#76905

Od jakiegoś czasu, jeżeli zamawiam paczkę kurierem, podaję adres do pracy. Wygoda dla obu stron.
Dzwoni do mnie kurier:

-Witam, kurier z X, mam dla Pana paczkę, czy będzie miał kto odebrać?
-Witam, tak, jak najbardziej, proszę tylko do mnie zadzwonić jak Pan podjedzie, to po nią wyjdę.
-Nie, nie ma potrzeby, ani duża ani ciężka nie jest.
-Nie przejdzie Pan przez wejście, proszę mi zaufać i zadzwonić.
-No dobrze.
Mija 15minut:
-Witam, kurier, ja już praktycznie jestem.
-Świetnie, będę za 2 minuty.

Narzuciłem bluzę, wyszedłem, rozglądam się - ni ma. Spoko, może dojeżdża. Mija 5 minut i znowu telefon:
-No i gdzie Pan jest?
-No przecież stoję, a Pana nie ma.
-Jak mnie nie ma, jak stoję zaraz przed wejściem do klatki.
Klatki? Że co?
-Czy może mi Pan powiedzieć, na jakiej ulicy się Pan znajduje?
-No na Piekielnej 1.
-Niech Pan spojrzy na paczkę i przyrzeknie, że jest na niej napisana Piekielna 1, a nie Smutasów 19.
-Przyrzekam.

Otóż bardzo odpowiedzialna osoba, która nadawała paczkę, zamiast wysłać ją na adres zamówienia, czyli do pracy, wysłała na mój adres korespondencyjny, czyli do domu.
Kurier dobry człowiek, przejeżdżał jakiś czas potem niedaleko i mi ją podrzucił, więc nie miałem większych problemów.

Wróciłem więc do moich czterech ścian, wyciągam nóż, otwieram, przyglądam się zawartości. Zamykam, wdech, wydech, policzyłem do dziesięciu, otwieram ponownie.
W środku nie było rzeczy, których zamówiłem. Przeglądam fakturę (na której nota bene był wpisany adres pracy), no i nic się nie zgadza. Dzwonię do sklepu z opisem, co się dzieje:
-A niech mi Pan powie, czy w tej paczce jest to, siamto i owamto?
-Chyba tak, a przynajmniej tak wygląda.
-Rozumiem, czyli gdzieś na etapie pakowania pomyliły się zamówienia. Kilka godzin temu dzwonił Pan z Gdańska, do którego najwidoczniej trafiło Pana zamówienie.

Bardzo podobał mi się nonszalancki ton tej wypowiedzi.