrudniająca ileś-tam pań. Czasem w jednej z kuchni można trafić na walne zebranie tychże pań z ich szefem, czasem można trafić na kilka z nich plotkujących w przerwie od pracy. Pomijając okazjonalne narzekanie, że ktoś jest chory i trzeba robić cudzą robotę, regularnie przewijającym się tematem są opóźnienia w wypłacie. I to nie o dzień, czy dwa, ale one potrafiły zasuwać nawet 2 miesiące bez pieniędzy.
Zapytałem kiedyś jak to jest, przecież wystarczy zgłosić się do sądu pracy, baaa, wystarczy takowym zagrozić, i pracodawca znajduje magicznie fundusze na wypłatę - no chyba że już naprawdę jest o krok od upadłości. Panie się zdziwiły, że przecież one są na umowach cywilnoprawnych, no przecież, paanie, my nie mamy tak dobrze jak wy w korpo.
No ok. Czy pracują w wyznaczonym czasie, wyznaczonym miejscu i pod nadzorem? Tak. No to ich umowy noszą znamiona umowy o pracę. Powiedziałem im zatem, że mogą wystąpić do PIPu o ustalenie stosunku pracy - wystarczy, że zrobią to wszystkie razem, dostaną umowy i nagle będą miały prawo do urlopu, L4, wypłaty w terminie i cała masę innych bajerów.
To było miesiące temu. Nadal siedzą i narzekają na warunki pracy i opóźniające się wypłaty. Kiedyś przechodząc przypomniałem im o możliwości ustalenia stosunku pracy. Machnęły ręką, że "aaa tam, paanie, po co..."
Po co? Po swoje prawa. Ale jak nie to nie ;)
praca; pracodawcy; pracownicy; mentalność_ofiary
Ocena:
174
(204)
Komentarze