Dziś opowiem o pewnym piekielnym listonoszu, która w sumie miała swój mały finał dziś. Ale do rzeczy.
Jakiś czas temu zmienił się u mnie na osiedlu listonosz. Na początku wszytko ładnie, pięknie, potem pojawiły się coraz większe problemy. Zamowiłam paczkę z allegro z roślinkami do akwarium i czekam na nią jak na szpilkach, bo wiadomo, że roślinki takie dość delikatne są. Jakież było moje zaskoczenie, gdy schodząc na chwilę do piwnicy po słoik, zastałam listonosza, radośnie wypisującego awizo na moje nazwisko, twardo twierdząc, że nie było mnie w domu! Ale nic paczka dużych rozmiarów, będę człowiekiem, poleciałam sobie na pocztę, bo i tak miałam iść do biblioteki, która mieści się obok tejże. Odbierając paczkę, podpisałam pozwolenie, żeby listy polecone zostawiać w skrzynce...
Ostatnio czekaliśmy na bardzo ważne dokumenty "na wczoraj" które Luby mój miał zanieść do siebie do pracy (były w krk, teraz jak się do mnie do ck przeprowadził, po prostu ich nie wziął, kto by pomyślał, że będę po prostu potrzebne) inaczej za ponowne ich wyrobienie trzeba by płacić z własnej kieszenie ( jak dla mnie 70 złotych piechotą nie chodzi), czekałam na nie w domu cały dzień, wieczorem schodzę do sklepu (coś koło 17), patrzę do skrzynki - tak moi kochani!!- awizo!!. Krew się we mnie zagotowała, w te pędy na pocztę, w ostatnich minutach wpadłam do tego b*rdelu na kółkach, odpieram polecony, mówiąc, że przecież zostawiałam upoważnienie, czemu nie przyniósł mi do domu, etc...tu następuję przeprosiny...
Kolejnym razem zastałam paczkę w której była torba wielokrotnego użytku na zakupy (dostałam, za udział w jakiejś tam ankiecie) na chama wepchniętą do skrzynki, tak, że koperta była w jednym rogu porwana, a torba lekko nadpruta...
Ale dziś przebił wszystko. Zamówiłam na allegro podstawkę chłodzącą do lapka - dużo siedzę na kompie, pisze licencjat, sprzęt się grzeje a nie chcę go zniszczyć. Nie dość, że nie poszam po wpis bo czekałam na tego *********, to wychodząc na chwilę pod klatkę zastałam awizo (jakze by inaczej) to jeszcze z Anny nagle stałam się Anitą!! Ale dobra, pomyślałam, że może paczka większa niż te które biorą. Na pocztę, nie ma paczki, tamtem ma przy sobie. Nie wytrzymałam, zażądałam kategorycznie rozmowy z kierownikiem listonosza, uzyskałam numer. Zadzwoniłam, złożyłam skargę oraz stanowczą prosbę by paczka jeszcze dziś została mi przyniesiona (nie po to rezygnuję z wpisu, żeby nie mieć jej w domu!!) i groźbę, że jeśli jeszcze raz tak pan postąpi, będę wnioskowała o dyscyplinarne zwolnienie z pracy (skoro praca nie odpowiada, może pora znaleźć inną.). Na koniec dodam, że nie tylko u mnie tak jest, większość moich znajomych ma podobne przygody z panem listonosze.
Sami oceńcie kto był bardziej piekielny. Ja czy listonosz.
Przepraszam, że tak długo...ale jeszcze się we mnie gotuje...

ukochana poczta polska

III
Mały wstęp.Jestem dziewczynką trochę większych gabarytów. Za to mój narzeczony jest wysoki i baaaardzo szczupły i na prawdę świetnie wygląda ubrany w stylu wojskowym. Teraz do rzeczy.
Luby w przypływie romantyzmu i gotówki postanowił zabrać mnie na małe bieliźniane zakupy. Wiadomo jakiś seksowny komplecik, co by urozmaicić zabawy w alkowie. Ukochany mój stanął sobie w pewnej odległości ode mnie i przeglądał dla siebie bokserki a ja w tym samym czasie szukałam czegoś dla siebie. Kątem oka zarejestrowałam wchodzącą plastik-fantastik, solarka, tipsy...i wielki wałek tłuszczu (autentycznie większy niż u mnie!!) wylewający się z różowej mini (taki oczo*ebny róż)...Panienka nagle podbija do TŻ, celem chyba wyrwania...Z racji wielkiej ciekawości, przybliżyłam się bliżej (dalej twardo oglądajac staniki) słyszę jak panienka proponuje mojemu loda jeśli kupi jej jakieś tam body!! Już miałam się odezwać (mój wiedział o tym, że słyszę-ciagle się uśmiechał, jeszcze bardziej tipsiarkę nakręcając) gdy tamta, chcąc się chyba lubemu przypodobać, powiedziała:
[P] - widzisz tego kaszalota tam? jak można tak się spaść?? (hej mam tylko 5 kg nadwagi!!) i jeszcze wybiera jakieś koronkowe majteczki. Ciekawe co za idiota by tknął takie COŚ!
[TŻ]- właśnie rozmawiasz z owym idiotą, i nie życzę sobie, by taki kur*wszczemp obrażał moją przyszłą żonę.
Tipsiara zonk, że jak...i wyszła jak niepyszna...a nam komplecik bardzo podniósł libido ;>

Witam ponownie.
Dziś jakoś naszła mnie wena i przypomniałam sobie kilka historii
I
Moje problemy z Orange...Jakieś 2 lata temu kupiłam sobie telefon w zetafonie w taryfie nowe orange go, gdyż akurat potrzebowałam nowego telefonu (staremu to mogłam co najwyżej wyprawić pogrzeb) no i ten darmowy numer, wiadomo miłość ;) Wszystko elegancko hulało, do mniej więcej stycznia tego roku, kiedy to nagle zaczęło wyskakiwać "usługa TYMCZASOWO niedostepna"...myślę sobie nic się nie dzieje, spróbuję za parę dni...ciągle ten sam komunikat, aż do dziś. Jako, ze jestem osóbką o iście piekielnym charakterku, lecz także mocno leniwą, dopiero ostatnio(jakiś miesiąc temu) zdecydowałam się na mała wycieczkę do salonu orange. Pani najpierw usilnie wmówić mi, że to dlatego, że nie doladowuje konta (co miesiąc minimum 25 zeta), potem, że to awaria systemu, ale już naprawili (ewidentnie chciała mnie zbyć):
[J] - skoro już naprawili państwo system, proszę żeby aktywowała mi Pani ten darmowy numer.
Po kilku próbach, zonk, dalej nie działa. Dopiero potem baaardzo łaskawie zaproponowała, że mogę napisać reklamację, z czego rzecz jasna radośnie skorzystałam. Obecnie od orange dostałam tylko sms, że sprawa w toku.
II
Jeszcze z czasów kiedy pracowałam na kasie w realu. Jako worker, byłam typowym "wynieś, przynieś, pozamiataj", więc rzucono mnie raz na dział z warzywami, gdyż dziewczyny sobie nie radziły (promocja, rodzynki, orzeszki etc na wagę). Nagle patrzę, a jedna stara baba, bierze całą rękę rodzynek, przytknęła do gęby, pomamlała a resztę wyrzuciła z powrotem do pudła...zrobiło mi się niedobrze.

Na wstępie pragnę zaznaczyć, że od jakiś dwóch lat mój 80-letni dziadek mdleje, gdy się za bardzo schyli, toteż zostałam oddelegowana do mieszkania z dziadkiem.

Była zima, weszłam tylko na chwilę do domu, zostawić tylko torbę z laptopem i miałam iść do Tesco w celem zakupienia tego i owego. W momencie gdy w przedpokoju stawiałam torbę, zobaczyłam jak mój dziadek, z pełnym impetem upada, okulary w drobny mak, nie rusza się (przez sekundę myślałam, że to już koniec). Podbiegam do dziadka. Jest tętno, więc dziadka cucę, jednocześnie krzycząc do mojej młodszej siostry (która akurat też była u dziadka) żeby dzwoniła na pogotowie, bo dziadek ma strasznie rozcięty łuk brwiowy i masa farby leci.

Najpierw pani dyspozytorka twierdzi, że Młoda robi sobie jaja i nie wyśle karetki (ja zła już, roztrzęsiona) każę siostrze włączyć na głośnomówiący. I w te słowa:
-[J] - Proszę pani, dziadek przed chwilą zemdlał, parę razu mu się już zdarzyło, ma cukrzycę, jest po zawale, ma 80 lat i łuk brwiowy do szycia.
-[D] - A skąd pani wie, że akurat do szycia? Nie zna się pani, a diagnozy stawia!!
-[J] - Bo cholera mam oczy i widzę, do tego nie trzeba kończyć Harwardu!!
Pani wysłała karetkę, która była u nas dopiero po pół godzinie!
W tym czasie dziadka z kuchni przetransportowałam do pokoju, dziadek słaby, blady niczym duch.

Przybyli ratownicy. Ledwo spojrzeli, i powiedzieli, że dziadkowi nic nie jest. Spanikowałam, że kara będzie za bezpodstawne wezwanie karetki. Patrzę na nich zdumiona, gdyż traktują mnie jak gówniarę niespełna rozumu. Mówię i tłumaczę jak krowie na rowie co i jak. W końcu dali mi znać łaskę pana, dziadkowi zakleili zwykłym plasterkiem łuk brwiowy, wydarli się w międzyczasie na mnie, że usiłuję ubrać ciepło dziadka (zima - 15 stopni na dworze!) i wzięli do karetki.

Jak się okazało, dziadek miał spadek cukru, do tego uraz w karku co powodowało omdlenia, założono mu 4 szwy na łuk (miałam rację).

Panowie ratownicy na dzień dobry od lekarki dyżurującej dostali opieprz, za to, że tego łuku nie opatrzyli porządnie i że dziadek jest tak lekko ubrany.

kielce, szpital na czarnowie

Właśnie przypomniała mi się kolejna "szpitalna" historia...i nawet nie wiem jak mam ją zakwalifikować, bo określenie piekielna, jest tu nieadekwatne..
W 2000 roku moja ś.p Babcia (ta od mdlejącego dziadka) z racji zapalenia płuc trafiła do szpitala. Przy poważnej cukrzycy (ponoć w szpitalu zmienili jej insulinę o.O) Babcię choroba pokonała. Wieczorem, zadzwonił tel, że niestety Babcia, przeniosła się do tego lepszego ze światów. Dalszą część opowieści znam z opowiadania Mamy. Rodzice pojechali do szpitala, gdzie Babcia leżała. Mama przedstawiła się, powiedziała w jakiej sprawie no i skierowano Ją do kostnicy...Wchodząc tam, doleciał jej uszu tekst jednej z pielęgniarek
[P] - Ty, patrz trupa se przyjechali pooglądać...
Gdyby nie chodziło o śmierć swojej Mamy (Babci), moja Mama zrobiłaby tam niezłą awanturę...Dopiero po pogrzebie, Rodzice poszli na skargę...

kielce, szpital na kościuszki...

Witam ;] Moja pierwsza historia, więc proszę o wyrozumiałość.
Znalazłam tu dużo piekielnych historii na temat służby zdrowia, dlatego postanowiłam dodać moją historię, niejako w obronie tejże instytucji...
A więc (tak wiem poloniści zgrzytają zębami i szykują kamienie;>) dwa lata temu zaczęłam miewać krew w moczu i pobolewały mnie nerki, ale tu tak, praca, sesja, nowy facet, znowu sesja (tym razem poprawkowa), znowu uczelnia, nie było zbytnio czasu iść do lekarza, zwłaszcza, że nie bolało cały czas, ot miewałam co jakiś czas po parę dni, że pobolewało i była krew w moczu. No i organizm, doszedł do wniosku, że skoro ja go olewam, sam się doprosi uwagi...1 listopada, gdy byłam na grobach, zaczęło mnie tak boleć, że prawie błagałam o kulkę w łeb i wrzucenie do którejś z krypt. Rodzice najpierw myśleli, że symuluję (zaraz po wolnym miałam wielkie kolokwium), ale zabrali mnie na pogotowie. Tam diagnoza, że mam piasek w nerkach i najprawdopodobniej schodzi...Dostałam przeciwbólowe, lekarz zalecił dużo pić (oficjalnie wody, nieoficjalnie wiecie co;>) i heja do domu...Dobrze, że jeszcze wolne...następnego dnia, wieczorem znów powtórka z rozrywki, tym razem ból jeszcze gorszy. Dzwonię na pogotowie a oni z tekstem, że mam wziąć apap i iść spać! Mówię, tłumaczę, w drodze łaski, dostałam telefon do przychodni na Pocieszki (kto z Kielc ten wie), przyjechali dostałam domięśniowo (raczej dotyłkowo) nospę i ketonal. Poszłam spać. Następnego dnia nigdzie nie wychodziłam, było wszystko dobrze. Myślę sobie nic się nie dzieje, jutro idę na ten nieszczęsny kolos...ledwo wróciłam do domu, całą drogę umilając sobie i innym obywatelom, niecenzuralnymi słowami. Jakoś doszłam do domu, prawię płacząc proszę Tatę, żeby zawiózł mnie do szpitala (wcześniej na pogotowiu, powiedziano nam, że urologia jest tylko na Czerwonej Górze, między Kielcami a Chęcinami). Tata poszedł na parking po samochód, Mama mnie spakowała. Jedziemy. Najpierw kolejka do rejestracji. Inteligentne pytanie pani z rejestracji - czy na pewno mnie boli - nie, po prostu, źle mi w domu i chcę się rozerwać trochę na szpitalnym wikcie i opierunku. (to nie było miłe, ale miałam wrażenie, że ktoś mi wyrywa połowę organów wewnętrznych). Przyjęli mnie, od razu mocz, potem USG. Diagnoza - spory kamień, 5 na 7 mm. Zostawiamy na oddziale. Po unormowaniu sytuacji - urografia (usg z kontrastem na nerki). Kolejna diagnoza - nerka na skraju funkcjonowania, konieczna operacja w trybie przyspieszonym (czekałam tylko półtora miesiąca, i tylko na własną prośbę, bo akurat święta wypadały i dobrze zrobiłam, bo po operacji leżałam w szpitalu bite 3 tygodnie). Na prawdę opieka na oddziale miła, pielęgniarki miłe i pomocne, o wszystko można poprosić, nigdy złym słowem czy gestem nie uraczyły nikogo. Lekarze - fachowi. Mnie z racji ciekawego przypadku (młoda osoba i tak zniszczona nerka) wziął pod skrzydła zastępca ordynatora. Bez żadnych znajomości, bez niczego...Jedzenie pyszne, piękne widoki za oknem (szpital w środku lasu http://czerwonagora.pl/ - choć już po 3 tygodniach leżenia tam, tęskniłam za zgiełkiem miasta). Więc nie zawsze służba zdrowia jest taka zła. A i wszystko było na NFZ!!
Sorry, że długo, ale chciałam dokładnie opisać ;]

szpital czerwona góra kielce