Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

#47171

przez (PW) ·
| Do ulubionych
Będzie o "odważnym" choć lekkomyślnym budowniczym.

Działo się to dość dawno temu. Ojciec mojego kolegi i mój sąsiad zatrudnił młodego chłopaka do pomalowania domu.
Chłopak był młody ale pełnoletni... No miał ze 20 lat.
Robota w zasadzie banalnie prosta... Może lepiej by było we dwóch, ale chłopak stwierdził, że on spokojnie sam da radę, trochę dłużej mu zejdzie, ale za to "szef będzie miał taniej, a ja więcej zarobię."
W sumie logiczne, niech więc będzie i tak.

7 rano. Rusztowania, drabiny - są.
Pędzle, farby - wszystko co potrzeba jest.
Chłopak, cały chętny, zwarty i gotowy.
OK - zacznij z tej strony - mówi "szef" - jak skończysz i będziesz miał przechodzić na ta ścianę, to widzisz, tu są druty (przyłącze elektryczne, napowietrzne).
Zadzwoń wtedy do mnie, a ja zadzwonię do energetyków, żeby odłączyli i będziesz mógł malować dalej.

Szef pogadał, chłopak pokiwał głową, szef pojechał.

Mija godzina, dwie, trzy... mija południe... chłopak nie dzwoni. Telefonu nie odbiera (nie była to jeszcze era komórek, a stacjonarnego w domu pewnie nie słyszy).

No więc szef, lekko zaniepokojony zrywa się z roboty i jedzie sprawdzić czy tam wszystko w porządku...
Przyjeżdża na miejsce i o mało co nie dostaje zawału.

Chłopak schodzi z drabiny, postawionej przy samych drutach, chwieje się na nogach... Chałupa pięknie równiutko dokładniutko wymalowana dookoła tych drutów, tak że mucha nie siada, a chłopak błagającym tonem:
- Szefie, szef się nie gniewa, ja przepraszam, że się napiłem, ale jakbym się nie napił to bym się bał...

budowa remont

Skomentuj (20) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 921 (965)

Komentarze

Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…