Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
Profil użytkownika

LinaGreen

Zamieszcza historie od: 23 czerwca 2011 - 10:00
Ostatnio: 14 lipca 2017 - 13:41
  • Historii na głównej: 7 z 10
  • Punktów za historie: 4990
  • Komentarzy: 29
  • Punktów za komentarze: 167
 
zarchiwizowany

#49789

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
"Raz to przypadek. Dwa zbieg okoliczności. Trzy to wrogie działanie"

Na razie jestem przy zbiegu okoliczności. Po raz drugi w tym miesiącu trafiła mi się ‘trefna’ moneta. Gdy wydano mi resztę nie zwróciłam uwagi, że jedna z monet to 10 koron duńskich, a nie jeden funt brytyjski. Są całkiem podobne więc przypuszczam, że nie ja pierwsza i nie ostatnia dałam się nabrać.
Nie jestem jeszcze do końca pewna co do sklepu w którym uprawiany jest ten niecny proceder, tylko nasuwa mi się jedno pytanie: czy powinnam poinformować władców podziemia i panów zbrodni, że przy dzisiejszym kursie walut to oni na tym ‘byznesie’ wychodzą stratni?

zagranica

Skomentuj (3) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 164 (246)
zarchiwizowany

#27166

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Pałętając się to tu to tam w dniu wolnym od pracy, wracałam kiedyś do domu przez park. Park bardzo ładnie utrzymany, trawa się zieleni, kwiatki w równych rządkach, okolne cegiełkami i opatrzone tabliczką, która w dowolnym tłumaczeniu informowala: ‘łapy precz’.

W pewnym momencie rozwiązały mi się sznurówki, więc przycupnęłam na ławce i korzystając z przyjemnego dla oka otoczenia, postanowiłam również chwilę odpocząć. Moją uwagę zwrócił mały berbeć bawiący się tuż obok, około 3-leni, o skórze w pięknym kolorze polerowanego mahoniu. Malec dość metodycznie zrywał główki kwiatków i z dużym zainteresowaniem miętosił je w pulchnych łapkach. Ławkę dalej siedziała jak przypuszczam mamusia (podobna karnacja), rozmawiąjaca przez telefon. Jej palce zdobiły paznokcie których pozazdrościłby sam Freddy Krueger, facjata też mnie jakoś nie ujęła. Kobieta bardziej była zaabsorbowana rozmową niż pilnowaniem synka, który właśnie zabawiał się w ogrodnika. Nie do końca mi się to podobało.

- Wiesz, szkrabie, może lepiej nie zrywaj tych kwiatków. – zwróciłam się do malucha z uśmiechem. – One są takie ładne, a jak ktoś je zrywa to będzie im smutno. – wskazałam na nędzne resztki u jego stóp.
Pedagog ze mnie żaden, więc mały totalnie zignorował moją życiową pogadankę i dalej szarpał biedne roślinki. Co wiecej, w pewnym momencie wpakował kwiatka do buzi.
- Nie, to niedobre... – ostrzegłam i rzeczywiście, mały wypluł zielsko dość szybko, przy braku jakielkolwiek reakcji ze strony matki.
Rozmowa przez telefon była bardzo entuzjastyczna i przewijały się w niej barwne słowa, których z reguły nie przytacza się w obecności małych dzieci. Chłopczyk jednak nie wyglądał na przejętego, całkowicie pochłonięty zabawą.
- Kotek, nie zrywaj... – poprosiłam raz jeszcze, nawet nie zbliżając się do dziecka.

Więcej powiedzieć nie zdążyłam, gdyż Freddy właśnie zakonczył rozmowę przez telefon. Szpony mignęły mi niebezpiecznie blisko twarzy i wściekły syk poinformował mnie, że od małego wara.
Gestem podkreślając moją odłeglośc od dziecka (conajmniej półtora metra) wskazałam na tabliczkę, na zrujnowane kwiatki i wtrąciłam coś o ‘dobrach publicznych’, ‘wysiłkach ogrodników’, tudzież ‘może być trujące’.
Odpowiedź była krótka i zwięzła: mord... ekhem, twarz w wiaderko. On się bawi, nic ci do tego.

Dalsza dyskusja została przerwana nagłym rykiem w tonie syreny przeciwmgielnej.
Jak to mówił dawno temu Marcin Daniec: ‘Wiosna przyszła, wiosna przyszła, cóż za piękne chwile. Wyleciała pszczółka z ula, ugryzła mnie w tyłek.’
Nie mnie, tylko małego i nie w tyłek, a w rączkę. Jako że poziom natężenia hałasu wzrastał niebezpiecznie, a moje pytania czy mogę pomóc spotkały się z totalnym brakiem reakcji ze strony pani szponiastej, zdecydowałam się oddalić od miejsca zbrodni. I szkoda było, że przez głupotę/lenistwo (niepotrzebne skreślić) porywczej matki ucierpiał nie tylko brzdąc, ale i pszczoła zakończyła swój żywot.

Park

Skomentuj (6) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 104 (134)
zarchiwizowany

#13750

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Tytulem wstepu - nie ubieram sie wyzywajaco, nie przynaleze do zadnej grupy kulturowej (moze za wyjatkiem moli ksiazkowych) i ogolnie jest raczej ze mnie nudny wynalazek. Myslalam ze nikomu nie wadze i spokojnie wtapiam sie w tlum.

Sierzant Moher i jej sokole oko udowodnily mi jednak ze tak nie jest. Otoz pewnego pieknego dnia zatrzymalam sie na chodniku, czekajac na zielone swiatlo aby przejsc po pasach. Tuz obok mnie babinka z laska, zmierzajaca w tym samym kierunku. Wiecej szczegolow nie zarejestrowalam, bo po co?

Blad. Krucha babina przydzwonila mi laska w piszczel, a nienawiscia syczac 'satanistka!'. Powod? Sluchawki od mojego mp3 sa firmy 'Skullcandy', ktorej logo (czaszka, jakze by inaczej) umieszczone na nausznikach porazilo wojownicza staruszke.

Skomentuj (8) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 163 (201)

1