#86109

Przypomniała mi się sytuacja, która miała miejsce ponad dekadę temu, gdy uczyłam się w gimnazjum. Lekcja WF i skakanie przez kozła. Już samo odbicie się i przeskoczenie wysokiego kozła nie jest łatwe. Przynajmniej dla mnie, 13 letniej dziewczynki, nie było. Dodatkowo zawsze byłam cienka z WF, mimo, że się starałam, to zawsze przybiegałam ostatnia, najgorzej serwowałam i nie potrafiłam wrzucić piłki do kosza.

Ale wracając do kozła. Za pierwszym razem skoczyłam, wylądowałam rękoma i tyłkiem na koźle, poczułam jak w prawym nadgarstku mi coś przeskakuje, a po chwili ból. Powiedziałam o tym nauczycielce. Ona stwierdziła, że to nic takiego, że mam nie wydziwiać i próbować przeskoczyć całego kozła.

Runda druga, próbowałam mocniej się wybić, jednak znowu zatrzymałam się na rękach i tyłku. Tym razem ból w nadgarstku był tak mocny, że nie mogłam ruszać ręką. Nauczycielka ponownie stwierdziła, że nic mi nie jest, ale kazała usiąść i rozmasować rękę. Gdy przyszła moja kolej na trzeci skok powiedziałam, że się boję i nigdzie nie będę skakać. Ręka dalej mnie bolała. Kilka koleżanek po mnie wykonało skok, a potem nauczycielka kazała nam iść do szatni, aby się przebrać. Ja niestety miałam z tym problem, ręka bolała przy każdym zgięciu, a dodatkowo zaczęła puchnąć. Koleżanki zaprowadziły mnie do pielęgniarki szkolnej.

Okazało się tam, że mam skręcony nadgarstek. Przyjechał po mnie tata i pojechaliśmy do szpitala, aby poradzić się ortopedy. Lekarz przyznał rację pielęgniarce, dodatkowo powiedział, że było to bardzo mocne skręcenie nadgarstka. Zastanawiał się nawet nad założeniem gipsu.

Rezultat? Przez 3 tygodnie nie mogłam używać prawej ręki (a jestem praworęczna), pod koniec roku szkolnego było to wielkie utrudnienie. Przez pierwszy tydzień bolała mnie na tyle, że byłam ciągle na lekach przeciwbólowych. Nawet w tym momencie gdy bardziej nadwyrężę ten nadgarstek, czuję ból. A i tak, gdy przyniosłam zwolnienie z WF nauczycielka stwierdziła, że to nic takiego, wydziwiam i chcę się wymigać z lekcji.