Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

#27156

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Oto jak rozstałem się z pewną firmą, dla której wykonywałem prace zlecone.

Tytułem wstępu, firma miała (i chyba dalej ma) prezesa, na ogół dość ogarniętego gościa w wieku lat ok. 50. Tenże prezes podróżując w interesach po Rosji oprócz niewątpliwych wrażeń i pamiątek przywiózł sobie żonę, jakąś eks-modelkę w wieku o połowę młodszym od siebie.

Miało to dla prezesa szereg następstw, np. w postaci aparatu na zębach (skutecznie) oraz uczęszczania na siłownię (całkowicie bezskutecznie).
Nowy look prezesa również się zmienił, przechodząc od lekkiej ubraniowej dezynwoltury w kierunku stylu "oszust matrymonialny z wenezuelskiej telenoweli".

Niestety, rzeczony prezes nie zauważył również, albo nie chciał zauważyć, że z długimi nogami, ładną buzią i niezłymi cyckami dostał w pakiecie IQ na poziomie numeru obuwia oraz paskudny charakter. Pracownicy firmy mogli się o tym przekonać, kiedy Ptasi Móżdżek nawiedzał firmę zajmując się głównie obnoszeniem kreacji, demonstrowaniem własnej pozycji i przechadzaniem się z pogardliwą miną, prezes zaś, na ogół w kontaktach będący lwem, w przypadku Ptasiego Móżdżku był koteczkiem.

Sam bywając w siedzibie firmy dość rzadko i nieregularnie, z Ptasim Móżdżkiem szczęśliwie się nie spotykałem. Do czasu.
Pewnego dnia wysiadając na pracowniczym parkingu natknąłem się na obrzucającą mnie złym spojrzeniem, wystrojoną w skórzane ciuchy kobietę. Nie zorientowawszy się kto zacz, powlokłem się do swoich zajęć. Po jakiejś godzinie przychodzi do mnie sekretarka prezesa i z głupią miną zaczyna coś ściemniać. Widzę, że jest zażenowana, więc pytam o co chodzi. Sekretarka z widoczną ulgą mówi, że prezes wydał polecenie, że mam nie przyjeżdżać do pracy samochodem, a najlepiej, gdybym się go pozbył.
Gwoli wyjaśnienia sekretarka opowiedziała mi, jak Ptasi Móżdżek wpadł do gabinetu prezia z awanturą, dlaczego pracownik śmie jeździć samochodem lepszym od Jej Majestatu.

Faktycznie - jeździłem samochodem identycznym jak Półgłówek, tylko w trochę lepszej wersji.
Kiedy już pozbierałem szczękę z podłogi i upewniłem się, że dobrze słyszę, postanowiłem potraktować sugestię tak jak na to zasługiwała, tzn. olać ją, uznawszy, że to nie ja mam problem, tylko prezio z Ptasim Móżdżkiem, więc niech raczej oni poczynią jakieś ruchy w zakresie taboru będącego w użytkowaniu w ich rodzinie. No i git.

Tak się jednak złożyło, że jeszcze w tym samym miesiącu rzeczywiście samochód sprzedałem, ponieważ powiększyła mi się rodzina i potrzebowałem czegoś większego, a ponieważ na przełomie lat zdarzają się dobre okazje, to kupiłem fajną i dużą brykę za naprawdę niezłe pieniądze.

Niestety, podczas kolejnej wizyty w firmie miałem pecha znów natknąć się na Przygłupa. Kiedy preziowa zauważyła mnie na parkingu, natychmiast poleciała do męża. Po dziesięciu minutach dostałem telefon, że nie będziemy już dalej współpracować, za "bezczelne olewanie poleceń prezesa".

I tak się rozstaliśmy. Bez żalu z mojej strony.

pożal się Boże - firma...

Skomentuj (36) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 1094 (1118)

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…