#81199

Cześć piekielni. Dzisiaj opowiem Wam historię mojego młodszego brata. W skrócie, oboje wychowywaliśmy się w małej moherowej wiosce. Ja, tuż po maturze jak wiele młodych pisklątek postanowiłam ruszyć na szerokie wody do wielkiego miasta szukać szczęścia. Młody został z racji wiadomego wieku. Kto się z takiego ciemnogrodu wywodzi będzie wiedział, że kościół jest największą i najświętszą instytucją. Zawsze byłam "dziwnym dzieckiem", tzn glany, czarne stroje, łatkę satanistki przypięto mi bardzo szybko, ale to już było po bierzmowaniu więc ksiądz Józek nie mógł mi zrobić zbyt wiele.
Młody zawsze miał pod górkę z tego tytułu, mimo że się chłopak starał. Jednak to, co ksiądz odwalił na jednej z lekcji religii przekracza moim zdaniem wszelkie granice. Mianowicie, odpytał brata z jakichś tam regułek, po czym przy całej klasie wygłosił monolog na temat tego, że nie powinien go dopuścić, bo jego siostra zeszła na złą drogę i jego pewnie też sprowadzi, do kościoła pewnie w tej Warszawie nie chodzi, szatańskie siły ją omotały bo kto to widział takie ubrania i jakieś ćwieki na twarzy, i w ogóle to powinien się za mnie wstydzić.
Z Młodym kontakt mam świetny więc się nie przejął tym jakoś szczególnie. Bardziej się wkurzył i był zażenowany, że zaściankowy kapłan przy całej klasie mnie oczernia nie wiedząc w sumie nic o moim życiu, bo już kilka lat tam nie mieszkam.

Dla zainteresowanych ciągiem dalszym, nie tylko za mnie mu się obrywało. Za rodziców również, tyle że nie na forum publicznym. Że do kościoła nie chodzą. Na argument, że oboje pracują w systemie zmianowym cały tydzień uzyskał opierdziel, bo przecież, cytując "kościół jest ważniejszy niż praca".

Po interwencji mego "zdenerwowanego" ojczulka, który w kilku dosadnych zdaniach powiedział Józkowi co o nim myśli, brat bierzmowanie z wielkim bólem tyłka otrzymał.
Teraz już wszyscy mają gdzieś i nie chodzą do tego kościoła. Wcale im się nie dziwie po takich akcjach.