Tym razem inspiracja nie Piekielnymi, ale tym: http://anonimowe.pl/NxWBB.

Moja przyjaciółka Kasia, która porusza się na wózku inwalidzkim, ma koleżankę, Agnieszkę. Agnieszka zachorowała na raka piersi, ponadto choruje na SM albo inną chorobę utrudniającą poruszanie się (nie wiem dokładnie), podczas wydarzeń opisanych w historii jest już osobą leżącą.
W związku z tym Kasia poprosiła swoją opiekunkę, by wpadła również do Agnieszki.
Co zastała:

- Aga leżała na łóżku. W zasikanym i zasranym pampersie.
- Z jej włosów zrobił się jeden wielki kołtun. Jej mąż, Krzysiek, mył ją raz w miesiącu, ale włosów nie pozwolił ściąć, bo "on lubi długie włosy".
- Kobieta, nie przymierzając, śmierdziała - chyba nie nadszedł jeszcze ten "raz w miesiącu".
- Pościel dosłownie kleiła się od wydzielin.
- Mąż nie pozwalał jej na wizyty lekarskie, raka leczył witaminą C.
- W wyniku tego Agnieszce zrobiła się ciągle jątrząca się rana otwarta na piersi. Nie była ani dezynfekowana, ani przykryta, ani opatrzona. Po prostu z piersi mniej lub bardziej radośnie spływała krew pomieszana z ropą. Ciągle.
- Oczywiście żadnych środków przeciwbólowych, bo to chemia, lobby farmaceutów itp.
Dziewczyny się zirytowały, postraszyły Krzyśka - zajmujesz się żoną albo zgłaszamy to do różnych instytucji.

Asia podjęła się opieki nad Agnieszką, kiedy przychodziła, nagle okazywało się, że da się umyć włosy, da się żonę nakarmić, przewinąć, da się choćby zawinąć tę pierś...

Kiedyś natomiast Asia wpadła bez zapowiedzi. Miała po prostu blisko, po drodze.
Co zastała - a Agnieszkę leżącą w pokoju, bez szklanki wody chociażby, głodną. Kanapki leżały przygotowane, owszem. Na blacie w kuchni. Suche po kilku godzinach, bo Krzysiek był w pracy.
Asia najpierw myślała, że może się spieszył, zapomniał, ale Aga powiedziała, że "on zawsze tak robi, tylko jak przychodzisz to jest inaczej".

Tu już Aśka się maksymalnie wkurzyła, Kasia zainterweniowała w instytucjach, załatwiła opiekunkę z MOPS-u, a Krzysiek został postawiony pod ścianą - albo zajmuje się Agą należycie, albo oddaje ją do hospicjum, gdzie ktoś zrobi to za niego, albo idziemy na policję i stawiamy zarzut z art. 207 - długotrwałe znęcanie się, plus odmowa pomocy lekarskiej i ograniczenie wolności.

Wszystko skończyło się dobrze, udało się nawet ogarnąć i wdrożyć terapię onkologiczną.
Ale jakim człowiekiem trzeba być, by własną żonę skazywać na potencjalną śmierć, wiedząc o ciężkiej chorobie? Pozostawić samą, upokorzoną, w wydzielinach własnego ciała? Odmawiać prawa do załatwiania najbardziej palących potrzeb - fizjologicznych, znając dokładnie jej stan?

Brakowało, żeby się jeszcze z nią rozwiódł i wywalił na ulicę.
Nie wiem, co chciał osiągnąć - może ubezpieczył ją i czekał, aż sobie umrze?

znęcanie_się zaniedbanie opieka

Tym razem Polski Bus.

Jechałam na trasie Gdańsk-Warszawa.
Wchodzę, podaję numer rezerwacji.
Powiedzmy, że początek to 24-9173-....
Więc mówię panu sprawdzającemu [PS]:
- Dwa, cztery, dziewięć, jeden, siedem, trzy...
- Nie ma.
- Jak to nie ma? (patrzę na jego kartkę z numerami) Oooo, tu jest! (pokazuję palcem)
- Ale to DWADZIEŚCIA CZTERY, DZIEWIĘĆ TYSIĘCY STO SIEDEMDZIESIĄT TRZY! (pan może nie krzyczał, ale powiedział to tak protekcjonalnym tonem, że capslock jest jak najbardziej zasadny)
- Ale to to samo przecież...
- NIE TO SAMO! Jak to samo?! TU są DZIESIĄTKI I JEDNOŚCI, matematyki w szkole nie miałaś?!
- Ale tak jest krócej i łatwiej.
- Nie będziesz mnie gówniaro pouczać jak mam pracować. Matury z matematyki to pewnie nie zdałaś, a się wymądrzasz!
- Nie zdawałam, bo nie musiałam, mam 30 lat i nie jestem gówniarą.

Ogólnie poszłam sobie, bo co będę mu pozwalać się na siebie drzeć, coś tam jeszcze pokrzyczał, ja usiadłam i słyszałam, jak znalazł sobie kolejną ofiarę do pouczeń.

Skarga poszła jeszcze w busie.

Czy ktoś z Was spotkał może tego przemiłego fascynata matematyki?

polski_bus kierowca autobusy pouczanie

Odnośnie http://piekielni.pl/76010 .

Kiedyś jechałam tramwajem, takim jeszcze starego typu, 2 osobne wagony. Skasowałam bilet, usiadłam. Kilka przystanków dalej wszedł menel. Siedzi i śmierdzi. Podeszłam do motorniczego prosząc by usunął pana. Zero reakcji. Obok wisiał regulamin, więc stwierdziłam, że na mocy punktu x regulaminu usunięcie osoby, której widok lub zapach powoduje obrzydzenie, jest jego obowiązkiem służbowym. Odpowiedź pana?
- Nie będziesz mi mówić, jak mam pracować gówniaro!

Stwierdziłam, że z głupim kłócić się nie będę, na kolejnym przystanku zmieniłam wagon i jadę dalej.
Kontrola.
Kontrolerzy stwierdzają, że mandat. Bo nie te numerki na bilecie ( wagony miały numery kolejne, powiedzmy 1111 i 1112), wytłumaczyłam sytuację, usłyszałam, że to nie ich sprawa. Wykłóciłam się grożąc skargą i odwołaniem

Ad 1. Skarga oczywiście poszła, dostałam jakąś rutynową formułkę, że zostaną wyciągnięte konsekwencje służbowe.
Ad 2. Moje kochane kanarki, czy w tej sytuacji miałam rację ja czy panowie kontrolerzy? W końcu jechałam tym samym pojazdem i nie przesiadłam się dla zabawy, tylko by nie zwymiotować...

komunikacja_miejska menele kontrolerzy

Będzie o współlokatorach.
Kiedyś kiedyś musiałam się na szybko wyprowadzić.
Znalazłam pokój - w mieszkaniu z siostrzenicą właścicielki, Amandą.
W moim pokoju przed wprowadzeniem syf niemiłosierny - miałam sobie sama posprzątać.
Praktycznie nie było mnie w domu, z pracy na wolontariat, często nawet nie nocowałam.

Wolontariat się skończył, zaczęły się uroki mieszkania.
Poza standardowymi: imprezami, syfem, znikającym z lodówki jedzeniem, zauważyłam na moim laptopie plamy po ketchupie...
Właścicielka:
- stwierdziła, że mogę NA WŁASNY koszt zamontować sobie zamek i potem na własny koszt zdemontować.
- poradziła trzymać jedzenie u siebie w pokoju. Niezamykanym. W lipcu. Przy 30 stopniach na zewnątrz.

Poddałam się, kiedy, wróciwszy z pracy, zastałam w moim pokoju książkę - lekturę szkolną, otwartą, a na niej ZUŻYTĄ PODPASKĘ.

Zadzwoniłam po kumpelę z samochodem, w godzinkę-2, przeniosłam się do kumpla, który mi to wcześniej zaproponował.

Do wszystkich moich soków z lodówki dosypałam środka na przeczyszczenie. Wiem, wstrętne z mojej strony, ale może dziewczyna nauczy się, że cudzego się nie rusza. Szkoda, że nie zrobiłam tego, jak tylko jedzenie zaczęło znikać.
Właścicielce zakomunikowałam fakt wyprowadzki w trybie natychmiastowym, obruszyła się, że "mogłam wcześniej dać znać, co się dzieje"...

Nie wiem kto był tu bardziej piekielny - współlokatorka, właścicielka, czy ja, zwijając manatki z prędkością światła...

współlokatorzy wynajem właściciele współdzielenie mieszkania

Mężczyzna i kobieta byli w związku.
(Chyba) nawet zaręczeni byli.
Kobieta popadła w kłopoty finansowe.
Co zaproponował Narzeczony?
- Wiesz, mogę ci pożyczyć te pieniądze, nawet MNIEJSZY PROCENT wezmę niż dla innych...

Piekielność nr 1 jest oczywista.
Piekielność nr 2 - ona jeszcze jakiś czas z nim po tym tekście była...

No okazja życia.

związek pieniądze

Matka prosi córkę, by przyniosła jej śniadanie do pracy, bo zapomniała wziąć z domu.

Dziewczyna dociera do miejsca pracy matki akurat w momencie, kiedy z kilkoma koleżankami siedzą w pomieszczeniu socjalnym, piją kawkę i plotkują.

Co mówi głodna kobieta na widok córki z upragnionym posiłkiem? Może "dziękuję"? Nie! Otóż mówi:
- Wyglądasz jak gówno, czemu się nie pomalowałaś?

matka roku

Czytam sobie #73021.

Przypomniało mi się, jak to w okolicach majówki, będąc zaproszona na urodziny kumpla, po drodze wstąpiłam do E.Leclerca w Gdańsku na Przymorzu.

Przechadzałam się po sklepie, sprawdzałam m.in. cenę interesującego mnie produktu porównując z ceną z Rossmana, przy okazji wypróbowałam sobie rozświetlacz używając testera, wyszłam wolnym wyjściem a tam - ochroniarz.
Dialog mniej więcej taki:
J- O co chodzi?
O- Pójdzie pani ze mną.
J- Pójdę, jeśli mi pan powie, o co chodzi. Ogólnie to możemy od razu wezwać policję, będzie szybciej.

W tym czasie dziarskim krokiem zmierza ku mnie jeszcze trójka ochroniarzy płci różnej i przez czworo jestem "eskortowana" do POK z pietyzmem co najmniej takim, jakbym pół asortymentu w majtkach wyniosła. Wszystko na oczach klientów.
Tam przedstawiają mi szefa ochrony. Facet patrzy groźnym wzrokiem.
J- Czy dowiem się wreszcie, o co chodzi?
O- W naszym sklepie nie ma testerów!
J- ??
O- No w naszym sklepie nie ma testerów!
J (loading, loading)- Super, tylko czemu na produkcie było napisane TESTER?
O- Niemożliwe!
J- A jednak.
O- Wyślę moich ludzi, sprawdzą.
J- Ok, poczekam.

Po ok. minucie wpadło mi do głowy, iż testery mogą "tajemniczo zniknąć" z półki do tego czasu, podobnie jak wywieszka promocyjna we wspomnianej historii.
J- Wie pan co, ja tam pójdę i sama panu pokażę, będzie szybciej.
(w trakcie marszu)
O- No to pani lepiej niech mnie zaprowadzi, ja nie wiem, gdzie to leżało.
J- No to gratuluję panu profesjonalizmu w wykonywaniu obowiązków oraz znajomości sklepu...

Dotarłam akurat w momencie, kiedy pani ochroniarz po nadaniu przez radyjko pytania "i co ja mam z tym zrobić?" zamierzała się paznokciem na naklejkę TESTER.

Więc wzięłam owe produkty ( jakieś pudry, bronzery, rozświetlacz) i pokazując kolejno panu szefowi:
J- Proszę, oto TESTER, którego użyłam, to tester, to tester i to również tester. A podobno testerów nie ma?
Pan szef stał z głupią miną.
Wszystko to na oczach klientów, a nadmienię, że 6 lat mieszkałam na tym osiedlu...

J- Jakie proponują państwo zadośćuczynienie za powstałe zamieszanie oraz moje straty moralne?
O ( prychając)- Skargę może sobie pani napisać.

No nie omieszkałam.

market ochrona

Kolejna próba naciągania czy oszustwa.

Wczoraj dostałam sms o treści "Prosimy o kontakt telefoniczny w sprawie 700840000381". Numer telefonu 22 576 60 65". Z nru 504 459 651.

Na numer kupiony jakiś tydzień temu, zwykły starter na kartę, którego nie podawałam w żadnych dokumentach.
Więc sprawę olałam.

Dziś sms z nru 504 448 947: "Informujemy, że do dnia dzisiejszego sprawa nie została zamknięta. Informacje pod nr 22 576 69 74"

Posprawdzałam te numery w googlach i np.
"515 999 140 wciąż wysyłają smsy typu:
"Sprawdź kwotę na swoim rachunku. Prosimy o kontakt pod numerem telefonu 22 576 69 52".
Wcześniej wysyłali inne smsy, za pierwszym razem reagowałam, dowiedziałam się, że ktoś podał mój numer telefonu w umowie, zapytałam w jakiej umowie, na co pani odpowiedziała, że numer telefonu został znaleziony. Na moje pytanie gdzie został znaleziony - w umowie..."

Więc uważajcie - ja mam pewność, że to oszustwo, wyłudzenie, bo nr jest nowy, natomiast jeśli ktoś ma podany swój telefon jako kontakt w bankach czy innych umowach, może się nabrać. I zapłacić, bo pewnie dalej podawany jest numer konta do wpłaty plus straszenie, że będziecie mieli komornika czy coś...
Nie wysyłałam nic ani nie dzwoniłam, ale nie zagwarantuję też, że telefon nie "zjada" środków z konta.
Zwłaszcza, że za każdym razem wysyłają te smsy z innego numeru i podany jest inny nr kontaktowy.

Uważajcie.

smsy nękanie telefon oszustwo wyłudzenie

Historia z wczoraj.

Pojechałam odwiedzić przyjaciółkę. Kasia cierpi na rdzeniowy zanik mięśni, jeździ na wózku elektrycznym. Po terapii spotkałyśmy się na mieście i razem pojechałyśmy do niej.
Gdy wysiadłyśmy na jej przystanku, wózek padł. Rozładował się. Trochę pogadałyśmy, odstał ciut i zaczęłam ją pchać. Pod górę. Ja maleństwo 163 wzrostu, z dyskopatią, ok. 200 kilo do pchania. Pchałam po 5 metrów, bo tyle mniej więcej naciągał wózek podczas postoju, a bez działającego wózka nie działał i joystick od kierowania.

Wokoło było paru ludzi, pan poproszony o pomoc wymówił się brakiem czasu. Inni ludzie potrafili iść tak, by przed nami przejść na drugą stronę ulicy i wrócić na naszą stronę po ominięciu nas.
Trasa 5-minutowa zajęła nam dobre pół godziny.

Kasia powiedziała mi potem, co działo się tydzień temu. Otóż wózek rozładował się w podobnym miejscu, koło przystanku. Było zimno, zacinał deszcz, wiatr. Na tyle silny, że zsunął jej na twarz czapkę, a jako że Kasi już ręce nie działają, nie mogła jej sobie nawet poprawić. I tak stałą w tym deszczu, z czapką na jednym oku, 2 godziny.
Reakcje ludzi podobne, ale wszystkich przebiła kobieta z mieszkania naprzeciwko miejsca, gdzie Kasia stała. Baba gapiła się na nią 1,5 godziny. I kolejne ponad pół godziny zza firanki.
Ot, taki folklor lokalny - osoba na wózku moknie 2 godziny w deszczu z czapką na jednym oku. Może lubi.

Strach zemdleć czy nogę złamać na mieście.
Zgroza.

niepelnosprawnosc znieczulica

Historia dzisiejsza, ale musiałam ochłonąć.
Jadę sobie do domu, trasa okrężna, po drodze wsiadają dwie... dziewczyny? Dziewczynki? Wiek max. późnogimnazjalny. Jedna z nich prowadzi wózek z niemowlęciem.

Wózek postawiła na miejscu dla wózków, tyle że dość daleko od siedzeń i niczym nie zabezpieczony, nie miał nawet hamulców, bo w miarę jazdy autobusu przesuwał się nieco w przód i w tył.
Zwróciłam uwagę, że to niebezpieczne, ale odpowiedziała mi krótkie i treściwe "spier*alaj".

Jedziemy, czytam sobie książkę.
Dziewczyny gadają o kosmetykach, szkole itp., po chwili wyjmują kosmetyczki i pełny make-up traktując szybę jak lustro. Podkład, puder, konturowanko, cienie i inne...
Widziałam już panią starszą robiącą sobie pełny manicure w SKM, więc wróciłam do książki.
Nagle szarpnięcie, kierowca gwałtownie zahamował.
Krzyk dziecka wniebogłosy, krew - upadając, zaczepiło o barierkę.
Wstałam, chcąc udzielić pomocy.

A co zrobiła matka roku (wtedy okazało się, że to matka, nie siostra). Nie rzucając pędzla stwierdziła:
- K*rwa, teraz i policję będę miała na głowie przez tego j*banego bachora, mogłam go wyskrobać jak jeszcze się dało!

matka autobus wypadek