Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

#8354

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Jestem tłumaczem - nie takim od umów i dokumentów, tylko takim od książek :-)
Jestem freelancerem, pracuje w domu, współpracuję na stałe z dwoma wydawnictwami i okazjonalnie jeszcze z trzema innymi.

Zwróciło się do mnie kiedyś wydawnictwo X. Nazwy nie podam :-) - ale wydawnictwo szacowne, z "marką", wydające głównie książki naukowe i podręczniki akademickie. Temat książki średnio mi pasował, ale że akurat miałem "przestój", to pomyślałem że wezmę - zawsze to jakieś pieniądze, a poza tym w razie czego można sobie zawsze w CV wpisać "tłumaczenia dla wydawnictwa X" - i od razu każdy potencjalny klient / pracodawca inaczej na człowieka patrzy...

Niestety, to był błąd. Książka okazała się potwornie nudna, źle napisana, pełna błędów rzeczowych. Redakcja żądała ode mnie różnych idiotycznych (naprawdę idiotycznych!) przeróbek. Pieniądze były niewielkie, w umowie - płatność w ciągu 40 dni (!), i to nie od oddania tłumaczenia, ale od jego zatwierdzenia (co im zajęło kolejne trzy tygodnie...). Zresztą i tak się z tą płatnością spóźnili...

Wymieniać mógłbym długo - ale najlepsze miało miejsce na końcu. Oddałem już cały tekst, ze wszystkimi idiotycznymi zmianami etc. Po kilku dniach dzwoni do mnie jakaś pani redaktor z wydawnictwa X, która opracowywała książkę - i tłumaczy mi, że prześle mi kurierem wydruk (! - jak za króla Ćwieczka - po co papier marnować i płacić za kuriera, jak można przysłać pliki w .pdf?) całej książki po wstępnym złamaniu, żebym przejrzał i powiedział, czy jako tłumacz akceptuję wszystkie wprowadzone zmiany (redakcja zawsze coś poprawia, skraca, przesuwa...). OK., w zasadzie nie muszę tego robić - ale w naiwnym odruchu uznałem, że to objaw szacunku do tłumacza, który ma prawo sprawdzić, co zrobili z tłumaczeniem, pod którym - bądź co bądź - pospisuje się własnym nazwiskiem.

Ale pani redaktor już prawie się rozłączając mówi, że przyśle mi DWA egzemplarze. – Ten drugi to po to, żeby pan mógł opracować indeks.

SŁUCHAM?!

Mocno zdziwiony pytam panią, czy jest pewna, że to ja mam opracowywać indeks. Dla niewtajemniczonych: opracowanie indeksu rzeczowego w naukowej książce do TYPOWA praca redakcyjna, nie mająca nic wspólnego z zadaniami tłumacza, a przy tym zajmująca (w zależności od grubości książki) od dwóch-trzech dni do tygodnia i dłużej.

Ale pani twardo że tak, mam to zrobić. Sięgnąłem po umowę i (wciąż ze słuchawką przy uchu) zacząłem ją czytać, choć i bez tego byłem pewien, że mam rację. Zacytowałem pani redaktor odpowiednie fragmenty umowy, z których jednoznacznie wynikało, co należy do moich obowiązków. I zasugerowałem (nieco złośliwym tonem), że oczywiście mogę ten indeks zrobić, jeśli wydawnictwo podpisze ze mną stosowną umowę i zapłaci mi za to odpowiednią sumę.

Pani szybko powiedziała, że "w takim razie to ona jeszcze sprawdzi" - i rozłączyła się.

Następnego dnia kurier przywiózł mi - rzecz prosta - JEDEN wydruk, a o indeksie nikt więcej mi nic nie mówił.

Mówiąc wprost: pani redaktor myślała, że znalazła jelenia który za darmo odwali ZA NIĄ cztery czy pięć dni roboty... Bo, jak się domyślacie, zrobienie tego indeksu (co później przez znajomego sprawdziłem) należało oczywiście do jej obowiązków.

Potem tylko moja żona śmiała się ze mnie, kiedy na drzwiach pokoju w którym pracuję wywiesiłem tabliczkę z logo wydawnictwa X i napisem: "Tych klientów nie obsługujemy".

Skomentuj (20) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 574 (678)

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…