#72541

Mam swój ulubiony sklep - nie dość, że blisko, to bardzo dobrze zaopatrzony, ceny znośne, promocje świetne, obsługa bardzo sympatyczna. Ponad połowę szerokości sklepu zajmują lodówki z mięchem, wędliną, serami, garmażem - takie, do których sprzedawczyni sięga, a od strony klientów są szyby. Na szybie wielkie napisy "prosimy nie opierać się o szybę".
Podkreślić jeszcze raz trzeba fajną obsługę, która jednak rzadko zwraca uwagę klientom - po prostu w milczeniu po nich sprząta i ogarnia.

Centralnie przed takim napisem stoi facet. Opierając się łapami. Dwa kroczki z przesuwającą się kolejką i znowu łapa na szybę. Pół kroczka - i łapa na szybę. Ślady zostawił gorsze niż wycieczka pierwszoklasistów na oknach autokaru. Prosząc o kolejne wędliny, dziugał palcem w szybę, a potem znowu kładł łapę. Nie zdzierżyłam jednak, kiedy zamiast podać nazwę kolejnego mięska, sięgnął ponad tymi lodówkami i zaczął machać nad wędlinami od strony sprzedawczyni (wysoki był, skurczybyk, a zasięg miał jak nie przymierzając orangutan).
- Przepraszam pana - zaczęłam grzecznie. - Czy ma pan jakiś problem z utrzymaniem równowagi?
- Nie - odparł, lekko zdziwiony.
- To czemu non stop opiera się pan o tę szybę? Przecież nawet napis jest, tu, pod pańskim nosem.
Popatrzył na naklejkę, ale chyba wielkie litery stanowią dla niego odwieczną zagadkę.
- Ale ja mam czyste ręce!
- No nie bardzo, śladów pan narobił, a dziewczyny będą miały potem mnóstwo pracy z doczyszczeniem...

Zabrał łapę, ale zbierał się też do jakiejś ciętej riposty. Na odchodnym rzucił mi kpiące:
- Przynajmniej będą miały się czym zająć!

Nie, obsługa sklepu nie pierdzi w stołek na zapleczu. Non stop dokładają towar, pomagają znaleźć produkty klientom, ogarniają ceny, sprzątają, ogarniają. Buraków, jak widać, nie trzeba sadzić, sami się rodzą.

A mi pozostał niesmak po buraku, złagodzony uśmiechem pani ekspedientki.