#79553

Szłam dzisiaj na rozmowę kwalifikacyjną.
Postanowiłam zaoszczędzić sobie drogi, zamiast obejść łukiem bloki, przeszłam między nimi. Ale sobie zaoszczedziłam. :D

Chodnikiem - całą szerokością - szło troje nastolatków. Dwóch chłopaków, jedna dziewczyna. W granicach wieku 14-16 lat.
Do końca chodnika zostało niewiele, więc wyminęłam ich idąc trawą. Nadmienię, że widzieli mnie, odwrócili się w moją stronę i mimo to nie ustąpili przejścia, dlatego przeszłam dwa kroki trawą,ot,nic wielkiego.
Gdy byłam o krok przed nimi, usłyszałam, że jestem pierd**nięta.
Odpowiedziałam tym samym i poszłam dalej.

Nagle czuje uderzenie w plecy. Gnój rzucił we mnie kamieniem, małym, ale jednak. Oni w śmiech, ja w złość. Pytam, czy są normalni, w dość dosadnych słowach. W odpowiedzi usłyszałam tak fantastyczne słowa jak "wyjmij uja z mordy jak mówisz" itp.
Odeszłam kawałek dalej.
Nie wiem co mnie pokusiło, ale zrobiłam im kilka zdjęć. Jako dowód, bo chciałam to pokazać dzielnicowemu.

Zobaczyli to, doskoczyli do mnie i zaczęli wyrywać mi telefon. Laska miała mnóstwo siły, naprawdę, ręce ze stali. Kazała mi to skasować, jakoś udało mi się odebrać moją własność, ale podczas kolejnych przepychanek wzięli mi go znów. Mówiłam, że to zgłoszę, że to moja własność, mają oddać, przeklinałam... Raczej nie oszczędzając w słowach. W międzyczasie podszedł facet z ręką w gipsie, przystanął. Poprosiłam go o pomoc, jednak tylko stał i również powiedział, żebym skasowała zdjęcia to będę mieć spokój.
Wielkiego wyboru nie miałam, do spotkania 15 minut, musiałam już wtedy wziąć taksówkę. Oni stali dalej wzywając mnie. Poszłam na taksówkę, nie zauważyli mnie, więc wiem do jakiego bloku weszli.
Dzwoniłam na policję, żeby zapytać, czy jest przy tym bloku monitoring. Kazano mi dzwonić do spółdzielni.

Wielkich obrażeń nie mam. Trzy ślady na nadgarstku po palcach, bolą mnie palce u drugiej ręki, bo mocno ścisnęła mi kostki.

Szczerze, nie wiem co mam z tym zrobić dalej.

Osiedle