phaeton
Pracuję jako nauczyciel już sporo lat. Spotykałem się z różnymi sytuacjami i ludźmi. Zawsze mówi się, że kadrę "pedagogiczną" trzeba odmłodzić, z wielu różnych powodów.
Ale dziś chciałbym się podzielić pewną historią z posiedzenia Rady Pedagogicznej (takowa zawsze się odbywa końcem wakacji).
Po wszystkich sprawach formalnych, urzędowych itd., dyrektor zaczął mówić o sprawach różnych.
No i wspomniał, że do pierwszej klasy przyszła dziewczyna poruszająca się o kulach, w gorsecie itd., w związku z czym zajęcia zostały tak ułożone (nb. sam je układałem), że grupy (językowe czy grup przedmiotowych) i jej klasa będą mieć na parterze, bo niestety nie dysponujemy windą.
Zaczęła się lekka zadyma, bo niektórzy nauczyciele zaprotestowali. Jeszcze mogłem zrozumieć, że geograf czy biolog musi brać mapy, preparaty, mikroskopy stoją w pracowni, podobnie chemik czy fizyk, to rozumiem, mogę tak poukładać podział, żeby dziewczyna jak już wejdzie na piętro, to będzie miała tam kilka godzin jednym ciągiem i nie musi chodzić z piętra na parter i z powrotem.
No, ale nagle odezwała się młoda (z mojego punktu widzenia - z jednorocznym doświadczeniem) nauczycielka angielskiego, że "ona ma swoją pracownię (guzik pracownia, po prostu niewielka salka), tam ma książki i magnetofon, i ona przez jedną (tu cytuję) nie będzie biegać po schodach, bo jej to nie wypada, a książki i ćwiczeń ze sobą targać nie będzie. A poza tym, takie osoby powinny uczyć się w szkołach specjalnych, bo i tak niczego się nie nauczą."
Na chwilę zapanowała cisza, aż zazgrzytało, ale wtedy na szczęście odezwał się wicedyrektor (wyrazy szacunku):
- Skoro pani ma problem z poruszaniem się, to skieruję panią na badania lekarskie co do przydatności do zawodu.
Poza tym wpisał jej naganę do akt (za sformułowanie o kalece, itd.), a jej przyszłość w tej szkole nie wygląda różowo. Dziewczyna jest tylko po licencjacie, a osób starających się o pracę z pełnym magisterskim jest sporo.
Tak, że to taka rada do młodych i ambitnych absolwentów - oprócz wiedzy trzeba jeszcze trochę myśleć.
Ale dziś chciałbym się podzielić pewną historią z posiedzenia Rady Pedagogicznej (takowa zawsze się odbywa końcem wakacji).
Po wszystkich sprawach formalnych, urzędowych itd., dyrektor zaczął mówić o sprawach różnych.
No i wspomniał, że do pierwszej klasy przyszła dziewczyna poruszająca się o kulach, w gorsecie itd., w związku z czym zajęcia zostały tak ułożone (nb. sam je układałem), że grupy (językowe czy grup przedmiotowych) i jej klasa będą mieć na parterze, bo niestety nie dysponujemy windą.
Zaczęła się lekka zadyma, bo niektórzy nauczyciele zaprotestowali. Jeszcze mogłem zrozumieć, że geograf czy biolog musi brać mapy, preparaty, mikroskopy stoją w pracowni, podobnie chemik czy fizyk, to rozumiem, mogę tak poukładać podział, żeby dziewczyna jak już wejdzie na piętro, to będzie miała tam kilka godzin jednym ciągiem i nie musi chodzić z piętra na parter i z powrotem.
No, ale nagle odezwała się młoda (z mojego punktu widzenia - z jednorocznym doświadczeniem) nauczycielka angielskiego, że "ona ma swoją pracownię (guzik pracownia, po prostu niewielka salka), tam ma książki i magnetofon, i ona przez jedną (tu cytuję) nie będzie biegać po schodach, bo jej to nie wypada, a książki i ćwiczeń ze sobą targać nie będzie. A poza tym, takie osoby powinny uczyć się w szkołach specjalnych, bo i tak niczego się nie nauczą."
Na chwilę zapanowała cisza, aż zazgrzytało, ale wtedy na szczęście odezwał się wicedyrektor (wyrazy szacunku):
- Skoro pani ma problem z poruszaniem się, to skieruję panią na badania lekarskie co do przydatności do zawodu.
Poza tym wpisał jej naganę do akt (za sformułowanie o kalece, itd.), a jej przyszłość w tej szkole nie wygląda różowo. Dziewczyna jest tylko po licencjacie, a osób starających się o pracę z pełnym magisterskim jest sporo.
Tak, że to taka rada do młodych i ambitnych absolwentów - oprócz wiedzy trzeba jeszcze trochę myśleć.
Ocena:
1230
(1266)
Komentarze