#14555

Na początku warto byłoby wspomnieć, że od pewnego czasu mieszkam w Szwecji, w Sztokholmie konkretnie, i wszelkie wylane tutaj żale i opisane historie dotyczą właśnie sytuacji z tego kraju.
Tak jak i w Polsce, w Szwecji również są dwie grupy naszych rodaków. Część, doskonale wtapiająca się w tłum, część... piekielna. :)

Pewnego razu wybrałam się w odwiedziny do kuzyna. Owy kuzyn mieszka w jednej z dzielnic Sztokholmu, gdzie mieszkają głównie Arabowie i Kurdowie. Nie to, że boję się tych ludzi, ale dla bezpieczeństwa wzięłam ze sobą psa. Mój pies, słodki futrzaczek nieco ponad kolana, zdecydowanie nie wygląda groźnie, jednak emigranci z krajów arabskich wyjątkowo się boją jakichkolwiek psów i niemalże uciekają na ich widok, o ile to możliwe rzecz jasna.

Wracając do historii, po wizycie zdecydowałam się przejść wzdłuż parku do wcześniejszych stacji metra. Było już dość późno, jednak o tej porze roku nie ma pełnych nocy, więc nadal było widno.

Idąc tak już dobre 30 minut zobaczyłam na chodniku stojącą grupkę 4 mężczyzn. Niestety zauważyłam, ze dość intensywnie mnie obserwują, ale nie miałam wyjścia i musiałam obok nich przejść. Tak więc ścisnęłam smycz, muzykę ściszyłam i idę przed siebie z nadzieja, ze obędzie się bez dziwnych incydentów (nie ubieram się wyzywająco, nie mam farbowanych blond włosów, nie lubię solarium, wiec z reguły się nie spodziewam ataków). Oczywiście byłam w błędzie :)

Przechodząc obok, panowie zdecydowali się wygłaszać między sobą poglądy na temat mojej aparycji...
- Dobra dupa, ale bym ja rżnął...
- No k***, ale by wrzeszczała pode mną jak dzi***
itp.
Oczywiście szłam przed siebie udając, że nic nie rozumiem, ale gotowało się we mnie.

Smutne jest to, że czasem prawiąc takie komentarze, trafia się na Polkę, której jest okrutnie wstyd, że jej rodacy wyrażają się o niej jak o kupie mięsa. Mam tylko nadzieje, ze owi panowie nie zwracają się tak do swoich żon, narzeczonych czy dziewcząt po przyjściu z pracy... No chyba, ze ktoś to lubi.

stolica Szwecji