#42568

Zanim zdecydowałam się na studia w UK, przez rok studiowałam filologię angielską w Polsce. Oto, czego udało mi się doświadczyć:
*Wszystkie wykłady po polsku, dopiero w drugim semestrze, mieliśmy jedne zajęcia prowadzone w języku angielskim.
*70 procent wydziału nie jest w stanie zrozumieć wykładowcy mówiącego po angielsku, mimo iż były one prowadzone na drugim semestrze, przez wykładowcę mówiącego bardzo wyraźnie.
*do lektoratu z języka łacińskiego przydzielono nam wykładowcę, który naucza j. niemieckiego. Tłumaczenie dziekana "Bo pan miał łacinę na studiach". Miał, przez rok, jak sam powiedział, i z łaciny nic nie pamięta. Niestety uczyć nas musiał, więc uczyliśmy się razem… Sentencji łacińskich.
*Informatyka. Zadanie, kupić książkę wykładowczyni. Musi być nowa. Za książkę dostaje się plusa. Przerobić ją na zajęciach. Książka zawiera informację typu, jak zmienić czcionkę w wordzie. Podobno bez książki nie ma szans na zdanie przedmiotu. Dziwnym trafem zaliczyłam na 5 (bez książki).
* przedmiot - kultura anglosaska. Zadanie na zaliczenie przedmiotu. Prezentacja, po polsku, na wybrany temat. Wykładowca w żaden sposób niezwiązany z filologią, normalnie wykładał zarządzaniu. Mnie pytał, czy dobrze tłumaczył system edukacji w UK (tylko, dlatego, że koleżanka wygadała się, że dostałam się na uniwerek w UK).
*wstęp do literaturoznawstwa - zajęcia prowadzone przez rusycystkę. Czytanie ze starego kajecika, przykłady z literatury rosyjskiej i czytanie wierszy poetów rosyjskich.
*komunikacja ustna - przerabianie podręcznika na poziomie B1, który przerabiałam w pierwszej klasie liceum (przyniosłam jej książki, aby udowodnić, i napisałam specjalny test, przygotowany przez nią, aby mogła sprawdzić moją wiedzę). Po poproszeniu o dodatkowe zadania, z racji tego, że przerabiałam to, i moją widzę udowodnił test, zostałam odesłana z kwitkiem. Pani magister, powiedziała, że ona wie, że ja umiem, ale ona nie będzie się bawić w wyróżnianie studentów i mam robić to, co inni.
*Ta sama wykładowczyni, sfrustrowana 30 letnia pani magister. Kartkówki ze słówek. Podawała ilość liter, a następnie rzucała hasło, jak w krzyżówce. Nawet, jeśli odpowiedziałeś prawidłowo, bo fioletowych kwiatów na 5 liter może być więcej, niż jeden, dostawałeś zero, bo nie chodziło jej o ten kwiat.
*Kolokwium ustne, wchodzimy w parach. Kolega odpowiadający i ja. Kolega mówi z zająknięciami i musi myśleć, nad tym, co powiedzieć. Nie mniej, używa zwrotów, które mieliśmy w unicie książki. Dostał 5. Ja za używanie zwrotów, których jeszcze nie przerabialiśmy, (mimo iż poprawnie) dostałam 3, ponieważ powinnam była użyć dokładnie słownictwa z danego unitu. Synonimy są nieakceptowalne.
*psychologia – wstawianie ocen bez przeczytania prac.
*Literatura brytyjska. Na wykładach idziemy od współczesności w tył, a na seminariach zaczynamy od staroangielskiego. Jaki w tym sens, skoro wykłady miały nas wprowadzać do zajęć praktycznych?
*Zadanie domowe – przeczytaj opowiadanie, nie pamiętam, jakie, które było dziesięciostronicowe, we współczesnym języku. 90% osób nie przeczytało, mając na to tydzień, ponieważ stwierdzili, że oni jeszcze tego nie przerabiali na zajęciach językowych i nie muszą tego znać.
* zajęcia językowe – wykładowczyni 2 lata po licencjacie. Prowadzenie zajęć polegało na wypełnianiu kserówek z zakresu A2. Pani „profesor” sprawdzała odpowiedzi w kluczu zadań, a nas się radziła, jeśli czegoś nie wiedziała lub nie była pewna. Zmieniłam grupy.
*Gramatyka praktyczna i opisowa dopiero na 3 roku (!). W takim razie, kiedy mieliśmy się czegoś nauczyć.

Kwiatków było dużo. Chociażby, dlatego zrezygnowałam. Wolałam zacząć wszystko do nowa, niż być kolejnym, nic niepotrafiącym nauczycielem angielskiego.
Tak, nauczycielem, ponieważ w połowie pierwszego roku oświadczyli, że nie będzie możliwości zrobienia specjalizacji z translatoryki. A na pytanie: „dlaczego, skoro było powiedziane, że będzie”, odpowiedzieli, że po prostu nie.
Niestety, najgorszy w tym wszystkim jest fakt, że kierunek ten ukończyło ponad 40 osób. Niestety, są to osoby, których zasób wiedzy z zakresu języka angielskiego jest bardzo niski. Część z nich już naucza. Aż boję się, jaką wiedzę przekazują.
Przykre jest to, że poszłam na te studiach z chęcią poszerzenia swojej wiedzy i doszlifowanie tego, co już umiem, a także nauczenie się nowych rzeczy. Niestety, wyszłam z tej uczelni po roku, bojąc się, że jeśli zostanę tam dłużej, to znienawidzę język. Niestety muszę powiedzieć, że niektóre uczelnie nie powinny mieć prawa do wykładania danych przedmiotów.

polski uniwersytet