#11940

Już nie mieszkam w mieszkaniu z historii- wielka płyta w wielkim blokowisku. Dzwonek do drzwi. Otwieram, a za nimi mężczyzna może 35-40 lat, mundur policyjny. Na czole mógłby mieć z powodzeniem wielki neon "JESTEM SUPER WAŻNY I BARDZO ZADOWOLONY Z SIEBIE". Do twarzy przyklejony uśmiech:

[D] Dzielnicowy Adam Kasztanek, Komenda Rejonowa Dzielnicy XXXX się kłania.
[J] Dzień dobry. W czym mogę pomóc?
[D] Co robiła pani dnia tego i tego (tu pada data ponad dwa tygodnie wstecz)w godzinach takich i takich (wczesny wieczór)
[J] Pana naprawdę myśli, że ja pamiętam?
[D] Proszę sobie przypomnieć. Impreza była?
[J] Impreza? U mnie?
[D] No jak pani nie pamięta, to może dobra impreza była hehehe..
[J] Nie wiem, jaki styl zabawy pan preferuje, chyba inny niż ja i chyba za dużo sobie pan pozwala.
[D] (uśmiech na ułamek sekundy znika) To przepraszam. Chciałem pomóc. To pamięta pani coś? Była pani w domu?
[J] O tej porze, bardzo możliwe, że tak. No niech będzie, że byłam w domu. A mogę wiedzieć o co chodzi?
[D] A słyszała pani coś dziwnego na korytarzu? Widziała pani kogoś?
[J] Nie, zresztą u mnie najczęściej radio jest włączone albo muzyka. Sąsiadów nie znam, więc gdyby ktoś obcy tu był, to nawet bym nie zauważyła. A nie dosłyszałam, o jakiej sprawie mówimy?
[D] No bo wtedy właśnie ktoś z tamtej części korytarza dwa rowery ukradł. Mamy zgłoszenie i taki wstępny wywiad robię.
[J] Mówi pan, że PONAD DWA TYGODNIE TEMU ktoś rowery ukradł? (skoro warto zgłaszać, to pewnie trochę kosztowały)
[D] No tak właśnie, a co?
[J] I dziś robi pan wstępny wywiad..
[D] No takie obowiązki (uśmiech jeszcze szerszy) A coś sobie pani jednak przypomniała?
[J] Nie, nie. Ja tak z podziwu nad waszą brawurą działania.
[D] (uśmiech gaśnie) To pani mi tu podpisze, że z panią rozmawiałem, dobrze?
[J] Oczywiście. Proponuję emerytów z bloku popytać. Więcej są w domu.
[D] Ja wszystkich po kolei pytam Dziękuję. Do widzenia
[J] Do widzenia.

Na szczęście więcej się nie widzieliśmy. Ciekawe, czy rowery znaleźli?

KRP