Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
Profil użytkownika

Eddie86

Zamieszcza historie od: 1 czerwca 2011 - 22:30
Ostatnio: 15 listopada 2022 - 0:37
  • Historii na głównej: 4 z 11
  • Punktów za historie: 1926
  • Komentarzy: 51
  • Punktów za komentarze: 232
 

#87022

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Witam wszystkich piekielnych,

dziś opowiem Wam o moim... ślubie, który odbył się już blisko rok temu.

Otóż wraz z "żoną" (dlaczego cudzysłów dowiecie się dalej) postanowiliśmy zaszaleć i wzięliśmy ślub na Bali. Koszt przelotu stanowił ekwiwalent kosztu sukni, miesięczny nocleg dla 2 osób odpowiada 1-os. pokojowi nad morzem za tydzień (ok, w wysokim standardzie, ale nadal), jedzenie tanie, tylko alkohol tam strasznie drogi ale swój spirytus też przewieźć można. Świadkowa jedna z ludności lokalnej, druga wyprowadziła się z Polski lata temu w (powiedzmy) pobliski rejon świata, wszystko ustalone, miesiąc urlopu, lecimy.

Ceremonia fantastyczna, malowniczy wodospad, wszystko pięknie. Po ślubie posiedzieliśmy tam jeszcze 3 tygodnie (w ramach miesiąca miodowego), no cud, miód i orzeszki. Żadnych pijanych wujków, żadnego bawienia gości na siłę, żadnych ceregieli, tylko dwójka kochających się ludzi na wymarzonych wakacjach, biorąca ślub, bez całego tego stresu i typowego zamieszania.

Wróciliśmy uśmiechnięci, czekamy na dokumenty, które zgodnie z zapowiedzią miały przyjść już po 3 miesiącach. Tak jak miały przyjść tak przyszły tyle, że z błędami w nazwiskach. Ok, telefon do organizatora, dokumenty odsyłamy czekamy.

...i czekamy...
... i czekamy jeszcze trochę...

Uderza Covid.

Dowiedzieliśmy się, że:
- do podpisu dokumentów uruchamiających całą procedurę sprostowania, należy stawić się osobiście (prawdopodobnie poszła jakaś łapówka pod stołem w tej sprawie, nie wiem, nie wnikam*)
- urzędy działają w systemie rotacyjnym, więc "nasza" Pani obsługująca naszą sprawę będzie dostępna kiedy będzie jej kolej w okienku. Kiedy będzie jej kolej zapytacie? Tego nie wie nikt.
- Firma organizująca ślub spisała się na medal i dawała regularnie informacje o postępie spraw (tyle dobrego)
- po wielu przebojach, błaganiach, modlitwach (łapówkach) w końcu, po kolejnych 6 miesiącach dokumenty sprostowane poszły z ichniejszego odpowiednika USC do ambasady do podpisu.

Fantastycznie! Szkoda tylko, że już prawie od roku jestem żonaty chociaż de facto jestem singlem! Podobnie zresztą jak
"moja żona".

A czeka nas jeszcze cała przeprawa z biurokracją w Polsce jak już owe dokumenty przyjdą.

Także drodzy piekielni, biurokracja w Polsce to małe miki!

Pozdrawiam

PS. Musicie wiedzieć, że łapówkarstwo na Bali jest niemalże uwarunkowane kulturowo. Mamy z tym kilka ciekawych historii. Rząd co prawda chce z tym walczyć, nie wiem jednak czy nie jest to walka wyłącznie na pokaz. Nie myślcie sobie, że jest to łapówkarstwo takie jak u nas, co to to nie. Wasze sprawy (nie tylko urzędowe) zostaną po prostu potraktowane bardziej... priorytetowo. Chociaż wydźwięk jest nieco przykry to jest to zupełnie inna społeczna praktyka.

Skomentuj (20) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 123 (151)
zarchiwizowany

#86090

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Witam wszystkich piekielnych,

na wstepie prosze o wybaczenie braku polskich znakow.

Dzisiaj chce Wam opisac historie znana absolutnie wszystkim Polakom z mediow, a czego efektem byla nieco trudna rozmowa przy rodzinnym stole. Chociaz sama rozmowa nie jest tematem piekilenych sklania do pewnej reflesji, ktora pragne sie z Wami podzielic.

Jak zapewne wiecie trwa polityczna akcja "usprawnienia systemu sprawiedliwosci" w ramach to ktorej wymienia sie sedziow na lojalistow i szuka kolejnych sposobow podporzadkowania sobie tych niesfornych. Ostatnim hitem ma byc wyrok ktory sedzia wydal w sprawie dosc brutalnej, zmniejszajac wyrok do 15 lat.

Piekny material propagandowy wykorzystywany celem upodlenia sedziow swoja droga, bo kazdy od razu chce dowalic takiemu przestepcy. Emocje biora gore i wrecz co niektorzy uwazaja, ze powrot do stryczka bylby swietnym pomyslem, nie ma sie zatem co dziwic, ze wyrok 15 lat zdaje sie byc raczej lagodny. Przy odpowiednim przedtawieniu tego w mediach wyrok nagle staje sie razaco niski.

Gdzie zatem lezy piekielnosc? A w tym, ze wyrok jest calkowicie legalny. Zapomnielismy jako obywatele, ze Sad ma obowiazek wydac wyrok w oparciu o istniejace normy prawne, nie zas zadowolic opinie publiczna. Wiec kto zawinil? Sedzia bo byl zbyt lagodny? Otoz nie, sedzia napisal uzsadnienie i tam swoje stanowisko uzasadnia, ciekawi moga doczytac (ciekawe ilu niezadowolnych z wyroku w nie swojej sprawie, co tak glosno komentuja faktycznie do tego uzasadnienia zajrzalo ;) ). Piekielny jest tutaj ustawodawca (nie, nie chodzi mi o konkretna partie, tylko o pewna czesc systemu sprawowania wladzy), ktory to ustanowil takie spektrum wymiaru kary a nie inne. Niestety, nie slysze w mediach oburzenia na politykow, ktorzy zamiast wprowadzic nowelizacje kodeksu karnego jedynie pluja jadem na Wymiar Sprawiedliwosci. Zamiast tego slysze pelno komentarzy o skorumpowanym sadownictwie i koniecznosci "zrobienia z tym porzadku". I tak na koniec, wyobrazcie sobie, ze aktualny uklad polityczny swoje zamierzenia zrealizowal i mamy sady polityczne. Jest to sytuacja, w ktorej sady i policja staja sie zbrojnym ramieniem partii. Co niektorzy pamietaja jeszcze historie II WS inni pamietaja dawne czasy w Poslce (tak, czasy jedynie slusznego uztroju) i teraz co? Chcemy powrotu do takich systemow?

Mam z tym bardzo powazny problem, bo jezeli partia A zabrania czegos zwolennikom B, to w przyszlosci wykorzystujac te same srodki zwolennicy B moga zabraniac rzeczy zwolennikom A.

Taka eksluzja prowadzi tylko do rozlamow, a Panstwo podzielone zawsze bedzie Panstwem slabym.

Pozdrawiam i prosze o chwile krytycznej refleksji.

Polska partia prawo

Skomentuj (20) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 14 (90)

#40080

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Jestem pod gabinetem lekarza, ale do wizyty mam jeszcze godzinę, a że żołądek domaga się wypełnienia go czymkolwiek, postanowiłem wejść do pobliskiej pizzerii. Wchodzę, siadam, przeglądam kartę, podchodzi bardzo miła [P]ani z obsługi druga [P2]ani kelnerka obsługuje innych gości. Składam zamówienie - mała funghi i coca - cola. Po 3 minutach dostaję colę, po kolejnych 5 - pizzę. Zadowolony, że tak szybko zabieram się do jedzenia.

Problem pojawił się przy pierwszym kęsie - mianowicie dostałem samo ciasto z serem (dosłownie brak sosu między spodem a dodatkami, i brak dodatków oprócz owego sera - słownie bułka z serem w kształcie koła). Myślę sobie - no ok, może coś z tym kawałkiem nie tak, biorę inny - to samo. Rozgrzebałem całą "pizzę" - to samo. Ser i ciasto - nic ponadto, nawet jednej pieczarki, absolutnie zero sosu. Zrezygnowany podchodzę do Pani kelnerki i mówię, że chciałem zapłacić za colę. Wywiązuje się dialog:
J[a] - Chciałbym zapłacić za colę.
P2 - I co smakowało? (nie ironicznie, szczere pytanie)
J - No właśnie nie... kucharz zapomniał o sosie i pieczarkach, także chciałem zapłacić za colę i dziękuję.
P - Ale ja nie wiem czy to tak się da, muszę porozmawiać z szefem.
J - Ależ, proszę bardzo, nawet bardzo chętnie sam z nim porozmawiam.

Pani odchodzi porozmawiać z szefem, który jednocześnie jest [K]ucharzem

P2 - Wie pan co? Klienci ogólnie nam się skarżą na pizzę tutaj, ale nie wiem czy pan coś z szefem załatwi.

K - (z pochodzenia najprawdopodobniej Turek - na co wskazują karnacja oraz akcent) - O co chodzi?
J - Proszę pana, w tej pizzy nie ma sosu ani nic poza serem!
K - Jak to? A tu? (i pokazuje mi na ciasto, gołe, rozgrzebane przeze mnie, gdzie nie ma tam nawet śladu czerwieni, a jedynie białe ciasto i trochę zapieczonego sera.
J - Co Pan sobie jaja ze mnie robi? Przecież to jest samo ciasto!
K - Pizza to nie zupa! Trzeba płacić! Tak się nie da, najpierw zjeść kawałek i potem nie płacić!
J - Pizza to nie bułka z serem! Do widzenia! (chociaż w to raczej wątpię :) )

Wychodząc, położyłem 5 pln na ladzie mówiąc, że to za colę (kosztowała 3,5), a jak szef ma obiekcje to może mnie gonić albo policję wzywać.

Skomentuj (12) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 660 (728)

#40077

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Dzisiaj podzielę się swoimi przygodami z NFZ i żelazną logiką owej instytucji. Lekarz w historii był wspaniały, ale sama instytucja wywołuje u mnie palpitacje.

Jestem astmatykiem i alergikiem, lekarstwa na wykończeniu (czyli zapas na około tydzień), co zmusza mnie do pójścia po recepty. Zazwyczaj nie było problemu - podchodziłem do pani w rejestracji, składałem dyspozycję i następnego dnia (czasami tego samego) odbierałem recepty. NFZ wprowadził jednak reformę (ową słynną recept właśnie dotyczącą). Okazuje się, iż muszę iść osobiście do lekarza. No cóż, mus to mus.

7:30 otwarcie przychodni i rejestracji - byłem pod drzwiami o około 5:30 wraz z około 25 osobami. Do mojego lekarza byłem 6 w kolejce. Szczęście w nieszczęściu - lekarz się spóźni - o czym poinformował przychodnię telefonicznie i zamiast o 8:00 pojawi się dopiero o 10:00, dzięki czemu duża część pacjentów zrezygnowała i przesunąłem się na pierwszą pozycję w kolejce. Pan doktor poinformował mnie, że pomimo całej, bogatej dokumentacji choroby nie może wypisać mi recept refundowanych (a różnica jest dość spora - 40 pln a 350 pln dla studenta to bardzo dużo) i może mi dać jedynie Ventolin (doraźnie w razie skurczu oskrzeli) i aleric. Niestety to trochę mało, więc wypisał mi skierowanie do pulmonologa, coby ten wystawił odpowiednie zaświadczenie, które po umieszczeniu w dokumentacji uprawnia go do wypisywania mi reszty leków przez rok (zgodnie z nową ustawą).

Super... eh... Biorę owe skierowanie i dzwonię do pulmonologa, gdzie dowiaduję się, że muszę mieć jeszcze RTG płuc, więc na szybko owe RTG robię i 3 dni później jestem gotowy na spotkanie z lekarzem specjalistą, który może mnie przyjąć... za 3 miesiące (dokładnie to 2 miesiące i 3 tygodnie, a leków starczy na max 3 dni). Wszelkie tłumaczenia, iż kurację mam skuteczną, tą samą od lat i chcę tylko zaświadczenie na nic się zdają, 3 miesiące i basta. Eddie idzie zatem prywatnie, daje 120 złotych w rękę panu specjaliście, który wypisał recepty, zaświadczenie, zrobił spirometrię, RTG obejrzał, pełny wywiad etc. i z owym zaświadczeniem do przychodni.

I teraz puenta - a co gdybym nie miał tych 120 pln na prywatną wizytę? Zostaje tylko skarżyć NFZ o narażenie zdrowia pacjenta, ale kto ma czas się po sądach użerać? Co mają zrobić osoby starsze, nie mające sił biegać za lekarzami i zaświadczeniami?
I punkt kulminacyjny - za rok to samo! Logika instytucji jest porażająca, bo zakłada, że z astmy ozdrowieję, inwalidom odrosną nogi, a sercowcom przykładowo zastawki po roku przestaną doskwierać.

NFZ

Skomentuj (30) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 436 (484)

#19685

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Witam wszystkich, dzisiaj opowiem Wam historię "ku przestrodze" o jakże piekielnym zabarwieniu.

W czerwcu tego roku udało mi się rozwiązać umowę z TP z ich winy. Warunkiem koniecznym do rozpatrzenia wypowiedzenia umowy było oddanie TP ich sprzętu - szajsboxa i dekodera TV. Sprzęt oddany w salonie, pismo złożone.

Po miesiącu przychodzi ostatnia faktura - nie płacimy, bo przecież od 30 dni nie mamy sprzętu niezbędnego do korzystania z usługi. Telefon na infolinie - sprawa załatwiona, faktura anulowana. Żadne potwierdzenie wypowiedzenia umowy nie przyszło do dziś.
Listonosz uraczył nas innym pismem z TP - mianowicie fakturą na 650 PLN odszkodowania za dekoder TV i kartę TV.

No to jedziemy do salonu z protokołem zdawczo-odbiorczym, na którym jak byk, z pieczątką TP i podpisem pracownika jest napisane że sprzęt cały oddano w stanie dobrym. Usłyszeliśmy tam, że nic się nie da zrobić, bo mają awarię systemu. Krew już w człowieku buzuje, ale ok. Jedziemy do domu, smarujemy mail do TP i w załączniku przesyłamy skan protokołu zdawczo-odbiorczego. Po 3 dniach dostajemy odpowiedź ze standardową formułką że "przepraszamy i mamy nadzieje że nie wpłynie to negatywnie na dalszą współpracę z TP".

Tutaj historia mogłaby się skończyć, jednak wczoraj zadzwonił do mnie pracownik TP z informacją, że jeżeli nie uregulujemy płatności w kwocie 650 zł za dekoder i kartę TV sprawa zostanie skierowana do sądu. Wściekły jak osa krzyknąłem tylko żeby kierowali sprawę do sądu i że chętnie się tam z nimi spotkam. Jednak nie odważyłbym się na to, gdyby nie fakt iż protokół leży u mnie bezpiecznie w dokumentach. I tutaj dochodzimy do pointy - to klient musi mieć całą dokumentację a TP już nie. Mi zawiadomienie przyszło po 3 miesiącach. Dowiedziałem się jednak iż TP może przysyłać takie zawiadomienia nawet do roku od momentu zerwania umowy. Po przejrzeniu for internetowych okazało się iż mój przypadek nie jest odosobniony. Dlatego radzę założyć sobie teczkę z dokumentami i trzymać tam wszystko i skrupulatnie przechowywać.

telekompromitacja

Skomentuj (9) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 399 (419)
zarchiwizowany

#12521

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
W dzisiejszej opowieści przytoczę Wam historię, która przytrafiła mi się kilka lat temu w przychodni. Skończyłem wtedy 18 lat, przeniosłem się od pediatry do "normalnego" lekarza. Mam astmę i alergię - tyle tytułem wstępu.
Leków wszelakich zostało mi na około 3 dni, leków wziewnych - akurat tego dnia ostatnia dawka. Idę zaklepać termin - nie przewidziałem że w nowej przychodni może być inaczej niż w dotychczasowej - i dostałem termin za 2 dni. No dobra, przychodzę za 2 dni. Jako że był to okres pylenia, wszystkie objawy wyszły - świsty w płucach i skurcz oskrzeli na tle alergicznym. Wchodzę do Pani doktor, która pyta się o objawy, to mówię, że astma i alergia i takie tam i leki. Pani doktor odpiera, że ona musi zbadać - myślę sobie ok. Zbadała i orzekła - żadna astma, co mi tutaj opowiada, i stwierdziła że mam zapalenie płuc. o_O Pomijając fakt, że jak byłem mały leczono mnie na zapalenie płuc a nie na astmę, więc parę razy było ze mną naprawdę źle. Roześmiałem się tylko i przekonuję ją, że to nie zapalenie płuc (wiem, nie jestem lekarzem, ale jak człowiek wie co mu jest bo jest tak za każdym razem jak coś pyli i doświadcza tego regularnie od 18 lat to chyba ma coś do powiedzenia). Pani doktor oburzona moim komentarzem zapytała: "Pan nie chce mojego leczenia? Ja Pana leczyć nie muszę!" o_O drugi raz już podczas konwersacji oczy jak talerze i tłumaczę, że mam już podjętą kurację, skuteczną, i że jak dostanę leki, to wszystkie objawy ustąpią. Ona dalej swoje. Zachowałem wtedy wszelkie przejawy kultury, w pewnym momencie nie wytrzymałem, zabrałem książeczkę, swoje dokumenty z jej biurka i poszedłem do rejestracji wkurzony jak osa, prosząc o innego lekarza. Pani z rejestracji - sąsiadka, zna mnie od dziecka - bez problemów, zaprowadziła mnie pod gabinetu innej lekarki (leciwej kobiety). Tam rozmowa wyglądała tak - oczywiście po wymianie uprzejmości:
Ja - opisuję swoją chorobę i leki, które są mi potrzebne.
Pani doktor (PD) - A dlaczego ja nie mam tego w karcie?
Ja - Ponieważ przeniosłem się tutaj z innej przychodni i ta tutaj jest nowa.
PD - a te leki to wiesz jak brać? (sterydy doraźnie i inne mogące co nieco uszkodzić stosowane nieumiejętnie)
Tutaj opisałem wszystkie chyba możliwe skutki niepożądane każdego leku, dawkowanie, zalecenia po użyciu, przeciwwskazania i takie tam.
PD - okej - z uśmiechem na ustach zaczęła wypisywać recepty.
Pożegnałem się, poszedłem do apteki, kupiłem co musiałem, na miejscu zażyłem. Ventolin - objawy ustąpiły momentalnie, reszta leków i do domu. 2 h później akurat idąc do kolegi - już bez żadnych objawów - przechodziłem obok przychodni. Nie mogłem się powstrzymać i wszedłem do środka, gdzie akurat 1-sza Pani doktor (ta od zapalenia płuc) skarżyła się koleżance (tej 2 PD - tej co to mi leki wszystkie wystawiła) - jakiego to miała dzisiaj piekielnego pacjenta, co to jej leczenia nie chciał i że on ma zapalenie płuc i mu się to na zdrowiu odbije itp. Podszedłem, podziękowałem 2 PD, a pierwszej powiedziałem że coś szybko mi przeszło to ZAPALENIE ;). Jedna się uśmiechnęła pod nosem a druga spojrzała wzrokiem bazyliszka.

kochany NFZ

Skomentuj (9) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 161 (175)
zarchiwizowany

#11473

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Opowieść SecuritySoldier o nauczycielce przypomniała mi moją. Wsiadam z kolegą i dziewczyną do autobusu. Większość miejsc zajęta, znajomi zajęli dwa miejsca z tyłu ja stoję i gawędzimy rozbawieni. Jako że z kolegą znamy się od małego nie szczędzimy sobie "dobitnych" określeń na nasz temat - aczkolwiek jedynie w formie żartu i -muszę dopisać - nie wulgarne, tylko takie "nasze" w stylu syberyjski gromie i tego typu. Rząd przed znajomymi znalazło się miejsce, tyle że od okna, więc nie mógłbym gadać ze znajomymi. Więc wpadłem na genialny pomysł, poproszę chłopaka (ok. 15 - 16 lat) siedzącego obok wolnego miejsca czy nie mógłby się przesiąść, to się obkręcę tylko o 90 stopni i dalej będę sobie prowadził konwersację. Zwracam się zatem do niego tak: Przepraszam, mógłbyś się przesiąść o jedno miejsce? Mógłbym wtedy gadać dalej z moimi znajomymi... Nie dokończyłem, chłopak wstał i poszedł na przód autobusu. Konsternacja, no ale ok. Siadam na zwolnionym miejscu, po 30 sekundach podbiega jego matka i jakiś żandarm wojskowy i zaczynają się na mnie wydzierać że zastraszam młodzież, jestem bandyta, mam usiąść prosto i na tamtym miejscu... no szok. Kolega stoi w mojej obronie, żandarm wyciągnął tonfę na znak że ma zamiar jej użyć. Ok, nie ma dyskusji, karnie zastosowaliśmy się do poleceń, synuś mamusi usiadł na zajmowanym poprzednio miejscu, a ja obróciłem się do znajomych i - siłą rzeczy - muszę rozmawiać "przez niego", Komentujemy całe zajście pytając się wzajemnie o co poszło? Chłopak nam nic nie odpowiada, tylko jego matka nagle się wtrąca ze słowami że nasze chamstwo jest nie do opisania i że ona jest nauczycielką i że ona tego tak nie zostawi. Pytamy się jej ale o co właściwie chodzi? Tu dojechaliśmy już do przystanku końcowego, ale nie uzyskaliśmy żadnej odpowiedzi poza wyzwiskami i poddawaniu naszego pochodzenia w wątpliwość. Jedno intryguje mnie do dzisiaj - co takiego ten chłopak powiedział matce?

autobus

Skomentuj (14) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 143 (189)
zarchiwizowany

#11450

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Dzisiaj historia sprzed kilku lat z apteką w tle. Jestem alergikiem i zawsze w podróż do babci zabierałem ze sobą leki (maść i tabletki oraz wziewne na płuca). Tym razem jednak ja jechałem kilka dni wcześniej, a leki (wszystkie oprócz wziewnych) miał mój ojciec w samochodzie i miał mi je dowieźć za 2 dni. Wszystko ok, jednak wysłużona Renault 19-tka odmówiła współpracy i leków nie miałem przez tydzień, a że sezon na pylenie był już w pełni miałem poważny kłopot (swędzenie rąk, łzawiące oczy, ale najgorsze było swędzenie, a rany przez sen już rozdrapywałem). Dzwonię do ojca - wcześniej jak za 5 dni nie będzie bo nie ma jak. No to do przychodni (nie moje miasto). Mówią mi że nie mogą mnie przyjąć, ale na izbie przyjęć się mną zajmą. Zdziwiony, ale ok. Idę na izbę, zgłaszam swoją sprawę, tam się dowiaduję, że powinienem iść do przychodni. Mówię że stamtąd przyszedłem, bo jestem z innego miasta. No ok, po 4 h czekania dostałem upragnioną receptę na leki. I do apteki (swędzenie było już nie do zniesienia). W aptece dowiedziałem się, że recepta jest źle wypisana. Błagam kobietę, mówię że już nie wytrzymam po prostu, a ona dalej swoje, że wielkość opakowania się nie zgadza i nie może mi wydać leku (maść jest chyba po 15 i 45 g, ja na recepcie miałem 30g). Wkurzony, idę do drugiej apteki - tam poinformowano mnie, że jest błąd w recepcie, ale wydadzą mi krem 2 x 15g. Da się?! Bez większych problemów, bijąc pokłony Pani farmaceutce, do domu, prysznic (celem spłukania z siebie alergenów), kremik i po 3 h większość objawów ustąpiła. Dziękuję Pani z drugiej apteki ;)

Apteka bez litości

Skomentuj (7) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 162 (216)
zarchiwizowany

#11099

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Dzisiaj historia, która dla mnie do dziś jest mocno wstydliwa. Otóż parę ładnych lat temu miałem wątpliwy zaszczyt zostania przestępcą - jak po weselu na drugi dzień do domu z tego wesela wracałem rowerem. Przyznam szczerze - impreza byłą mocna to i stężenie mocne. Na dodatek nie wiedziałem wówczas że jazda rowerem pod wpływem to przestępstwo - zaznaczam jechałem przepisowo i prosto. Miałem wtedy niewiele ponad 18 - wiadomo, kiełbie we łbie. W każdym razie wracam i zatrzymuje mnie policja - za brak lampki czy inną pierdołę. Gadami z nimi chwilę - Pan policjant stwierdza że chyba jestem nieświeży, to i odpowiadam zgodnie z prawdą że z wesela wracam. No to alkomat, dmuchamy, a tu na liczniku 0,38. Spisywanko, gadka szmatka, chcą dzwonić po kolegów żeby rower zabrali, bo im się nie zmieści. Proponuję, że jak otworzą bagażnik - to ja będę trzymał i jakoś na komendę dojedziemy. Ok - jedziemy, ja trzymam rower, który wystaje policjantom z bagażnika. Na komendzie przy badaniu powtórnym - tendencja spadkowa - 0,27. No to protokół, wszystko spisane - pytam się Pana policjanta, czy może mi dopisać że wykonywałem polecenia i że z mojej strony było ok - ten na to przystał (i chwała bo w sądzie był to argument przytoczony do warunkowego umorzenia). Miałem się stawić parę dni później na komendzie. Wstałem rano, wziąłem prysznic, ubrałem jeansy, koszulę uczesałem się ładnie i na komendę. Tam po prawie dwóch godzinach czekania, spanikowany, spocony już ze strachu w końcu zostałem poproszony o wejście do pokoju (z którego nikt nie wychodził ani nikt nie wszedł przede mną przez te 2 h). W środku absolutny brak klimy i gościu z takimi zaciekami pod pachami na koszuli że łolaboga. Żadnego dzień dobry ani nic J - Ja, P - Pan policjant
P - Dowód
J - proszę - podałem dowód - portfel miałem w tylnej kieszeni, myśląc że zaraz dostanę dowód z powrotem - włożyłem go do kieszeni koszuli.
P - Schowaj ten portfel natychmiast a nie mi tu!! - normalnie zasugerował że chcę go przekupić chyba, a przynajmniej takie miałem wrażenie. Przeprosiłem, przełożyłem portfel do tylnej kieszeni już wiedziałem że dobrze nie będzie. Spisane zeznania, co i jak. W każdym razie rozmowa nie była przyjemna. Upał jak diabli i w pewnym momencie - jako że przyszło do rozmowy o karze - ja ze łzami w oczach że błagam, żeby tylko studia skończyć. Naprawdę byłem przerażony, a na studia dopiero co się dostałem, po wakacjach miałem odebrać legitymację - tak 1 rok był dopiero przede mną :D
P - Studia? To pokaż legitymację!
J - Nie mam... dopiero się dostałem... decyzję mam w domu może od tygodnia... dopiero odbiorę (ledwo powstrzymując łzy)
P - HA! Kłamiesz! Przychodzą mi tu takie, patołajzy, płaczą, (prześmiewczo) "studiują", śmierdzisz chłopie jak diabli, nie będę się z tobą "w cyrki bawił" (użył nieco bardziej dosadnych sformułowań). Kazał mi wyjść i poczekać. Zadzwonił gdzieś chyba, kazał wejść z powrotem i zaproponował karę - 2 lata więzienia w zawieszeniu chyba (albo rok, już nawet nie pamiętam). W każdym razie ja ze łzami że okej. I tu mógłby nastąpić koniec historii tyle że po rozmowie z adwokatem - okazało się że to jedna z NAJGORSZYCH w tym wypadku kar (nawalone w papierach). Wycofałem się z porozumienia i skierowałem pismo o rozprawę, gdzie przeprowadzono całe postępowanie. Sędzia miała już bardziej ludzkie podejście i z uwagi na niekaralność, podjęte studia oraz fakt iż współpracowałem przy zatrzymaniu - postanowiła warunkowo umorzyć postępowanie (czyste papiery). I teraz najlepsze - 2 może 3 dni po rozmowie z "miłym, mającym chyba najlepszy dzień w swoim życiu" policjantem spotkałem go na ulicy - zza biurka był groźny, jak mnie zobaczył i usłyszał "dzień dobry" spuścił głowę i... przeszedł na drugą stronę ulicy.
System pokazał dobre oblicze w sądzie, jednakże Pan policjant i jego zachowanie wspominam do dzisiaj z pewnym żalem. Bo tak poważnie - wiem że zrobiłem źle - ale w życiu nie czułem się tak zastraszony i przerażony. Kurczę... naprawdę mi wstyd.

Policja/Sąd

Skomentuj (11) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 170 (202)
zarchiwizowany

#10682

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Dzisiaj nie o piekielnym ale anielskim dostawcy pizzy. Zaraz obok mojego domu (no może nie tak zaraz, ale dalej jak 700 metrów to nie będzie)znajduje się mała pizzeria. Regularnie, w każdy czwartek zamawiałem od nich pizzę za stałą kwotę 17,50 tak że jak dzwoniłem i widzieli mój numer to pytali się tylko czy to co zwykle. Zawsze również w czwartki pizzę dostarczał miły, starszy Pan, który sobie w owej pizzeri zapewne dorabiał i regularnie, jak co czwartek dostawał ode mnie napiwek 2,50 (do pełni 20). Wracam kiedyś z uczelni - jak zerwał się wiatr to nie ma zmiłuj (kto mieszka na pomorzu ten wie co to znaczy jak wiatr 120km/h drzewa łamie) - ludzie już się chowają gdzie popadnie, nie ma mowy o tym żeby iść, trzymając się czego się da staram się wrócić do domu, gdy nagle podjeżdża wóz owej pizzeri 0 w środku - miły Pan starszy - mówi do mnie "wskakuj" i odwiózł mnie pod sam dom.

Dziękuję pięknie bo mi anielski dostawca pizzy sporo kłopotu zaoszczędził ;) Morał? Zawsze dawaj napiwek ludziom, którzy dowożą Ci żarcie ;P

pizzeria

Skomentuj Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 150 (188)