#87073

Druga historia dzisiaj, również dotyczy powrotu do szkoły, ale od zupełnie innej strony. Tym razem będę psioczyć na samorząd. Niby lokalny, ale nie mam większych podstaw, by uważać, ze gdzie indziej jest inaczej.

Szkołą jest mała, budowana w ramach akcji "Tysiąc szkół na tysiąclecie". Fajnie że jest, jest blisko i jest dobra. ALE:

Szkołą podstawowa liczy sobie osiem klas (nie włączam w żadnym momencie oddziału przedszkolnego). W szkole jest sal siedem. I to tylko jeśli wykorzysta się stołówkę i salę komputerową. Nie ma osobnego pomieszczenia na bibliotekę. Szatnia jest dość mała, choć jakoś sobie radzimy. Nauczyciele korzystają z pokoju nauczycielskiego chyba na zmianę, bo jest tam mniej krzeseł niż zatrudnionych nauczycieli. Kanciapka woźnej jest tak wielka, że gdy wstawi tam sobie krzesło, by jak człowiek wypić herbatę, nie ma miejsca na nic innego.

Ale nie, nie trzeba rozbudowywać szkoły. Co ta dyrektorka by chciała, w de się jej chyba przewraca. Warunki są dobre.

Korzystając z zamknięcia pani dyrektor wydębiła trochę grosza na remont ogrzewania. Przysłano formę, która miała wymienić kaloryfery i zrobić coś tam jeszcze. Remont miał się skończyć do końca czerwca. Wciąż trwa. Pół podwórza zawalone jest styropianem. Rusztowania stoją od marca. Ale tak to jest, jak zleca się remont szkoły najtańszej firmie. Z domu już dawno by się ich pogoniło i wzięło kogoś solidniejszego, ale p. dyrektor nie jest u siebie. Musi brać, co potrzebuje, i jeszcze w rękę poboćkać, że dali.


EDIT, bo zapomniałam o najważniejszym - szkołą nie dostała jeszcze książek. Są podręczniki, bo leżą w szkolnej bibliotece i co roku są przekazywane uczniom. Ale nie ma jeszcze ćwiczeniówek. I nie wiem, jak można to wytłumaczyć i czy w ogóle jakkolwiek... Przecież to jest kpina.

Przeraża mnie to i zaczynam się zastanawiać - a może jednak coś mogę?