#86191

Takatamtala i jej historia o złamaniu tajemnicy lekarskiej przypomniała mi historię opowiedzianą przez moją mamę.

Wydarzyła się ona za jej czasów panieńskich, czyli obstawiam drugą połowę lat sześćdziesiątych lub początek siedemdziesiątych.

Mamę zaczął podrywać jakiś tam facet, a że ona panna, a on wydawał się do rzeczy, to poszła z nim raz czy drugi na kawę czy dansing.

Zorientowała się też zupełnie przypadkiem, że ów kawaler jest pacjentem przychodni, w której pracowała. Niewiele myśląc poszła do kumpeli z kartoteki, wyjaśniła sprawę i kilka minut później siedziała z nosem w teczce swojego amanta.

Nieetyczne?
Na pewno.

Ale z teczki "rodzinnej" dowiedziała się, że amant to nie do końca kawaler, bo ma żonę i dzieci. Na dodatek z wiernością też kruchawo, bo leczy się na "wstydliwą" chorobę, o której nie wie żona.

Mama znalazła jakieś tam babskie wymówki by się z "kawalerem" więcej nie spotykać.

Tak więc swobodne podejście recepcjonistki do tajemnicy lekarskiej uchroniło być może moją mamę od długiej i niesympatycznej terapii antybiotykowej.

Z jednej strony moralnie wątpliwe, z drugiej - ratujące zdrowie.