O nieudolności policji.
Rozumiem, że zawód policjanta może być wymagający, trudny i niebezpieczny ale jesteśmy w Polsce, gdzie jest w miarę bezpiecznie, nie ma zagrożeń terrorystycznych oraz silnie rozbitego klasowo i rasowo społeczeństwa z łatwym dostępem do broni (USA). Praca policjanta w Polsce jest raczej przyjemna - a to trochę posiedzą na komendzie, a to sobie samochodem służbowym pojeżdżą na patrolu, a to posiedzą w ciepełku z włączonym silnikiem przez 10 godz. pod ambasadą ukraińską (w zimie) oraz z klimą w lecie, a to gdzieś interweniują w składzie 5 samochodów - w tym 2 suk, wieczorkiem zrobią sobie spacer po starym mieście, a niebezpieczne dzielnice albo omijają albo biorą 10-ciu do pomocy - w kupie raźniej.
Rok temu w wakacje złodzieje korzystając z weekendowych, regularnych i łatwych do przewidzenia wyjazdów moich dziadków nad jezioro, włamali się im do mieszkania. Stare mieszkanie ale porządnie zabezpieczone, gerda i kilka zamków, jednak fakt, że mieszkanie mieści się w starej kamienicy, gdzie nie ma praktycznie lokatorów, a są tylko firmy, ułatwiło im spokojną pracę przy rozbrajaniu drzwi. Gdy dostali się do środka rozpruli wszystkie meble, przeszperali wszystkie komody, co cenniejsze obrazy zabrali - łącznie straty wyceniono na 60-70 tys. zł. (to były naprawdę piękne, stare obrazy i sporo gotówki - starzy ludzie trzymają ją w "tapczanie" zamiast do banku "żyda" zanieść).
W pon, dostałem tel. od rodziców z informacją, że było włamanie. Przyjeżdżam na miejsce, burdel i tragedia. Ślady po wyłamanym zamku - bardzo trudno go otworzyć nawet kluczem, więc pewnie sobie nie dali z nim rady. Ślady w futrynie od łomu. Najpierw "dzielnicowy" zebrał zeznania, potem przyjechała policja z komisariatu i zabezpieczyła dowody w postaci uszkodzonych zamków - celem pobrania DNA i odcisków palców (normalnie jak w CSI).
Mija tydzień, sprawa jakby przycichła. Brak podejrzanych.
Po 2 tyg. dostaję wezwanie na komendę, mam się tłumaczyć z życia. Wchodzę do pokoju, gdzie stoją 2 biurka, kilka roślinek i plakat z półnagimi kobietami na motorach - trochę to niepoważne. Nieoficjalną drogą dowiaduję się, że jest podejrzenie, że to ktoś z rodziny zrobił - rozumiem, że jest pewna patologia w społeczeństwie ale k* mać?! serio?! Będę swoich 90-letnich dziadków okradał? Nawet jakbym był zwyrolem, to bym już poczekał te kilka lat i dostał w spadku.
Korzystając z okazji, pytam panią policjantkę prowadzącą jak wyniki badań dowodów. Okazało się, że przez 2 tyg. nie znalazła czasu, aby zanieść dowód do laboratorium, które mieści się w tym samym budynku. Po miesiącu oczywiście wychodzi pełen wachlarz odcisków palców całej rodziny - wiadomo, każdy ma klucze do dziadków i często przyjeżdża się w odwiedziny.
Po miesiącu sprawę umorzono, z powodu braku dowodów. Obrazy wsiąkły - w ramach pracy "detektywistycznej" podobno odwiedzili pobliskie antykwariaty i lombardy (prawdziwie zbadali czarny rynek...)
Pozostaje tylko taki gorzki niesmak. Swoją nieudolność w poszukiwaniu prawdziwych sprawców próbowali przenieść na winę w rodzinie.
To nie jedyna moja przygoda z policją. Jakieś 13 lat temu mnie okradziono. Pojechałem na komendę, spisali zeznania i w sumie koniec ich pracy. Nawet nie zamierzali zająć się sprawą, oświadczyli wprost, że takie drobne przestępstwa się zdarzają i nic się na to nie da poradzić. Serio? To po co jest ten zawód?!
Totalnie nie rozumiem, czemu w tak bezpiecznym kraju, gdzie praktycznie nie ma przestępczości zorganizowanej i gangów uzbrojonych po zęby w M16 i uzi, policji przysługuje wcześniejsza emerytura, po raptem 15 latach służby. Rozumiem jakby byli narażeni na niebezpieczeństwo, ale siedzę na portalach i czytam informacje, poza sporadycznymi akcjami ABW, nic dużego się nie dzieje (Google: "policjant ranny podczas akcji" to co najwyżej można poczytać o potłuczeniach, a jak już któryś dostanie kulkę to w szpitalu pełen cyrk wraz z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Komendantem Głównym - no jaja, chwalmy ich, że wykonali swój obowiązek służbowy).
Rozumiem, że zawód policjanta może być wymagający, trudny i niebezpieczny ale jesteśmy w Polsce, gdzie jest w miarę bezpiecznie, nie ma zagrożeń terrorystycznych oraz silnie rozbitego klasowo i rasowo społeczeństwa z łatwym dostępem do broni (USA). Praca policjanta w Polsce jest raczej przyjemna - a to trochę posiedzą na komendzie, a to sobie samochodem służbowym pojeżdżą na patrolu, a to posiedzą w ciepełku z włączonym silnikiem przez 10 godz. pod ambasadą ukraińską (w zimie) oraz z klimą w lecie, a to gdzieś interweniują w składzie 5 samochodów - w tym 2 suk, wieczorkiem zrobią sobie spacer po starym mieście, a niebezpieczne dzielnice albo omijają albo biorą 10-ciu do pomocy - w kupie raźniej.
Rok temu w wakacje złodzieje korzystając z weekendowych, regularnych i łatwych do przewidzenia wyjazdów moich dziadków nad jezioro, włamali się im do mieszkania. Stare mieszkanie ale porządnie zabezpieczone, gerda i kilka zamków, jednak fakt, że mieszkanie mieści się w starej kamienicy, gdzie nie ma praktycznie lokatorów, a są tylko firmy, ułatwiło im spokojną pracę przy rozbrajaniu drzwi. Gdy dostali się do środka rozpruli wszystkie meble, przeszperali wszystkie komody, co cenniejsze obrazy zabrali - łącznie straty wyceniono na 60-70 tys. zł. (to były naprawdę piękne, stare obrazy i sporo gotówki - starzy ludzie trzymają ją w "tapczanie" zamiast do banku "żyda" zanieść).
W pon, dostałem tel. od rodziców z informacją, że było włamanie. Przyjeżdżam na miejsce, burdel i tragedia. Ślady po wyłamanym zamku - bardzo trudno go otworzyć nawet kluczem, więc pewnie sobie nie dali z nim rady. Ślady w futrynie od łomu. Najpierw "dzielnicowy" zebrał zeznania, potem przyjechała policja z komisariatu i zabezpieczyła dowody w postaci uszkodzonych zamków - celem pobrania DNA i odcisków palców (normalnie jak w CSI).
Mija tydzień, sprawa jakby przycichła. Brak podejrzanych.
Po 2 tyg. dostaję wezwanie na komendę, mam się tłumaczyć z życia. Wchodzę do pokoju, gdzie stoją 2 biurka, kilka roślinek i plakat z półnagimi kobietami na motorach - trochę to niepoważne. Nieoficjalną drogą dowiaduję się, że jest podejrzenie, że to ktoś z rodziny zrobił - rozumiem, że jest pewna patologia w społeczeństwie ale k* mać?! serio?! Będę swoich 90-letnich dziadków okradał? Nawet jakbym był zwyrolem, to bym już poczekał te kilka lat i dostał w spadku.
Korzystając z okazji, pytam panią policjantkę prowadzącą jak wyniki badań dowodów. Okazało się, że przez 2 tyg. nie znalazła czasu, aby zanieść dowód do laboratorium, które mieści się w tym samym budynku. Po miesiącu oczywiście wychodzi pełen wachlarz odcisków palców całej rodziny - wiadomo, każdy ma klucze do dziadków i często przyjeżdża się w odwiedziny.
Po miesiącu sprawę umorzono, z powodu braku dowodów. Obrazy wsiąkły - w ramach pracy "detektywistycznej" podobno odwiedzili pobliskie antykwariaty i lombardy (prawdziwie zbadali czarny rynek...)
Pozostaje tylko taki gorzki niesmak. Swoją nieudolność w poszukiwaniu prawdziwych sprawców próbowali przenieść na winę w rodzinie.
To nie jedyna moja przygoda z policją. Jakieś 13 lat temu mnie okradziono. Pojechałem na komendę, spisali zeznania i w sumie koniec ich pracy. Nawet nie zamierzali zająć się sprawą, oświadczyli wprost, że takie drobne przestępstwa się zdarzają i nic się na to nie da poradzić. Serio? To po co jest ten zawód?!
Totalnie nie rozumiem, czemu w tak bezpiecznym kraju, gdzie praktycznie nie ma przestępczości zorganizowanej i gangów uzbrojonych po zęby w M16 i uzi, policji przysługuje wcześniejsza emerytura, po raptem 15 latach służby. Rozumiem jakby byli narażeni na niebezpieczeństwo, ale siedzę na portalach i czytam informacje, poza sporadycznymi akcjami ABW, nic dużego się nie dzieje (Google: "policjant ranny podczas akcji" to co najwyżej można poczytać o potłuczeniach, a jak już któryś dostanie kulkę to w szpitalu pełen cyrk wraz z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Komendantem Głównym - no jaja, chwalmy ich, że wykonali swój obowiązek służbowy).
policja
Ocena:
134
(222)
Komentarze