Jestem w piątym miesiącu ciąży. Już jakiś czas temu poinformowaliśmy o tym rodzinę. Wszyscy się cieszyli, a już szczególnie moja teściowa. I tak żyliśmy sobie z mężem w naszej miłej bańce, dopóki nie zaczęły się codzienne telefony teściowej. Na początku było miło, pytała jak się czuję, jak nam czas oczekiwania mija. Nieco się zdziwiłam, bo do tej pory dzwoniła do nas raz na 3 miesiące. Ale jeszcze wtedy nie przeczuwałam nic złego. Ot, troskliwa babcia. Interesuje się.

Niedługo potem zaczęła wypytywać, co już kupiliśmy dla małej. Dlaczego akurat takie, skoro ona czytała, że inne będzie o wiele lepsze. A czemu nie kupiliśmy jeszcze tego. Przecież to jest konieczne! Zarówno ja, jak i mąż delikatnie dawaliśmy jej do zrozumienia, że sami wszystko wybierzemy, na spokojnie. Przecież jestem na początku ciąży, nadal przyzwyczajamy się do myśli o nowym członku rodziny, cieszymy się tym. Na zakupy przyjdzie czas za miesiąc, dwa. Myśleliśmy, że poskutkowało.

Wczoraj wróciliśmy z wakacji. Chcieliśmy ostatni raz "zaszaleć". Wykupiliśmy wycieczkę, zostawiliśmy zapasowe klucze teściom, żeby podlewali kwiatki i pojechaliśmy. Po powrocie zastaliśmy całkowicie urządzony pokój dziecięcy. Było tam WSZYSTKO, łącznie z bielizną dla mnie (dla mam karmiących piersią). Mąż w szoku, a mnie się tylko chciało płakać.

rodzinka

Klient kupuje bilety na film w sali nr 2.
Ja: - Zielone wolne, ekran u góry.
Klient: - Znaczy, czerwone zajęte?
Ja: - Tak, czerwone zajęte
Klient: - To mam dotknąć?
Ja: - Nie, proszę mi podać rząd i miejsce.
Klient: - Łe, myślałem że macie dotykowe. Miejsce 5 i 6K rząd jedenasty .
Ja: - Wspaniale, ale ta sala posiada dziewięć rzędów
Klient: - Oj, zawsze mam problem z rzymskimi.

kino