#31568

Czasami wiara w siebie i swoją wiedzę, potrafi być bardzo piekielna.
Po kilkumiesięcznym pobycie we Włoszech, władałam językiem bardzo dobrze. Rozmowa w gronie Włoskich znajomych, temat "Bóg, biblia i kosmici". Chciałam powiedzieć coś o ognistym rydwanie, nie wiedziałam jak brzmi to słowo po włosku, ale stwierdziłam, że pewnie bardzo podobnie, zakładając, że polskie słowo pochodzi z włoskiego.
- Ridvano! - podpowiada mi mój umysł, zakładając, że wystarczy y zamienić na i, w na v, dodać -ano i powstaje włoskie słowo (co dotychczach funkcjonowało dosyć poprawnie, zwłaszcza tworząc słowa od języka angielskiego).
Włosi cisza, nie wiedzą o co chodzi.
- Divano? (tłum. sofa) - pyta ktoryś zdezorientowany.
Zaczynam sie smiać, myśląc, że ze mnie żartują - No tak jasne, ogniste sofy. Przecież chodzi o ridvano!
Nic z ich strony, coraz głupsze miny.
- Ri - dva - no! - zaczynam się irytować.
Oni, że nic takiego nie istnieje. Jak to nie istnieje, jak istnieje.
Dalej mnie zapewniają, że nigdy nie istaniał u nich żaden "ridvano". Ja już nieźle wkurzona, zaczynam cała litanie o ich głupocie, o tym, że nic ich w szkole chyba nie uczą, że są ignorantami, bo nie znają nawet podstaw historii i każdy, nawet najgłupszy dzieciak w Polsce wie, co to jest ridvano. Na koniec przeklinam ich wszystkich i ich przyszłe dzieci, rzucam na nich klątwę wiecznego trądziku, czarnych kotów i trzaskając drzwiami wychodzę.
W domu siadam do słownika z myślami " Ja im k***a pokażę, tym nieukom". Triumfalnie otwieram strone z hasłem "Rydwan" i triumfalnie czytam tłumaczenie... Uśmiech nagle znika z mojej twarzy i pojawia się rozpacz i wstyd. CARRO DA GUERRA - brzmi tłumaczenie.
Zadzwoniłam szybko, przeprosiłam i wytlumaczyłam o co chodzi. Przeprosiny przyjeli, chociaż do dzisiaj wypominają mi moją piekielność i wołają na mnie Ridvano.

nieporozumienie jezykowe