Po drodze z pracy do domu zahaczyłam o większy market celem zrobienia małych zakupów spożywczych. Niesamowicie głodna, bowiem nie zdążyłam w pracy zjeść przyrządzonych rano przeze mnie bułeczek.

Po wyjściu na parking podchodzi nieznajomy. Z wyciągniętą ręką, w brudnym odzieniu, niemiło pachnący. Po 2 złote na jedzenie. Wtem myślę sobie, że mam przecież moje bułki z pracy, starannie przygotowane, z serkiem, wędlinką, sałatą.
Uśmiechnęłam się, wyciągam do nieznajomego moje śniadanie owinięte w folię spożywczą. Tłumaczę, co to, że na pewno będzie mu smakowało.
Na to słyszę, że on wolałby pieniądze, sam sobie coś kupi, bo jest uczulony na gluten...

Podniosłam szczękę z ziemi i pojechałam do domu.

sklepy

Nawiązując do opowieści #69293 / Lonely_Sheep

Historia koleżanki mojej Mamy.
Sklep samoobsługowy, zaradna i rezolutna kobiecina w ramach oszczędności obiera pomidory z szypułek i zielonych łodyg.

Przy kasie została policzona drożej, za pomidory bezszypułkowe :D