Pinexka

Wyjechałam z PL dwadzieścia kilka lat temu. Pracowałam jedenaście miesięcy w logistyce w dużej firmie produkującej i wysyłającej produkty na cały świat. Pracowałyśmy we dwie Polki między tubylcami w jednym dziale i wszystko było w porządku ( miła atmosfera i spokojna praca ) aż do momentu kiedy otworzono granice dla emigrantów zarobkowych z Polski po wejściu de EU. Norma skoczyła z 60 na 180 w ciągu trzech miesięcy ponieważ my Polacy uważamy ze lepiej, szybciej i mądrzej wiemy łamane przez zrobimy. Jak przyszło lato i trzeba było latać a na magazynie było 40 stopnie miny niektórym zrzedły ale wtedy normy już się cofnąć nie dało… Jeżeli sami sobie to robimy to co się dziwić ze i inni nam to robią - nawet jak Polacy…

@Cylindryk: Strasznie mi Cię szkoda

Słuchaj Ajsza, moja historia jest identyczna - zdrady i kolejne szanse, robota na dwa etaty - praca i dom bo panisko przestało się angażować, dziecko i studia, gotowanie, sprzątanie, prasowanie 7 godzin tygodniowo - tak tak 7 godzin tygodniowo - mój ex przebierał sie 3 razy dziennie, 10 pralek tygodniowo - w końcu kupiłam 12 kilowa... Jakby mógł założyłby mi homonto i orał mną całą okolicę. Zakupy, zawieź go na imprezę, przywieź z imprezy a on w coraz większej "depresji" spędzał całe dnie na kanapie. Niekiedy zastanawiałam sie wchodząc pod prysznic czy to jest wieczór i ja dopiero kładę sie spać czy rano i ja już wstałam. No i oczywiście leczenie się coraz droższymi zabawkami... A na koniec cios jakbym patelnią w twarz dostała - od 10 lat mnie nie kochał jak oświadczył i po 17 latach sie wyprowadził. Kredyt spłacałam sama i tu cytuje : chciałaś domu to se teraz za niego płać :) Płaciłam a jakże. Po 17 latach leglam w gruzach - dosłownie. Moja sila, witalność, pewność siebie, poczucie własnej wartości to wszystko legło w gruzach. Jedyne co dało mi do myślenia że po jego wyprowadzce nagle piątkowy wieczór miałam wolny - spędzałam siedząc na kanapie słuchając muzyki. Cud normalnie. W ten dzień mentalnie przestałam być pełnoetatową służącą, sekretarką, kucharką, praczką, prasowaczką, taksówkarką itd itd. W "tych" sprawach nic sie nie zmieniło - od dawna nie mial na mnie chęci... Z tego można sie pozbierać - 7 lat później jestem szczęśliwa, wiem czego chcę, odbudowałam sie chociaż łatwo nie było, wyszłam ponownie za mąż. No i mąż - ten nowy - spełnia wszystkie, po prostu wszystkie moje oczekiwania - chociaż jak twierdzi nie ma ich wiele bo po tym co przeszłam odrobina normalności mi wystarcza. Ostatecznie cieszę się że ex zabrał mi tylko 17 lat i cieszę się że nie pozwoliłam mu wrócić - to była najlepsza decyzja w moim życiu że wywaliłam go z domu kiedy go nowa dziunia pogoniła i próbował mnie brać na litość... Mój ex odchodząc dał mi najpiękniejszy prezent jaki od niego dostałam chociaż na początku tego nie dostrzegałam. Trzymaj się dziewczyno - będzie dobrze. Jak potrzebujesz pogadać podaj maila albo numer. Pomogę Ci się nie poddać. I słuchaj innych : szukaj prawnika, zbieraj dowody bo bedą ciężkie działa jak to na wojnie. ps. Facet odchodząc chce mieć tak zwany święty spokój ale... ale tylko do momentu kiedy nowa dziunia nie zacznie stawiać warunków.

@Kociamamusia: Trzymam kciuki żebyś to przetrwała i żeby cię na litość nie wziął jak mój eks próbował - 7 lat pózniej moge napisać że to był najlepszy prezent jaki od niego dostałam - tekst "tysiąc razy ci mówiłem że cię nie kocham". Gdyby nie to zmarnowałabym 24 lata a tak tylko 17 :)

@bazienka: Też przez to przechodziłam jak sie o szaleństwach byłego dowiedziałam, nie życzę nikomu

Rodziłam w bólach ponad 20 lat temu ale ból który zafundował mi ukraiński masażysta, który wziął mnie w obroty po ponad 20 letnim siedzeniu przy komputerze 10 razy przewyższał ten z porodu ( chociaż może też być tak że już zapomniałam jak tamto bolało ). Wyłam w gabinecie i deklarowałam że mogłabym jeszcze trójkę urodzić byle przestał. Po 5 dniach tej męczarni byłam jak nowonarodzona ale tego bólu nie da sie zapomnieć. Od tamtej pory uprawiam ćwiczenia co by się znów do takiego stanu nie doprowadzić, a człowiek coraz młodszy nie jest. Także poród nie jest największym bólem z jakim kobieta może mieć do czynienia. Wiem z doświadczenia

@biala_firanka: Albo jak moja "koleżanka" która dziecko miała zbyt młodo. Zostawiała 6 miesięczne dziecko w mieszkaniu samo i jechała do centrum na imprezę a jak zapytałam a jak się w nocy obudzi, będzie płakało i sąsiedzi z bloku usłyszą odpowiedziała : no coś ty taka głupia nie jestem żeby dzieciaka na cała noc zostawiać, około północy biorę taxi, jadę nakarmić, przewinąć i wracam do klubu. Takie matki pełną gębą co to i dzieciaka i imprezę potrafią ogarnąć.

@bloodcarver: Miałam na myśli że naprawdę trzeba uważać co się mówi przy dzieciach bo łapią nie wiadomo kiedy, zapamiętują i w najbardziej nieoczekiwanym momencie używają ze sprawnością dorosłego. A dodam że rodzice młodego takich słów nie używają więc nie wiadomo jak i kiedy sobie to zaszczepił

Uśmiałam się...

Albo młodzieniec był tuż po 18 i ojciec zdecydował że będzie dla młodego wysyłał więc miał sobie konto założyć. No i została mamusia bez środków do życia...

Jak mi zdechł pies - 8 letni beagle durny jak nie wiem co - wyłam 3 dni i powiem wam że większych łez nigdy w życiu nie wylałam.

Dobrze, że nie reagują jak 80 letnia babcia na wieść o tym że niezbyt urodziwa "koleżanka" kuzyna jest z nim w ciąży, która wypaliła : wnusiu nie martw się że jest taka brzydka może umrze przy porodzie... ps. Kuzyn ani sie nie martwił ani nie wyglądał na takiego co by sobie mógł 5 lub szóstkę ( jak to ładnie Cran podsumowała ) ogarnąć... Także tak...

@Michail: Tak, dzisiaj mając 20 lat do przodu nie byłabym taka narwana ale wtedy ciarki miałam jak tylko słyszałam o skarbówce. I przy okazji odpowiem na inne pytania - nie złożyłam skargi, po całej akcji dowiedziałam się o możliwości przeniesienia ośrodka życia rodzinnego do kraju zamieszkania co też uczyniłam a jak to w Polsce, która wtedy nie była jeszcze w UE cała procedura trwała prawie rok a ogólnie to młoda byłam i strachliwa. Dzisiaj wykonałabym telefon do prawnika lub innego pomocnika żeby sprawdził w czym rzecz.