calodniowysen

@7sins: Tylko jedno pytanie - w ilu miastach w Polsce, gdzie niedaleko domów jest las, są wybiegi dla psów? W dwóch, trzech? Nawet jak by taki był w pobliżu wybrałabym las - dla psa przyjemność i dla mnie też przy okazji. A co do strasznie i tak dalej - jeśli pies jest agresywny, to stwarza zagrożenie i reagowanie jest jak najbardziej usprawiedliwione, a jeśli mamy sytuację, że idę sobie z pieskiem, ktoś niezbyt szybko przejeżdża rowerem, a pies za nim kawałek podbiegnie łapiąc zapach, to też od razu na straż zadzwonisz? Trochę zrozumienia, bo jak wszyscy od razu będą dzwonić po służby mundurowe, to niedługo nie będzie można kichnąć w miejscu publicznym...

Mi się marzy takie wesele w stylu amerykańskim - altanka, nawet ksiądz (bo chłopak wierzący, ja raczej nie bardzo), świeże powietrze, własna przysięga i kilka najbliższych osób. Z tego co tak sama sobie myślałam, wynajęcie kawałka parku na godzinkę oraz zrobienie większość ozdób samemu zmniejsza koszty (zwłaszcza kościoła). A później resteuracja i obiad, ewentualnie wynająć całą knajpę i zrobić jakiś mały parkiet. I da się zamknąć w kilku tysiącach. Może nawet nie... Nie wiem dlaczego miałabym zapraszać na swój ślub sąsiadów. Na komunie też powinnam ich zaprosić, bo tak? Ślub to rodzinne święto, a raczej święto połączenia dwóch rodzin, co mają do tego sąsiedzi? Po tym bieszczadzkim weselu wujek opowiadał mojemu tacie, że połowa kopert pustych, zwłaszcza tych od sąsiadów, co byli pospraszani... A to przykre, bo to nie chodzi o to kto da ile, ale lepiej już w ogóle koperty nie dać, niż dać pustą, bo to wyraz totalnego braku szacunku.

@GorzkaCzekolada: Aktualnie moja rodzina wchodzi w etap, że kuzynostwo bierze śluby, lub nie ;) Jeden kuzyn - typowo bieszczadzkie weselicho, 150 osób zaproszonych, przybyło jakieś 120, kilkadziesiąt TYSIĘCY na wesele poszło (jakieś 30, z tego co wiem...) Tydzień później mego mężczyzny kuzyn - 250 osób. A w tym roku - 100 osób i żeby ciąć koszty młodzi sami się wszystkim zajmowali - na poprawinach o 14 praktycznie spali na siedząco. A teraz w maju kuzynka - do urzędu cała rodzina, kto chce, na kolacje najbliższa rodzina. I tyle ;)

Nie rozumiem tej tradycji, że na wesele trzeba zapraszać przynajmniej setkę osób... Jak kogoś na to stać, to w sumie czemu nie, ale wywalać w błoto tyle kasy na wesele (nawet jak to gdzieś "na miejscu", to i tak drogi biznes), żeby ciocia, której się nie widziało 20 lat mogła ponarzekać na stawy? A później i tak połowa gości powie, że było *******... Mój ślub chciałabym celebrować w gronie najbliższej rodzinny i przyjaciół, bez przymusowo zaproszonych ciotek, kuzynek itp.

Dostrzegam pewnego rodzaju ironię sytuacji... ;) Jednak ani Twoja wina, ani chęć pracy, tylko raczej obowiązek nałożony przez pracodawcę, z tego co tu widzę. Lepiej chyba iść w niedziele do pracy, niż ją stracić, nie sądzisz?

Skąd wiedziałam po dialogu, że będzie taki koniec? :D Niestety, teraz jakoś mało ludzie przejmują się doktrynami? (tak to się nazywa?), o! inaczej - naukami kościoła, że z małego, nic nie znaczącego szczegóły zrobią aferę, a z "podstawowe" grzechy uważają za błahe. Mogę podać przykład - ze spotkania znajomych w czasie postu potrafią zrobić zamach na dobre imię Kościoła, a do miłowania bliźnich się nie spieszy... PS. Mało zboczenie - zamiast piękny, przeczytałam piekielny ^^

Nie mam nic przeciwko, aby mój mężczyzna zaglądał do mojego telefonu, chyba, że akurat szykuje mu jakiś prezent ;) Zasadniczo nie mam przed nim nic do ukrycia, zwłaszcza swoich smsesowych rozmów z przyjaciółmi, w których w większości sama go informuje. Także brak wzajemności w "zaglądaniu" to nie norma.

Kliknięcie w ekran w celu sprawdzenia godziny, gdzie już widać, że np. telefon ma hasło, to też szpiegowanie? Często zdarza mi się sięgnąć nie po swój telefon, ale chłopaka, bo leży bliżej/mam pod ręką/nie mam jak inaczej godziny sprawdzić. A szpiegować ani nie mam chęci, ani powodu...

@AliceBloom: Pozycja nawet dogodna do solidnego kopniaka... Szkoda, że koleżanka go nie sprzedała.

@misiafaraona: Z takimi cudami się nie spotkałam, stąd moje podejrzenia ;)

@mowgli: Zazwyczaj na czas badania udajesz się za parawan, a biurko jest z jego drugiej strony. Także podejrzewam, że raczej nie patrzyła...

Nie przejmuj się, podobnie wyglądała moja wizyta u pewnej pani ginekolog i też nikt nie chciał mi wierzyć, bo niby "to nie możliwe, żeby lekarz się tak zachowywał"... Współczuje, życzę wspaniałego lekarza ginekologa w przyszłości ;)

U mnie w mieście jest dwupasmowa uliczka bez pasa zieleni, ani niczego pomiędzy. Są światła na początku i w "środku", a pomiędzy przejście podziemne oraz przystanki koło podziemnego. W tym miejscu było już tyle wypadków, lecz wciąż babcie, które ledwo idą przechodzą w tym miejscu. Rozumiem, że komuś jest ciężko po schodach itp, ale są od tego w niedalekiej odległości przejścia dla pieszych. Dodatkowo, jak pisałam, nie ma tam pasa zieleni, więc nie ma gdzie taka babuleńka przystanąć nawet. Kiedyś widziałam pana, który stał na podwójnej ciągłej i czekał na możliwość przejścia, a samochody jadą 60km/h...

Piekielni jak zwykle pomocni - jest plan!

Ona cały czas zapowiada, że niedługo "idzie na swoje", jednak przy jej poziomie wymyślania nie sądzę, żeby to szybko nastąpiło...

Problem z dzwonieniem do właściciela jest taki, że z nami mieszka córka właściciela (nie Mariola) i ona to wszystko widzi, wkurza ją to, ale to jednak wieloletnia przyjaciółka (stąd wiemy o babci itp). Zanieśliśmy raz rzeczy do jej pokoju z łazienki (talerz i dwie szklanki) i włożyliśmy do łóżka. Nic nie powiedziała, tylko sprzątnęła. Chwilę było spokoju. Może spróbujemy z tymi majtkami... A i piasek z łóżku to całkiem niezły pomysł, ale boję się, że to i tak nic nie da... A uwagę staramy się zwracać, sama nas o to prosiła, jednak czasami nie mam siły na afery jakie po takich uwagach się wywiązują.

Córka właściciela mieszkania z nami mieszka. I niestety w umowie nie ma słowa o porządku, już patrzyliśmy.

Draco, polecam przeczytać wszystkie części Pottera od pierwszej do siódmej jedna po drugiej i może stwierdzisz, że to nie jest "pobieżnie przejrzany jakiś bestiariusz do gry RPG i napisane co chciała wykorzystując nazwy", tylko nieźle przemyślana historia, która daje radę, zwłaszcza jak ktoś dopiero wkracza w świat magii, duchów i smoków.

Nie, oczywiście, że nie. Wydaje mi się, że w przypadku mojego chłopaka chodziło pani o wypowiedzenie jej myśli, ale co ja wiem? Sama miałam cudną komisje oprócz tego jednego pytania, na które chciałam odpowiedzieć w pełni, więc podałam dwie interpretacje, najpierw taką bardziej "kontrowersyjną", za co pani egzaminatorka chciała mi przerwać i pytania nie zaliczyć... W sumie jak bym musiała siedzieć i słuchać przez cały dzień tych prezentacji, to też pewnie czepiłabym się niewinnej dziewczyny z własną opinią ;)

Pewnie zostanę zminusowana, ale niestety tak jest na maturach, że egzaminator musi się nie zgodzić z jedną Twoją wypowiedzią, żebyś uargumentował swoją wypowiedź. Mój luby miał sytuację na ustnej, że opisał Odyseusza, jako odważnego, a egzaminatorka stwierdziła, że on był sprytny i ma to uargumentować. Ja za to zostałam prawie zjedzona za wygłoszenie dwóch spojrzeń na interpretacje opowiadania Mrożka. Tak niestety jest prowadzony ten egzamin...

Helmut, w 90% to jest wymysł rodziców, mogę się zgodzić. Jednak moja mama ma w podstawówce chłopaka z ADHD, który jest leczony, ale chłopak i tak ledwo potrafi wysiedzieć 45 minut lekcji. A najgorsze jest to, że chłopak robi krzywdę sobie i innym, zazwyczaj nieświadomie. A matka nie pośle do szkoły specjalnej, "bo tam z niego wariata zrobią" Jednak co do różnego rodzaju dys - sama miałam stwierdzoną kiedyś tam dysortografię - znałam wszystkie zasady pisowni, wyjątki, cała gramatyka w jednym paluszku a i tak robiłam same błędy, gubiłam literki itp. I wcale mnie to nie zwalniało z pracy - wręcz przeciwnie, musiałam jej włożyć 100 razy więcej, żeby nad tym pracować. Dlatego to nie usprawiedliwienie jak dla mnie, tylko danie więcej czasu, na opanowanie naszego bardzo trudnego języka.

A później 12 latki w ciąży...

Czasami w szpitalach nie chcą przyjmować w godzinach, kiedy przyjmują jeszcze rodzinni. Takie zasady, że najpierw lekarz pierwszego kontaktu, później szpital jak trzeba.

Mój wujek - jest jakimś kierownikiem w firmie produkującej programatory np. do pralek odpowiada też za rekrutacje nowych pracowników. Że ta firma została kupiona przed człowieka z Indii, który mówi po angielsku, wiadomo - na każdym stanowisku jest wymagane znanie angielskiego, zwłaszcza technicznego języka (tzn. nazwy chociażby części, które firma produkuje, by móc odebrać zamówienie). Za każdą rekrutacją (a przyjmują dodatkowego człowieka średnio raz na rok) wujek opowiada o młodzieży, która mówi, że zna angielski, ale prosi o czas na przygotowanie się do zwykłej scenki rozmowy przez telefon i ponad 2 tygodnie na 50 technicznych słówek. A najbardziej mnie śmiesz "ja nie znam tego programu, bo go nie było na studiach, to ja zrobię na tym co znam." Tłumaczenie, że ten w firmie jest lepszy nic nie daje...