Krótka anegdota opowiedziana przez moją lektorkę z hiszpańskiego.

Z góry zaznaczam, że ponieważ moja grupa uczy się tego języka od lutego, nie mamy jeszcze dużej wiedzy, jednak znamy już podstawy gramatyki i niektóre słówka. Jednym z nich jest "débil", co wbrew pozorom oznacza "słaby". I o to słówko cały dramat.

Kilka lat temu na lektorat przyszła wyraźnie osłabiona dziewczyna. Jako, że lektorka jest przesympatyczną kobietą, zapytała zmartwiona, czy jest słaba - "¿Eres tu débil?". Na to hasło dziewczyna nagle wyzdrowiała, i w naszym języku zaczęła przedstawienie, że jak to pracownik uczelni ją wyzywa i tym podobne. Wybiegła z sali, zostawiając zszokowaną grupę i lektorkę, która nie mogła przemówić studentce do rozumu, że to słowo nie znaczy tego samego w obu językach.

Podobno złożyła skargę do prodziekana, który po wysłuchaniu wersji lektorki jednoznacznie ogłosił, że doszło do nieporozumienia i nie ma potrzeby wyciągania konsekwencji wobec kogokolwiek.

Dziewczyna jednak wolała przenieść się do innej grupy językowej.

uczelnia hiszpański adult

Znacie zachowanie niektórych dzieci, które objawia się wrzaskiem, biciem, kopaniem itp., a to tylko dlatego, że coś poszło nie po ich myśli? Zauważyłem, że podobne zjawisko coraz częściej pojawia się w grach przez internet.

Wielu ludzi gra dla przyjemności, a do tego grona należę i ja. Zazwyczaj gram w trybie multiplayer, tj. razem z innymi graczami, często przeciwko sobie. Jedną z gier, na które poświęcam swój czas jest Counter-Strike: Global Offensive, popularna gra sieciowa typu "First Person Shooter". I nawet nie dziwi mnie, że rodzice pozwalają grać w gry tego typu swoim dzieciom, ale poważnie mnie zastanawia, czy rodzice zdają sobie sprawę, jak te dzieci się zachowują.

W każdej dziedzinie konkurencyjnej powinny obowiązywać zasady fair play. Wielu z nas zapewne uczono czegoś takiego. Niestety, wiele osób w tej grze (z reguły młodocianych, sądząc po nieznajomości podstawowych zasad ortografii) już przy przegraniu pierwszej rundy potrafi zarzucić przeciwnej drużynie oszustwo i zmieszać z błotem, używając tak wyrafinowanych wyzwisk, że nawet nie podejrzewałem ich istnienia. Jednak nie to jest gwoździem do trumny ludzkiej przyzwoitości, a hipokryzja nadawców.

Otóż wraz z zarzutem oszustwa, oskarżyciele bardzo często sami zaczynają ich używać, przez co gra nie daje przyjemności i można ją uznać za skończoną.

I tak zastanawia mnie - skoro ludzie nawet w grze niedającej żadnych materialnych korzyści ze zwycięstwa są w stanie posunąć się do nieczystych zagrywek przeciwko innym, to jak bardzo dorodnymi burakami muszą być z drugiej strony monitora.

gry

Mówi się, że jeżeli coś nie jest przymocowane do gruntu, Polak to ukradnie. W związku z tym napomnę, że nie jest to prawda.

Przymocowane też ukradnie. :)

Moja mama posiada na własność miejsce parkingowe w podziemnym garażu jednego z wrocławskich osiedli. Cena raczej w porządku, lokalizacja trochę mniej (obrzeża Wrocławia, na Grabiszynie, tuż przy Oporowie), jednak nadal jest to dobre i bezpieczne miejsce na zostawienie samochodu, o czym świadczą zaparkowane tam m. in. Aston Martin, Nissan GT-R czy też Ford Mustang.

Mimo tego, że w garażu zawsze jest kilkanaście wolnych miejsc, czasem ktoś stanie na naszym, w związku z czym mama kupiła pachołki drogowe i nakazała mi przykleić je do powierzchni klejem budowlanym, z napisanymi na nimi ogłoszeniami o możliwości wynajęcia - jak ktoś zechce wynająć, pachołki się usunie i będzie gitara.

Niestety, ktoś zapomniał o pierwszym kroku, czyli pomyślał "pachołki się usunie i będzie gitara".

Pachołki ukradziono.

Ktoś, kogo prawdopodobnie stać na miejsce parkingowe i wozi się samochodem za sześciocyfrową kwotę w PLN'ach, kradnie pachołki po 20 zł sztuka.

Nie mam słów.

garaż

Obawiam się, że piekielność moich rodziców nie zna granic.

Zacznijmy od tego, że moi rodzice rozwiedli się półtora roku temu. Dla mnie to nie kłopot, ważne, by obydwoje byli zadowoleni, a mnie do tego nie mieszali.

No właśnie. A to robią. Za każdym razem.

Po rozwodzie ojciec został z domem i jednym samochodem, a matka ze wszystkimi swoimi przedsiębiorstwami i drugim samochodem. Tu muszę dodać, że dom przez większość czasu stoi pusty, ponieważ ojciec - tuż po wywalczeniu praw do domu - przeprowadził się do miasta wojewódzkiego. Ponieważ dom nie trafił się jej przy podziale majątku, po zmianie zamków nie dostała klucza, ja z kolei tak - w końcu jestem synem. Nie potrzebowałem go, ale stwierdziłem, że może się jeszcze kiedyś przydać. Ten oto klucz jednak trafił z mojej kieszeni na łono jej nowego mieszkania, ponieważ "musiała odebrać swoje rzeczy". Fakt - niemała część jej dobytku materialnego została w domu. Poza tym to w końcu matka.

Ojciec jednak często zadawał mi pytania dot. domu i obecności matki w wyżej wymienionym. Niedawno przypadkiem wypadło mi z ust wspomnienie o udostępnieniu klucza. Cóż by rzec - wkurzył się, i obwinił mnie o całą sytuację. Może słusznie, choć chciałem tylko pomóc matce, która w sumie nigdy mnie nie skrzywdziła. Kilka dni później, tj. wczoraj, spakował jej rzeczy do kilkunastu wielkich worów i zawiózł do siedziby jej przedsiębiorstw.

Pół godziny temu dostałem SMS'a od wściekłej matki, że to moja wina, a ojciec zmienił zamek w drzwiach. Być może, jednak od początku mówiłem obydwojgu, że nie chciałem mieć z tą wojną nic wspólnego. Zamiast załatwić to ze sobą jak ludzie, jedno z drugim wysyła mnie na przeszpiegi przeciw sobie, a jak dojdzie co do czego, całą winę zganiają na mnie. Ani jedno, ani drugie nie mają sobie nic do zarzucenia.

Koniec końców jest taki, że zarówno wg ojca jak i wg matki wszystkiemu winny, wraz z rozwodem, jestem ja.

Fajnie.

rodzice

Jak pewnie wiecie, wczoraj był tzw. "Black Friday", czyli megapromocje, tłum ludu i zgony poprzez stratowanie w Stanach.

Mój kolega z Danii, Oliver (pseud. Oliv), pracuje w sklepie z ubraniami w Hillerød, i to, co opowiedział dziś na grupie w związku z wczorajszym dniem utwierdza mnie, że spora część ludzi to jednak idioci.

Sklep reklamował się plakatami "Ceny od 59 kr w górę" - wielu klientów skarżyło się mu, że coś kosztuje np. 99 koron, że czują się oszukani i żądają rozmowy z kierownikiem (jak widać to nie tylko specjalność polskich madek) - nikomu z "poszkodowanych" nie wszystko do głowy, żeby przeczytać znak ze zrozumieniem.

Drugą rzeczą, która się działa się w sklepie były bójki między klientelą o jakieś ciuszki - wyszarpywanie, rzucanie się na kogoś, ciągnięcie za włosy itp. niecywilizowane sposoby na zdobycie upragnionego towaru działy się cały czas.

Nie mogę też zapomnieć o opisaniu "ślepoty" tłumu - Oliv narzekał, że klienci w kółko w niego wpadali, niektórzy odpychali, a pewna kobieta wręcz zostawiła mu na przedzie pracowniczej koszulki piękny ślad ubrudzonej podeszwy. Tak. Dostał kopa w brzuch. Mówił, że ma nadzieję, że kamery to nagrały, ale co z tym ostatecznie zrobi, nie wiem.

Powiedzcie - skąd ludziom tak odbija, kiedy są promocje na rzeczy, których prawdopodobnie nie potrzebują? Dlaczego przeceny na cokolwiek odbierają zdolność logicznego myślenia i człowieczeństwo?

Bo ja nie wiem.

black_friday

Czytając historię 80211, przypomniała mi się sytuacja, którą zasłyszałem na którymś rodzinnym spotkaniu.

Kuzynka mojej mamy (nazwijmy ją A.) kilka lat temu rozwiodła się ze swoim mężem (nazwijmy go B.). Nie znam szczegółów, chociaż i tak nie są one istotne dla historii.

Cała piekielność zaczyna się, gdy ojciec A. zaczął upraszać się brata mojej mamy, wujka-prawnika (a swojego bratanka) o bycie adwokatem A. w chyba pięćdziesiątej już rozprawie co do podziału majątku. Wujek nie zgodził się, usprawiedliwiając to etyką prawniczą (obrona rodziny mogłaby być nieobiektywna) oraz tym, że rozwody nie są jego specjalizacją. I wtedy rozpętał się armagedon.

Brat dziadka zaczął wieszać psy na wujku, że "jak to, rodzinie nie pomoże", że "nawet zapłaci (jakby oczekiwał na początku, że wujek zrobi to za darmo!)", i że "pewnie będzie bronił tamtego wstrętnego B. na złość". Wujek rzekł w związku z tym, że on zupełnie odcina się od tej sprawy. To jeszcze rozwścieczyło ojca A.

Rzucał, że "wujek wypina się na rodzinę", że "jest Judaszem" i tym podobne określenia. Wujek nie wytrzymał, pożegnał się z większością rodziny, i wyszedł. Pomiędzy ostatnimi dwoma czynnościami, brat dziadka rzucił jeszcze, że wujek "ma zakaz przyjścia na jego urodziny", które odbyły się jakieś pół miesiąca po wydarzeniu.

Co jak co, ale jestem po stronie wujka - faktycznie, obrona tak bliskiej rodziny jak kuzynka z pewnością byłaby odebrana przez wielu jako nieobiektywna. Poza tym, skandaliczne zachowanie ojca A. na pewno nie skłoniło wujka do przemyślenia propozycji.

rodzina

Kontynuacja historii #79952

Jest dużo gorzej niż się spodziewałem.

D. nie tylko okazał się być wspólnikiem złodzieja, ale również poszukiwanym kryminalistą.

Na monitoringu widać jak złodziej bezpardonowo wchodzi do budynku kodem, który najprawdopodobniej dostał od D. SMS-em, sądząc po częstym patrzeniem się w telefon. Wchodzi i wychodzi, jednak z rowerem.

Przy zgłoszeniu kradzieży na komisariacie podaliśmy personalia D. - okazał się być on przestępcą, który wynajmuje mieszkania, płaci kaucję i/lub opłatę za pierwszy miesiąc, a potem wynosi z nich co się da, sam lub ze wspólnikami.

Kiedy przyjechałem z rodzicami do mieszkania w akompaniamencie policji w celu wyjaśnienia sytuacji, walizki D. były już spakowane, a on sam siedział na kanapie w ciemności z opuszczonymi roletami antywłamaniowymi. Został zabrany do aresztu.

Nie wiem, co więcej napisać.

Po prostu brak mi słów.

groźni współlokatorzy

Rowerzyści, ach, rowerzyści.

Pisząc komentarz dot. moich perypetii z tymi ludźmi, kiedy kieruję L-ką, przypomniałem sobie, o czym opowiadał mi kilka dni temu mój instruktor.

Otóż dziadek instruktora, mimo osiemdziesiątki, jest zapalonym rowerzystą. Niestety, jest to człowiek, który uważa, że z racji wieku obowiązki go nie dotyczą, a jedynie prawa. Takim "prawem" wyjętym spomiędzy szynki jest rzekome pierwszeństwo na drodze, gdy jedzie się rowerem. Bo przecież "zasady ruchu drogowego dotyczą tylko i wyłącznie samochodów". Podobno w związku z tym jeździ swoim demonem prędkości środkiem jezdni i wyjeżdża ludziom przed maski, czym jeszcze się chwali.

Wspomniałem "[...]z racji wieku..." - kiedy argument z "pierwszeństwem roweru" nie ma racji bytu (bo np. jedzie chodnikiem), wtedy podobno powołuje się na swój wiek, bo "młode, głupie, gówno się zna, starszym zawsze się ustępuje".

Dobrze, że nie jeździ on samochodem, wtedy jego "prawo pierwszeństwa ze względu na wiek" mogłyby zaszkodzić wielu kierowcom, a przy tym jemu samemu.

Dlaczego w związku z tym, mimo wnuka-instruktora, który podobno przy każdym spotkaniu tłumaczy mu, co robi źle, dziadek nadal jeździ rowerem jak chce?

"Bo ty się gówno znasz, ty młody jesteś, ja wiem lepiej".

Panie premierze, jak żyć?

rowerzyści

Przedwczoraj siostra udała się z mężem na wakacje do Albanii. Przechodząc przez salon usłyszałem od mamy - rozmawiającej z siostrą przez telefon - żeby nie jadła owoców morza, co przypomniało mi historię sprzed roku.

Zeszłego sierpnia byłem właśnie w Albanii z mamą - kraj piękny, stosunkowo tani, co prawda ludzie wówczas po angielsku ledwie przebąkiwali, ale obecnie (według relacji innej części rodziny, która w tym roku tam była) można się już dogadać bez migów. Niemniej jednak nie przedłużając, będzie o feralnych owocach morza.

Jako iż moja mama je uwielbia, chcąc nie chcąc wiem, że jeżeli ugotowany omułek nie otworzy muszli, oznacza to, że jest od dłuższego czasu martwy i absolutnie nie nadaje się do spożycia. Rok temu oczywiście zajadała się nimi codziennie, dopóki siostra nie zadzwoniła z Grecji, skąd powiedziała, że rezydentka ostrzegła turystów przed owocami morza, albowiem w Grecji - a być może na całym obszarze śródziemnomorskim - zamknięte omułki są otwierane na siłę i zwyczajne podawane wśród tych wcześniej żywych. Rodzicielka moja oczywiście zbladła, zalała się zimnym potem i dla pewności nie chciała już ich zamawiać.

Niestety było za późno - następne kilka dni spędziła na białym tronie.

Dzisiaj podobno już się tego nie robi, jednak sądzę, że takie świństwo z podawaniem toksycznego jedzenia bardzo negatywnie wpływa na opinię turystyczną, i ci kucharze - zarówno greccy jak i albańscy - strzelają w kolano i sobie i całemu państwu.

albania małże omułki

Historii o piekielnych sprzedawcach na Allegro jest co nie miara, niemniej jednak postanowiłem dodać własną o tym, co niedawno mnie spotkało.

Od razu nadmienię, że jestem notafilistą-amatorem - zbieram banknoty z całego świata, począwszy na kupowaniu przez internet egzotycznych, nieobiegowych sztuk, a kończąc na przywożeniu papierowych drobnych z wakacji czy innych zagranicznych wyjazdów. Często szperam też na Allegro w poszukiwaniu dobrych ofert, i o jednej z nich będzie.

Sprzedawczyni oferowała zestaw 16 używanych banknotów z całego globu, od Ukrainy przez Afganistan aż po Indonezję. Cena wraz z wysyłką - 14.90 zł, co czyni ją niezwykle atrakcyjną, biorąc od uwagę, że dwa pewne banknoty z kompletu już były razem więcej warte. Niewiele myśląc, od razu składam zamówienie.

Pierwsza lampka ostrzegawcza zapaliła mi się, gdy jeszcze tego samego dnia, sprzedawczyni odesłała kwotę z PayU, i poprosiła o bezpośredni przelew na konto w banku. W odbiorcy przelewu nazwisko zgadzało się z tym sprzedawczyni, w przeciwieństwie do imienia. Sądząc, że może pieniądze mają trafić na konto matki/siostry/kuzynki, wysłałem te nieszczęsne 15 złociszy.

Było to 22 czerwca, a moich banknotów wciąż nie otrzymałem. >:(

Poirytowany brakami odpowiedzi na maile i wiadomości na Allegro, postanowiłem zadzwonić na nr telefonu podany w szczegółach. Jakież było moje zaskoczenie, gdy w końcu odebrano.

[J]a: Dzień dobry, z tej strony Methelin, czy mam przyjemność rozmawiać z panią X?
[K]obieta: Xowską*, ale tak, słucham pana.
J: Dzwonię w sprawie banknotów, które wystawiła pani...
K: Wie pan, jest pan trzecią osobą, która dzwoni do mnie w tej sprawie, ja nawet nie mam konta na Allegro.

*Sprzedawczyni używa nazwiska kobiety, jedynie pozbywając się końcówki -owska

Nie powiem, zdziwiłem się niczym dziecko na widok św. Mikołaja w przedszkolu. W każdym razie, wg Pani Xowskiej, sprzedawczyni z Allegro podszywa się pod nią, a ta nie ma z tym nic wspólnego. Jeżeli przyjąć by to za prawdę, wtedy bezpośredni przelew oraz ignorowanie maili miałyby doskonałe znamiona oszustwa. W każdym razie, mam zamiar zgłosić się z tą sytuacją do supportu Allegro.
Nie dla tych piętnastu złotych.

Ale dla zasady.

allegro