#66450

Dzień matki, na portalach społecznościowych wysyp życzeń, wierszów i ogólnie cud, miód, malina jakie te mamusie są. A dlaczego ja nie piszę życzeń?

Nie mieszkam z moją mamą od 5 lat, widuję się z nią czasem (mieszkamy w tym samym mieście). Zacznijmy od tego, że jest to osoba o stwierdzonej chorobie psychicznej, po trzech terapiach. Miała brać tabletki, ale stwierdziła, że jest po nich senna, no generalnie nic nie pomagało.

Od zawsze okłamywała tatę w sprawach dotyczących mnie, co wiązało się z tym, że przez 16 lat miałam niezliczoną ilość szlabanów za rzeczy których nie zrobiłam. Co więcej o niektórych nawet nie wiedziałam, ale to nie przeszkadzało mamusi powiedzieć, że ja to zrobiłam. W 1 liceum na tydzień 'uciekłam' do Babci i Cioci, które wiedziały jaka matka jest naprawdę. Wtedy Tata przejrzał na oczy i po wielu awanturach rozwiedli się.

Miarka się przebrała kiedy po 4 miesiącach spędzonych z Tatą w innym mieszkaniu wezwała na mnie policję, że ją nachodzę. Policjanci przyjechali, sprawdzili i nie stwierdzili nachodzenia. Co najlepsze w ciągu tych 4 miesięcy nie byłam u matki, a podczas wezwania miałam zajęcia w szkole.

Dlatego na mojej tablicy na 'fejsbuku' nie ma życzeń dla cudownej matuni.

matka_wariatka