#25877

Byłam ostatnio na Dworcu Tymczasowym we Wrocławiu odprowadzić na pociąg koleżankę.
Pomijam już fakt ogólnie panującego chaosu, bałaganu i dezorientacji. Jest remont, niech będzie, że mają prawo.

Stoimy w kolejce do kasy tuż obok informacji. Nagle przy okienku informacji poruszenie, chwila krzyku pani-z-okienka, po czym młody chłopak z dezorientowaną miną odchodzi.
Patrzy na mnie, zainteresowaną sytuacją, podchodzi i pyta angielszczyzną o pięknym, brytyjskim akcencie, czy ja może w jego języku mówię. Odpowiedziałam, że tak, poprosił o pomoc.
Zgodziłam się, dziewczę pomocne ze mnie, a przed koleżanką w kolejce osób sztuk cztery, zdążę spokojnie.
Okazało się, że chłopak chciał kupić bilet do Krakowa, ale pani w kasie odesłała go do okienka z informacją (słowami "go info"), a pani z informacji nie mówi po angielsku. Chłopak nie wie, jakim pociągiem, jakie są ceny, co, jak i dlaczego.

Z racji faktu, ze ja też za bardzo się nie orientuję, stanęłam z nim w kolejce do informacji, po czym służyłam za tłumacza. Informację otrzymaliśmy, jednak usłyszałam od pani z okienka:
- Powie koledze, że jak do Polski się przyjeżdża, to języka się nauczyć.
- Ja mówię pani, że jak się pracuje w takim miejscu, to powinno się PRZYNAJMNIEJ angielski znać. - Odpowiedziałam, po czym odwróciłam się i poszłam z chłopakiem do kasy, gdzie kupiłam mu odpowiedni bilet, na odpowiedni pociąg.

Wytłumaczyłyśmy mu z koleżanką, która w międzyczasie do nas dołączyła, w którym miejscu na wielkiej, niebieskiej tablicy pojawi się peron odjazdu jego pociągu, po czym pobiegłyśmy łapać jej pociąg.
Na tym skończyła się znajomość z miłym chłopakiem.

Teraz niech ktoś mi wytłumaczy logikę tego wszystkiego. Wrocław, wielka metropolia, jedno z miast EURO 2012, Europejska Stolica Kultury 2016, a na Dworcu Głównym nie można się dogadać po angielsku.
Nie chcę nawet myśleć o tym, co będzie się tu działo w czerwcu.