#84342

Nie wiem czy ja jestem piekielna - może trochę, czy ludzie.

Z racji zawodu, zamiłowania itp., wyczulona jestem na znęcanie się nad zwierzętami. (Nie jestem zwierzo-terrorystą z organizacji pro-zwierzęcych. Nie, nie).

Chomik, myszka, świnka morska - słodkie małe stworzonka. Puchate, jedzą, śpią i robią kupy.

Rodzice często zakupują dzieciom takie oto pociechy, by umilić im życie (dzieciom), a czasem żeby mieć one dzieci z głowy. Młody zajmie się puchatym stworzonkiem i da mi w spokoju zająć się sobą raz na jakiś czas.

Dobrze by jednak było, żeby taki rodzić poczytał o zwierzaku, którego bierze. Ono czuje, kocha i nawet chomik potrafi rozpoznać właściciela. To malutkie żyjątko ma serduszko i potrafi kochać, nawet przez te swoje krótkie 2-3 latka. Zanim się nabędzie drogą kupna takie "coś" co żyje, poczytać by warto było. Zwierzątko, nawet takie małe, też potrzebuje weterynarza.

Co ostatnio słyszałam/widziałam?

STANDARD:
- to tylko chomik;
- przecież to kosztuje 15 złotych, mam to leczyć???;
- a to świnka może mieć krzywe zęby???;
- a nie można uśpić? (tutaj czasem wydaje się to lepsze niż powiedzenie przez właściciela, że będzie leczyć, a tak naprawdę nie będzie).

LEKKI BERZERKER:
- no dziecko się bawiło i upuściło, on nie chciał;
- łapkę se wkręcił i tak mu wisi od tygodnia;
- no, nie je od tygodnia.

DUŻY BERZERKER:
- dziecko się bawiło i rzuciło myszką;
- chyba dziecko przypadkiem pocięło chomika;
- a wie pani, bo dziecku kupiłam i trochę przydusiło świnkę;
- no ona od wczoraj tak leży i się nie rusza;
- zapomniałem powiedzieć dziecku, żeby zmieniło wodę śwince tydzień temu.

Moja rada taka, nie kupować dzieciom zwierząt, a jeśli już, uczyć je jak się nimi zajmuje, co wolno, czego nie.

Brać do jasnej anielki odpowiedzialność - czytać o zwierzaku, którego się bierze.

Amen.

zwierzęta dzieci rodzice