Powyborczego narzekania będzie pewnie od zarąbania, ale postanowiłem to z siebie wyrzucić. Praca w moim korpo wiąże się z dużą ilością imprez integracyjnych dla pracowników, pracowników z drugą połówką lub pracowników z całymi rodzinami. Bywać nie trzeba, ale wypada, więc siłą rzeczy zna się trochę ludzi. I tak pięć lat temu wszyscy współczuliśmy facetowi, którego dłudoletnia dziewczyna zostawiła, bo nie poszedł na wybory. Po prawdzie kiedy przyszła oddać gościowi jego rzeczy, ogólna sympatia trochę zmalała, bo zrobił jej scenę, a ona płacząc przepraszała za to, że nie potrafi być z kimś, kto wiecznie narzeka i nic nie robi, żeby coś zmienić, ale wciąż chłopa było żal. Dzisiaj z debilem jestem w jednym zespole, facet - tu cytat- wiedział, że nic się nie zmieni, więc nie głosował, bo ludzie są za durni, żeby Dudy nie wybrać. Nie dociera do niego, że nikt nie chce o tym słuchać. Jest dziesiąta dwanaście, a ja dostaję ku*wicy i jestem o krok bliżej od wywalenia z pracy za bójkę z współpracownikiem.
Biuro
Ocena:
106
(146)
Komentarze