Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

Poczekalnia

Tutaj trafiają wszystkie historie zgłoszone przez użytkowników - od was zależy, które z nich nie trafią na stronę główną, a którym się może poszczęścić. Ostateczny wybór należy do moderatorów.
poczekalnia

#91152

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Motocykl.
Z racji tego że mieszkam w bloku w mieście,pojawia się problem z parkowaniem. Na osiedlu i tak brakuje miejsc parkingowych i po godz 15 można zapomnieć o wolnym miejscu. Do rzeczy.
Kupiłem motocykl i nie znalazłem garażu w pobliżu. Postanowiłem go stawiać pod klatką schodową w bloku. Żeby nie było, uprzednio zapytałem sąsiadów czy nie będzie to problem. Mamy dość szeroki chodnik i każdy z uśmiechem powiedział ze bez problemu można stawiać. Bardzo się ucieszyłem. Z szacunku do innych rano bądź wieczorem przeprowadzam motocykl zawsze przed odpaleniem żeby nikomu nie przeszkadzać. Nikt z sąsiadów nigdy nie miał z tym problemu.
Do dziś.
Jegomość idąc z psem. Nie widział nic złego w tym ze jego amstaf postanowił obszczac motocykl. ( stoi pod pokrowcem wiec nie mierzi mnie oblane koło tak jak pokrowiec który później śmierdzi psim moczem i zwyczajnie brzydzę się go dotykać w tym miejscu przy składaniu ). Kulturalnie zwróciłem mu uwagę. No i sie zaczęło. „To nie parking, nie powinien tu stać” generalnie wiele zarzutów w moim kierunku mimo ze nawet gościa nie kojarzę z sąsiednich bloków. Mało nie doszło do rękoczynów.
Zdaje sobie sprawę ze chodnik to nie parking, ale chodzi o poszanowanie czyjejś własności. Byłem bardzo zirytowany cała sytuacją.

Skomentuj (1) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 10 (18)
poczekalnia

#91149

przez ~Menagotobe12 ·
| było | Do ulubionych
Jak zlikwidować fajnie działający zespół? Przywrócić na jego szefa swojego znajomego.

Gdy zaczęłam pracę w dziale marketingu/grafiki/video, managerem był Piotrek. Piotrek był dobrym znajomym szefa i mimo, że sam nie potrafił obsłużyć czegoś więcej niż Canva, zarządzał projektami. Około 2 lat temu odszedł na własne i właśnie powrócił.

Przez czas jego nieobecności nie mieliśmy formalnie żadnego managera. Każdy dostawał swój projekt i go prowadził. Dajmy na to w projekt A zaangażowano 4 osoby i jedna z nich go prowadziła. W projekcie B ta sama osoba już nie musiała być kierownikiem projektu, a już tylko wykonawcą jego pomniejszej części.

Funkcjonowało to u nas świetnie, bo każdy czuł się odpowiedzialny za coś. Każdy miał chwilę aby się wykazać, a jednocześnie osoby, które nie miały ochoty zarządzać danym projektem, mogły się z kimś zamienić (bo np. nie czuły danej tematyki). Braliśmy pod uwagę nasze doświadczenie w danym temacie, potrzeby klienta i to ile czasu obecnie mamy i w ile projektów jesteśmy zaangażowani. Każdy projekt był oddany na 100%, przed terminem i nie mieliśmy skarg. System więc działał.

Coś jednak z działalnością Piotrka nie poszło i wrócił do nas na koniec stycznia. Wprowadził chaos, bo jemu nasz styl prowadzenia projektów się nie podoba i sam będzie je prowadził. Tym samym mylił klientów, ich feedback co do próbek, a jeden z klientów pozyskanych podczas jego nieobecności, wyraźnie zakomunikował szefowi, że on wolał gdy współpracował z kimś innym, bo Piotr narzuca mu swoje wizje.

Co więcej Piotr stwierdził, że początkowe grafiki możemy tworzyć w Canvie, a on naniesie swoje poprawki i puści dalej w świat. Jego poprawki prowadzą do tego, że z estetycznej,minimalistycznej kobiecej reklamy kosmetyków, robi się reklama przaśna, bo przecież jak produkt adresowany jest do kobiet, to musi mieć obowiązkowo różowe i kwietne elementy.

Pakiet Adobe zaczął nam służyć tylko jako coś do generowania dodatkowych grafik do canvy. Zamiast projekt od początku do końca wykonać w Adobe, w połowie mieliśmy go zapisywać na elementy i wklejać w Canvie, bo jest łatwiejsza do ogarnięcia, a nie każdy w zespole umie w np. Ilustratora.

I ok, tylko osoba, która nie zna pakietu Adobe, była u nas copywriterem, więc poza tekstami do grafik, nie musiała nam nic dawać. Ale według Piotra każdy miał być od każdego. Nasze uwagi do niego nie docierały i tak robił po swojemu.

W końcu ludzie zaczęli między sobą gadać, że mają go dość. Czują się cofnięci w rozwoju i jak tak dalej pójdzie, to klienci się zdenerwują. Poszliśmy więc do szefa, a ten miał ponoć porozmawiać z Piotrem.

Rozmowa odbyła się w piątek, a po niej Piotr, zamiast z nami przedyskutować elementy pracy, obraził się jak dziecko. Cytując "wbiliśmy mu nóż w plecy", a miał nas za przyjaciół. Jedna z dziewczyn wyrwała się, że stwierdzeniem, że w pracy to się pracuje, a nie tworzy przyjaźnie i wspólne zamówienie lunchu, nie jest aktem przyjaźni, tylko normalnych stosunków w pracy.

Czekam jak sytuacja się rozwinie. Ludzie z zespołu zaczynają szukać innych alternatyw, jeśli dalej będzie nam szefować Piotrek.

Skomentuj (6) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 28 (32)
poczekalnia

#91151

przez ~jklhkjhjk ·
| było | Do ulubionych
Moja kobieta jest mistrzynią pokrętnego odbierania komplementów. Co by się jej nie powiedziało, to odwróci to tak, że wyjdzie z tego obelga zamiast komplementu.

Najbardziej jaskrawy przykład. Odwiedzili nas raz dwa moi kumple i przygotowaliśmy obiad. W dużej mierze ona przygotowała, bo gotuje świetnie. Obiad typowo polski, toteż jeden z kolegów powiedział, że ostatnio tak dobrze jadł u babci jako dzieciak.

Moja kobieta uznała, że skoro jak u babci, to pewnie kolega uważa ją za starą. I do teraz zawsze mi o tym przypomina, że mój kolega powiedział, że jest stara.

Ręce opadają :D

kobiety

Skomentuj (3) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 14 (22)
poczekalnia

#91135

przez ~sasiadkanr5 ·
| było | Do ulubionych
Będzie krótko. Mieszkam w wariatkowie. Wróć, mieszkam w nisko piętrowym bloku w jednym z wojewódzkich miast. Chociaż w sumie, czekaj...

Sąsiedzi nr 1: kobieta prawdopodobnie ma problemy psychiczne, coś na wzór schizofrenii. Potrafi w środku tygodnia o 1-2 w nocy wydzierać się bez powodu. Mąż sąsiadki albo nie reaguje albo po prostu nie ma go wtedy w domu.

Sąsiedzi nr 2: nagminnie słyszę jak kobieta krzyczy na swoje dziecko, co ciekawe tylko na jedno. Tak naprawdę jakakolwiek komunikacja tej rodziny (jest również ojciec) opiera się tylko na kłótniach, płaczu dziecka i krzyczeniu na siebie nawzajem.

Sąsiedzi nr 3: jakiś czas temu nabyli psa. Wydawać by się mogło, że rzecz normalna, jednak nie pod tym adresem. Pies również ma zamiłowania do nadmiernego wyrażania swoich emocji i tak o to dwa razy dziennie słyszę szczekanie dobiegające z klatki, a następnie z podwórka. To nie jest tak, że w tym momencie pies spotyka kogoś ze swojego gatunku. Po prostu szczeka dla samego siebie.

Sąsiedzi nr 4: tu również często słychać krzyki. Nie znam dokładnie kontekstu, ale to chyba jakaś bardziej hardcorowa wersja "gdzie są pieniądze za las". W każdym razie tu też bywa grubo. Czas występowania to, podobnie jak nr 1, 1-2 w nocy.

Odstąpię wynajem mieszkania. Ktoś chętny?

sąsiedzi

Skomentuj (6) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 10 (46)
poczekalnia

#91118

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Posiadam mieszkanie w Warszawie. Nie jest duże, ale znajduje się w świetnej lokalizacji. Mieszkanie wykończone w wysokim standardzie. Zachciało mi się wynająć je. Pierwszy wynajmujący – młoda dziewczyna, żadnych problemów, ale musiała zrezygnować po roku. Znów wstawiłam ogłoszenie i znaleźli się ONI. Małżeństwo, przy spotkaniu wszystko super, chcą wynająć. Ok, notariusz załatwiony wszystko podpisane. Minął rok, wszystko było super. Zdecydowali się na przedłużenie na kolejny rok. Po jakimś czasie zdecydowałam, że chce sprzedać nieruchomość. Poinformowałam wynajmujących. Niby wszystko pięknie, ale gdyby tak było nie pisała bym tutaj. Zaczęło się od tego, że chciałam zrobić zdjęcia mieszkania by je wystawić. Fotograf umówiony agentka również dzwonię do wynajmujących, a oni, że mogą dopiero w połowie następnego miesiąca. Już coś mi nie pasowało, dlatego mówię proszę mi zostawić klucze ja samą wejdę proszę również posprzątać ogarnąć, tak żeby można było zrobić zdjęcia. Państwo dali klucze i zaczęło się weszłam do mieszkania dzień przed tym, jakby umówione zdjęcia, to co zastałam to było coś tak okropnego, że chciało mi się wymiotować. Mieszkanie brudne zdewastowane dziury w ścianach szafki obrypane lustro brudne łazienka wyglądała jakby nikt jej nie mył od co najmniej roku. Dzwonię do państwa nie odbierają, po czym oddzwaniają i mówią, że oni dostali w takim stanie mieszkanie no zaczęłam się śmiać mówię podpisali państwo protokół zdawczo-odbiorczy tam jest napisane, że mieszkanie było w bardzo, bardzo dobrym stanie, a podpisali to państwo. W tym wypadku złożyłam wypowiedzenie umowy do końca miesiąca państwo podpisali. Niby pięknie i koniec prawda, no ale niestety przyszedł czas zapłaty za miesiąc pieniędzy nie ma na koncie dzwonię do państwa Pan mówi, że oczywiście już zostały wysłane wchodzę następnego dnia na konto pieniędzy nie ma dzwonię do państwa piszę zero odpowiedzi pod koniec dnia dostaje wiadomość, że oni z żoną zdecydowali, że oni z kaucji zapłacą ostatni miesiąc. No już nie powiem wkurzyłam się, bo usłyszałam, że przecież zapłacili w takim wypadku stwierdziłam, że składam im wypowiedzenie umowy natychmiastowe, czyli dwa tygodnie, no ale kontekst państwem się urwał przestali odbierać telefony odpisywać na wiadomości w końcu się wkurzyłam poszłam do mieszkania rano pukam dzwonię domofonem nikt nie odbiera wiem, że są w środku w końcu powiedziałam, że no w takim wypadku pójdę do pana pracodawca facet się przestraszył wyszedł, nie wpuścił mnie do mieszkania tylko poszedł pod windę, gdzie podpisał dokumenty. No ale byłoby zbyt pięknie po dwóch dniach dostaje na maila skan pisma, gdzie twierdzą, że zostali zmuszeni do podpisania tego I oni się nie wyprowadzą dodatkowo zaczęli mówić, że my nachodzimy nękamy telefonami. No nie powiem sytuacja się zaogniła, ale mówię dobra odesłałam pismo, gdzie napisałam, że w dniu ostatni miesiąca o godzinie 18:00 przyjdę po zdaniem mieszkania i proszę uregulowanie zaległości w płatności, bo kaucja jest w kwestii wynajmującego i tak dalej i tak dalej. No i przychodzi dzień ostatni miesiąca przychodzę państwo weszłam do mieszkania państwo mnie z tego mieszkania wyrzucają, mówiąc, że oni będą teraz nosić rzeczy, a wyszłam, no ale stwierdziłam, że no chciałabym być w mieszkaniu, żeby nic nie zabrali dzwonię domofonem państwo nie odbierają nie otwierają w ogóle udają, że ich nie ma przyszedł ojciec pani wynajmującej, który zatrzasnął nam drzwi przed nosem, po czym uchylił je stwierdził, że on jeszcze dwie godziny tu będą i zatrzasnął po raz kolejny. Podniosło mi się ciśnienie mówię dzwonię po policję pan uchylił znowu drzwi zaczął krzyczeć szybciej dzwoni po policję, po czym chciał je znowu zamknąć, no, ale że ja się już zdenerwowałam, chciałam naprzec na te drzwi razem z moją mamą pan zaczął tymi drzwiami nas uderzać nie chciał nas wpuścić. Udało nam się wejść do mieszkania. To co zastałam w mieszkaniu, to jest coś niepojętego już, pomijając, że mieszkanie jest brudne, , ale kanapa, którą dostali cała zniszczona, szafki zniszczone. Wynajmujący sobie wykombinowali, że oni z kaucji zapłacą za mieszkanie, bo mieli świadomość tego, że jej nie odzyskają, nie podpisali oczywiście zdania mieszkania.Przyjechała policja niestety nie mogła nic zrobić. Wynajmujący zaczęli wymyślać, że my ich nachodzimy, że byłyśmy agresywne. Na szczęście był z nami świadek, który powiedział, jak było. Koniec końców będę musiała przygotować pismo do sądu, gdzie obciąża państwa płatnością za wszystkie zniszczone rzeczy, ale powiedziałam sobie nigdy więcej wynajmowania komukolwiek mieszkania

Warszawa

Skomentuj (25) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 31 (63)
poczekalnia

#91115

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Lubię czasami przeglądać TikToka.

Trafiłam na filmik, w którym wyśmiewane były osoby o większych rozmiarach. Ludzie w komentarzach wyrazili swoje niezadowolenie. Autorka chyba każdemu odpowiadała, że "nie rozumieją żartu". Postanowiłam dołączyć do dyskusji. Napisałam, że sporo osób musi chodzić na terapię przez ludzi, którzy "tylko tak żartowali" . Chwilę później zostałam przez autorkę zablokowana.

tiktok

Skomentuj (25) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 15 (61)
poczekalnia

#91087

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
Historia poliglotki, którą mi wylosowało sprawiła, że też opiszę piekielności Bolta/ Ubera.
Z pewnych względów częściej operuję gotówką niż kartą więc gdy zamawiam taksówkę lub ogólnie ich nazywając, Ubera wybieram opcję płatności gotówką. Coraz częściej jednak widzę, że kierowcy odrzucają moje kursy. Mam uzasadnione podejrzenia, że chodzi o formę płatności, ponieważ gdy akurat mam pieniądze na koncie i wybieram płatność bezgotówkową to nie zdążę mrugnąć i już kierowca jest w drodze.
Pewnego dnia wracałem z pracy i nie zdążyłem na autobus, kolejny nocny za godzinę a alternatywy to: nocny w drugim kierunku za pół godziny i nocny z centrum miasta, spacer częściowo przez leśny odcinek drogi, taxi firmy mającej umowę z lotniskiem (szacunkowy koszt na podstawie Google Maps i ich cennika jest dosyć spory, poza tym ta firma często jeździ „na umowę” czyli mają z góry ustalony cennik na niektóre trasy który jest tańszy w ciągu dnia gdy są korki i albo się stoi lub lawiruje bocznymi uliczkami więc księgowy* bije więcej, ale w nocy już nie wychodzi tak kolorowo) lub właśnie Uber za cenę najczęściej znośną i dużo niższą niż taksówki. Uber, Bolt, Itaxi… na każdej aplikacji po kilka razy próbuję zamówić przejazd i jedynie mam komunikaty w stylu „to zajmuje dłużej niż zwykle, cierpliwości” a gdy chcę zrezygnować „Jesteś pewny? Kierowca już za momencik przyjmie zlecenie”. W końcu już byłem gotów wziąć taxi spod terminala z tej „jedynej, rekomendowanej korporacji” gdy zobaczyłem auto Free Now i przypomniałem sobie, że mam również tę aplikację. Pierwszy kierowca, który się nawinął wziął to zlecenie, zadowolony, bo „swoje już zarobił na karty na dziś więc gotóweczkę chętnie”. Gdy poruszyłem z nim ten temat, że chyba jest jedynym który się cieszy z kursu gotówkowego, bo dobre 10 minut próbowałem zamówić przejazd na kilku aplikacjach to odpowiedział mi, że „To lenie i im się nie chce. Opłaty z aplikacji wejdą na konto i nie muszą się martwić a gotówkę trzeba potem rozliczyć”. Stwierdziłem, że coś w tym jest, bo gdy innym razem zamawiałem przejazd za gotówkę i nikt nie chciał wziąć kursu, dla sprawdzenia zmieniłem formę płatności na kartę, pierwszy kierowca który dostał kurs od razu go zaakceptował, a jak dostał ten sam kurs przed chwilą, ale na gotówkę to odrzucił…

* Dla niewtajemniczonych „księgowy” to potoczne określenie taksometru, przynajmniej takiego używali moi dwaj wujkowie taksówkarze od lat 90.

Uber Bolt

Skomentuj (8) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 19 (51)
poczekalnia

#91081

przez ~Higienista ·
| było | Do ulubionych
Żądam od każdego człowieka ogłady. A może to ja jestem z piekła rodem, rasistą i .*fobem, zaocznie skazanym już przez eurosąd na śmierć?

JESZ? NIE CZYTAJ!

Złapałem w pracy kolegę, który najpierw przecierał nos. Bez umycia rąk wyjął wężyk do mleka - ten odcinek, który jest zanurzony w płynie i... Przytrzymywał go palcami, po czym włączył program dozowania mleka. Na pytanie, czemu tak robi, odpowiedział, że chciał przyrządzić pianę mleczną.

Pytam go czemu nie czyta komunikatów na ekranie. No to się okazało, że nie wiedział, iż się tam cokolwiek pojawia. Angielski jest wymagany, tudzież komunikaty były w tymże języku.

Ekspres marki (okres w dziejach Ziemi między triasem a kredą). Po uruchomieniu programu można na przykład zdecydować, że mleko będzie dozował tylko kilka sekund, zaś spienione - dłużej. Przypomniałem mu że jestem kawosz i umiem się tym posługiwać i chętnie bym mu zademonstrował. Focha strzelił jak od Bugu do Wołgi.

Mam naprawdę w nosie pochodzenie oraz dziwne upodobania w zakresie noszenia obuwia. Jedynie jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one.

informatyka

Skomentuj (10) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 16 (66)
poczekalnia

#91078

przez (PW) ·
| było | Do ulubionych
W nawiązaniu do #91077 o agresywnym uczniu drugiej klasy podstawowej. W skrócie w tamtej historii uczeń jest agresywny, bardzo pobudzony przez dłuższy okres i szkoła nic nie może zrobić. Ktoś zasugerował, że może nauczyciel wspomagający by pomógł. Z moich doświadczeń wynika, że nie.

Kiedyś pisałam, że ze względu na autyzm wysłano mnie w gimnazjum do klasy integracyjnej, w której oczywiście była nauczycielka wspomagająca. Tamtą historię pisałam na początku gimnazjum, kiedy jeszcze było fajnie jak na szkołę. Klasa integracyjna - 20 uczniów maks, z czego maks 5 jest niepełnosprawnych i dołożony nauczyciel wspomagający. Jego (a raczej jej) praca polega na siedzeniu na obok tych niepełnosprawnych uczniów PODCZAS lekcji i pomaganiu im, żeby nadążali. Na przykład jedna nauczycielka tak szybko dyktowała, że moi koledzy nie byli w stanie notować, bo mieli niesprawne ręce czy coś. Wtedy wspomagająca pisała za nich. Upewniała się, że rozumieli co było zadane itp. Mnie się nie przydawała, więc nie wiem, co tam jeszcze robiła.

Pierwszą piekielnością było to, że miała pensum jak wszyscy nauczyciele czyli bodajże 20 godzin lekcyjnych, a my mieliśmy lekcji około 30 tygodniowo. Więc wspomagała tych niepełnosprawnych tylko na tych ważniejszych lekcjach typu język polski czy matematyka, a na wuefie, religii, plastyce muzyce itd. musieli radzić sobie sami. Swoją drogą w sumie to dobrze, że nie byli wspomagani na religii, ale to już inna kwestia. Czyli gdyby hipotetyczny agresywny uczeń zaatakował na plastyce, to nie pomogłaby.



Drugą piekielnością było to, że była raczej drobną i mało sprawną fizycznie kobietą. Nie poradziłaby sobie z zastosowaniem przymusu bezpośredniego na agresywnym nastolatku. Poza tym przymus bezpośredni to nie jest po prostu złapanie ucznia za ręce i przewrócenie go na ziemię. Wymaga to specjalnego szkolenia, żeby móc robić to bezpiecznie zarówno dla ucznia jak i dla siebie. Oczywiście nauczyciele takich szkoleń nie mają, chociaż może powinni. Nie wszyscy ale kilka/kilkanaście na szkołę.



Trzecią piekielnością była ona sama. Teoretycznie była naszą drugą wychowawczynią (mieliśmy dwie), ale pracy pedagogicznej nad nami nie wykonywała. Dziewczyny się nie znoszą i się wyzywają na przerwach? Nie jej problem. Klasa integracyjna nie jest zintegrowana i uczniowie ledwo się? Również nie jej problem. Tj. nie mówiła wprost, że jej to nie obchodzi, ale bardzo starannie udawała, że nie widzi, co się dzieje. Teraz po latach to rozumiem, wtedy nie rozumiałam, dlaczego ona się tak zachowuje.
Nauczyciele wiedzieli, że jesteśmy klasą integracyjną, że niektórzy są niepełnosprawni, gorzej sobie radzą. Jedni to rozumieli i byli mili, ale niestety paru nauczycieli nas gnębiło w tym mnie. Opisywałam trochę w innej historii, chociaż nie wszystko. Mocno to wtedy przeżywałam. Teraz widzę, że moim kolegom i koleżankom też się niesłusznie obrywało i też pewnie to przeżywali na swój sposób.

Co robiła nauczycielka wspomagająca? Nic. Raz byłam skłócona z nauczycielką edukacji dla bezpieczeństwa. Nie pamiętam, o co chodziło, czy była to moja wina czy nie, ale byłam mocno sfrustrowana i w pewnym momencie moje koleżanki, które mnie raczej nie lubiły, przyznały mi rację, że tamta nauczycielka przegina. Oczywiście nauczycielka wspomagająca stwierdziła, że nic się nie dzieje. Mogła porozmawiać ze mną, porozmawiać z tamtą nauczycielką i być może mój konflikt by się rozwiązał, a tak to męczyłam się na lekcjach EDB aż do końca roku. Na szczęście nie było tego dużo.
Było też parę zdrowych chłopaków, ale z problemami behawioralnymi. Na początku gimnazjum zachowywali się względnie normalnie, słabo się uczyli, ale nie sprawiali nadmiernie dużo problemów. Potem się nasłuchali od nauczycieli (tak jak ja zresztą), że są absolutnie najgorsi, na pewno się nie dostaną do dobrej szkoły itd. Mieli też problemy z rodzicami, nie wiem, o co tam chodziło, komuś się rozwodzili i się nim nie zajmowali. W związku z tym ta grupka chłopaków postanowiła porzucić normy współżycia społecznego. Zaczęło się względnie niewinnie od palenia papierosów, ale wychowawczynie nie reagowały na te drobne problemy, więc stali się agresywni gdzieś tak w trzeciej klasie. Niszczyli mienie, grozili mi i innym (wcześniej udawali, że mnie nie znają), bili się. Widać było, że jest problem. Czy nauczycielka wspomagająca doszła do jakichś wniosków, że może trzeba było wcześniej reagować? Otóż nie. Pedagog szkolna zrobiła interwencję, jakieś pogadanki i się trochę uspokoiło. Chyba. W trzeciej klasie odcięłam się od ludzi, bo przez moje autystyczne zachowania mnie nikt nie lubił i też się bałam. A teoretycznie ta klasa miała mnie z ludźmi zintegrować, a nie zniechęcić do ludzi. W każdym razie przestali mi grozić. Ale nauczyciele gnębili nas aż do końca, a nauczycielka wspomagająca udawała, że nic nie widzi.

szkoła

Skomentuj (3) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 8 (44)
poczekalnia

#91052

przez ~burykotek ·
| było | Do ulubionych
Moj brat jakies 15 lat temu narobil dlugow, ukrald pare rzeczy i zniknal. Odnalazl sie w Duzym Miescie. Nawiazalam z nim kontakt przez nasza klase, potem znowu gdzies przepadl. Odnalazl sie po latach w Stolicy :). Postanowil przyjechac do rodzicow na swieta, chwalil sie zdjeciami dziecka i swojej dziewczyny (na zadnym nie byli razem), anegdotkami zwiazanymi z dzieckiem itp. Nie pamietam, czy wtedy znow sie urwal kontakt, ale odezwala sie nagle do mojego ojca dziewczyna, jego dziewczyna. Taka bez dziecka :D. Okazalo sie, ze cala historia to jedna wielka bujda. Brat poznal gdzies sporo mlodsza dziewczyne (on mial kolo 20 lat, ona ledwo 16), mieszkal u niej, obiecywal, ze pojada do jego rodzicow. Spakowal rzeczy, poszedl po bilety na dworcu i tyle go widziala :D. Nie pamietam, skad miala numer do mojego taty. Ja wtedy mieszkalam z mezem. Tata zadzwonil, pytajac, czy moze podac jej moj nr tel. Rozmawialam z ta dziewczyna. Minelo z 6-7 lat. Brat napisal do mamy na facebooku, z innego konta. Nawiazalam z nim kontakt. Okazalo sie, ze mieszka nad morzem, pracuje w stoczni.Jezdzi wozkiem widlowym. Przyslal mi widokowke, bo nie moglam uwierzyc, ze to naprawde on. Potem rozstal sie z dziewczyna, znalazl inna.

To byl czas pandemii, dlatego to zapamietalam. Opisywal mi swoja prace w gdynskiej stoczni. Potem mial sie przeprowadzic do Gdanska. Wyslal zdjecia kotow. Jednego adoptowal, drugi byl jego dziewczyny. Opisywal, jaka ma dobra sasiadke, ktora zajmuje sie kotem, jak musi gdzies wyjechac. W koncu, po tylu latach, postanowil pojechac do rodzicow, przy okazji zahaczajac o miasto, w ktorym ja mieszkalam. Fajnie sie nam rozmawialo. Bardzo wesoly czlowiek, usmialam sie bardzo. Jednak, jak po fakcie pomyslalam, unikal wielu pytan. Jakos tak prowadzil rozmowe, zmienial temat, ze nie moglam sie nic dowiedziec, o co chodzilo z ta pierwsza dziewczyna, czemu wymyslil, ze ma dziecko?
Nie wiem, w ktorym momencie padlo, ze jednak mieszka w Warszawie, albo pod Warszawa. Bo postanowil przyjechac ze swoja dziewczyna do Miasta, gdzie ja mieszkalam, a potem dalej, do rodzicow. Uprzedzil mnie, zeby nie pytac o te koty ze zdjecia, bo jego dziewczyna jest specyficzna i nie lubi zwierzat, czy cos w tym stylu.
Kilka miesiecy po tym, jak odwiedzil rodzicow, zaginal kolejny raz w akcji :D.
No i final :D. Caly czas mieszkal na wsi pod Warszawa, gdy mi opisywal swoja prace w stoczni. Nie ma prawa jazdy, choc bedac u nas, opowiadal, jak to mu szef dal prowadzic swoje bmw :D. Nie prowadzil zadnego seata, jak tez cos wspominal. Seat byl jego dziewczyny. Opisywal mi w smsach dolegliwosc zwiazana z miesniami - opisywal przypadlosc swojej dziewczyny, jako jego. Koty byly nie wiadomo, kogo, bo jego dziewczyna ma jednego i tylko jednego, on zadnego nie mial z adopcji (jeszcze dodam, ze mi obiecal kota, bo mial sie gdzies przeprowadzac).
Wszystko wyszlo na jaw po tym, jak zostawil swoja dziewczyne z dnia na dzien, juz nie pamietam dokladnie, co jej wtedy powiedzial. Ona, biedna, jechala kilkaset kilometrow, do jego rodzinnej miejscowosci, bo naopowiadal jej, ze buduje tam domki dla turystow. Do moich rodzicow bala sie wejsc, bo nagadal jej ze ojciec jest tyranem, a matka ma chorobe psychiczna. Dziewczynie udalo sie skontaktowac z moja siostra, bo gdzies tam skojarzyla firme siostry. A, zapomnialam dodac. Brat mowil dziewczynie, ze musial siostrze pozyczyc kase na firme. Najlepszy kontakt mial z ta siostra, a nie ze mna (ale to ze mna ciagle smsy pisal), z tamta siostra, z powodu duzej roznicy wieku prawie nie mieli relacji. Po tym, jak rozstal sie z dziewczyna, napisal mi sms i minely juz 4 lata, jak milczy. Numer zostal wylaczony.

Tak mnie naszlo po przeczytaniu innej historii. Bo mozna mowic, ze tamte dziewczyny byly naiwne. Ale brat potrafil w taki sposob opowiadac, zartowac, zakrecic czlowieka, ze ja naprawde sie nie dziwie, ze mu uwierzyly.

brat mitoman

Skomentuj (12) Pobierz ten tekst w formie obrazka
Ocena: 2 (68)

Podziel się najśmieszniejszymi historiami na
ANONIMOWE.PL

Piekielni