#11795

Historia ta miała miejsce jakieś pół roku temu... Wracałam sobie właśnie ze szkoły jednym z krakowskich autobusów... Po przejechaniu kilku przystanków, do autobusu wsiadł typowy menelik... Czuć go było z drugiego końca pojazdu... Po chwili usłyszałam jakieś wrzaski, gwizdy, oklaski... To menelik zwracał na siebie uwagę pasażerów... Po chwili zakaszlał i zaczął swoją opowieść.

Menelik: - Witam państwa w naszym cudownym Krakowie! Powtarzam! Witam państwa w naszym cudownym Krakowie! Jestem bezdomnym... Straciłem pracę... Rodzina wyrzuciła mnie z domu... Nie mam pracy ani pieniędzy... Bardzo proszę was, szanowni Krakowiacy, o drobne na mleko i chleb! Jestem bezdomny i zbieram na mleko i chleb! Wrzućcie coś do kubeczka, a biedny, bezdomny człowiek powie wam słowo, które się nazywa „dziękuję”.

Menelik ukłonił się, wyciągnął kubeczek i przeszedł po całym autobusie krzycząc „Na mleko i chleb!”. Kiedy przeszedł już cały autobus i zorientował się, ze kubeczek jest prawie pusty, stanął przy kierowcy i zaczął informować pasażerów o kolejnym przystanku.
Menelik: - Autobus linia 139. Kolejny przystanek: Nowy Kleparz. Następny przystanek: Politechnika Krakowska. Jeszcze kolejniejszy przystanek: Dworzec główny!
Wtedy wtrącił się kierowca, który do tej pory siedział cicho tolerując tę "nielegalną zbiórkę".
Kierowca: - Niech pan nie wprowadza ludzi w błąd! Po Nowym Kleparzu jedziemy na Cmentarz Rakowicki, a potem przystanek: Biskupa Prandoty!
Menelik: - Ja i tak wiem, ze to jedzie na Politechnikę!!! Żydy pewnie same w tym autobusie! Na mleko żałują! Skąpce jedne!
Menelik wysiadł chwiejnym krokiem na Nowym Kleparzu i skierował się do kolejnego autobusu...

Jak się później okazało, nie była to jednorazowa akcja tego menelika... Często można go spotkać w autobusach czy tramwajach jeżdżących w okolicach Rynku... Zawsze też zbiera na „mleko i chleb”... Czuć ; )

Autobus linii 139