#68884

Uwaga, będziecie mieli bulwers.

Moi rodzice dostali pod opiekę zastępczą chłopca, którego matka oddała do pierwszego lepszego ośrodka, myśląc że to dom dziecka kiedy miał 8 miesięcy (to temat na osobną historię). Na nieszczęście dziecka okazało się że to ośrodek wychowawczo-opiekuńczy dla bardzo chorych dzieci. Dzieciaki z zespołem downa, wodogłowiem, to była tam norma i "lekka" przypadłość. Oddane dziecko zaś okazało się zdrowe, tylko okrutnie niedożywione. Priorytetem było zajęcie się tym problemem, potem... no właśnie. Dzieciak został i wyszukiwano mu najróżniejsze choroby. Uparcie pozostał zdrowy (mimo niedowagi).
I tak oto po pobycie w takim ośrodku ZDROWY czteroletni chłopiec:

- spał 3,5 godziny w ciągu dnia
- nie potrafił sam utrzymać w ręku widelca/łyżki/kredki
- nie reagował na swoje imię
- spacer powyżej kilku minut na własnych nogach go męczył tak, że pot spływał mu po czole i potykał się o własne nogi (bo w ośrodku panie jako "żywe" dziecko woziły go w wózku)
- wszystko ściągał z szafek, zero reakcji na hasło "to jest gorące"
- nie wiedział czym jest szczoteczka do zębów (mimo że w ośrodku miał aż dwie, o ironio)
- nie potrafił umyć sam rąk, nie wiedział na czym to polega
I najlepsze:
- nosił pampersy, nie potrafił zasygnalizować że chce siku...

W wieku 4 lat po tak długim pobycie w ośrodku ze "specjalną opieką" ważył... 11 kg.
Praca nad nim nadal trwa, boję się pomyśleć co by było gdyby spędził tam chociaż rok dłużej.

Specjalistyczne ośrodki