#13639
przez
anakonda1990
(PW)
·
anakonda1990
(PW)
·
Sprzedaję na Allegro zaproszenia okolicznościowe. Są to nasze autorskie pomysły, a każdy może być dowolnie modyfikowany przez klienta, mam na myśli modyfikacje jeszcze surowego projektu, ale również zmiany rodzaju papieru, aplikacji itp.
Realizowałam ostatnio projekt zaproszeń ślubnych dla bardzo niezdecydowanych Państwa, którzy (co ważne) mieli z poprzednich małżeństw dorosłe już dzieci i są Polakami mieszkającymi w Niemczech. Sami nie wiedzieli, czego tak na prawdę chcą. W związku z tym, że kontaktowaliśmy się mailowo, lub telefonicznie, a oni fizycznie nie mogli "dotknąć" papieru wymagali ode mnie, żebym bardzo dokładnie opisała papier, który w danej chwili najbardziej im odpowiadał (modyfikacji samego papieru było ok. 8). Myślę sobie, no ok, klient nasz pan. I tak snułam opowieści o kolorach, fakturach, gramaturach...itp. Aż w końcu Państwo Niezdecydowani podjęli decyzję. Projekt zrealizowałam, wysłałam i czekałam na kontakt, że zaproszenia doszły. Po kilku dniach dzwoni telefon. Wywiązał się taki oto dialog, ja [J], Pani Niezdecydowana [PN]:
[J]: Dzień dobry firma NN, przy telefonie Anna Nowak w czym mogę pomóc?
[PN]: Pani Aniuuu! Kochana moja pani Aniuu! (poznałam po głosie...)
[J]: Och, witam Pani Magdaleno. Doszły zaproszenia?
[PN]: Pani Aniu, jest pani cudowna! Te zaproszenia to przeszły wszystko, są cudowne. Ma Pani gust, jesteśmy zachwyceni, naprawdę.
[J]: Cieszę się niezmiernie...(nie zdążyłam dokończyć)
[PN]: No jest Pani genialna, po prostu uwielbiam Panią. I zamówimy jeszcze winiety i menu, bo będą ozdobą stołu. Pani Aniu, chciałabym zadać Pani niedyskretne pytanie i się do czegoś przyznać.
[J]: O_o słucham?
[NP]: Oglądałam pani profil na nk i wiem, pani Aniu, że ma Pani 21 lat. Tylko nie wiem, czy ma Pani chłopaka..? Bo mam syna w Pani wieku i szukam synowej, ale koniecznie Polki, bo z Niemkami nie mogę wytrzymać dłużej niż 15 minut.
[J]zbierając szczękę z podłogi: Owszem, posiadam chłopaka.
[NP]: Szkoda... Ale jakby coś to ma Pani do mnie kontakt.
Odtąd w pracy dziewczyny wołają na mnie:
ANKA, CO NIEMCA NIE CHCIAŁA...
Realizowałam ostatnio projekt zaproszeń ślubnych dla bardzo niezdecydowanych Państwa, którzy (co ważne) mieli z poprzednich małżeństw dorosłe już dzieci i są Polakami mieszkającymi w Niemczech. Sami nie wiedzieli, czego tak na prawdę chcą. W związku z tym, że kontaktowaliśmy się mailowo, lub telefonicznie, a oni fizycznie nie mogli "dotknąć" papieru wymagali ode mnie, żebym bardzo dokładnie opisała papier, który w danej chwili najbardziej im odpowiadał (modyfikacji samego papieru było ok. 8). Myślę sobie, no ok, klient nasz pan. I tak snułam opowieści o kolorach, fakturach, gramaturach...itp. Aż w końcu Państwo Niezdecydowani podjęli decyzję. Projekt zrealizowałam, wysłałam i czekałam na kontakt, że zaproszenia doszły. Po kilku dniach dzwoni telefon. Wywiązał się taki oto dialog, ja [J], Pani Niezdecydowana [PN]:
[J]: Dzień dobry firma NN, przy telefonie Anna Nowak w czym mogę pomóc?
[PN]: Pani Aniuuu! Kochana moja pani Aniuu! (poznałam po głosie...)
[J]: Och, witam Pani Magdaleno. Doszły zaproszenia?
[PN]: Pani Aniu, jest pani cudowna! Te zaproszenia to przeszły wszystko, są cudowne. Ma Pani gust, jesteśmy zachwyceni, naprawdę.
[J]: Cieszę się niezmiernie...(nie zdążyłam dokończyć)
[PN]: No jest Pani genialna, po prostu uwielbiam Panią. I zamówimy jeszcze winiety i menu, bo będą ozdobą stołu. Pani Aniu, chciałabym zadać Pani niedyskretne pytanie i się do czegoś przyznać.
[J]: O_o słucham?
[NP]: Oglądałam pani profil na nk i wiem, pani Aniu, że ma Pani 21 lat. Tylko nie wiem, czy ma Pani chłopaka..? Bo mam syna w Pani wieku i szukam synowej, ale koniecznie Polki, bo z Niemkami nie mogę wytrzymać dłużej niż 15 minut.
[J]zbierając szczękę z podłogi: Owszem, posiadam chłopaka.
[NP]: Szkoda... Ale jakby coś to ma Pani do mnie kontakt.
Odtąd w pracy dziewczyny wołają na mnie:
ANKA, CO NIEMCA NIE CHCIAŁA...
zaproszenia
Ocena:
832
(962)
Komentarze